Τα τελευταία χρόνια δύσκολα θα βρεις κανείς άλλο δημόσιο πρόσωπο που να έχει δεχτεί τόσες συντονισμένες επιθέσεις, όσο η Νατάσα Μποφίλιου. Και όμως, το μοναδικό της «παράπτωμα» είναι ότι δηλώνει ψηφοφόρος του ΚΚΕ.
Η Μποφίλιου έχει έναν αυθόρμητο, πηγαίο λαϊκό λόγο, σπέρματα ταξικής συνείδησης – άσχετα αν οι πολιτικές της τοποθετήσεις δεν είναι πάντα απολύτως ξεκάθαρες. Κυρίως, όμως, είναι γνήσια: χωρίς δήθεν, χωρίς φίλτρα, τολμά να τοποθετείται δημόσια για όσα την απασχολούν. Αυτός είναι ο λόγος που εδώ και χρόνια δέχεται πυρά από κάθε κατεύθυνση.
Το τελευταίο «χτύπημα» ήρθε από τον γνωστό απεργοσπάστη και ακροδεξιό σχολιαστή Μάνο Βουλαρίνο, ο οποίος δεν δίστασε να αναρτήσει χυδαίο σχόλιο σε προσωπική φωτογραφία της τραγουδίστριας με μαγιό. Η επίθεση αυτή δεν είχε τίποτα το «χιουμοριστικό»· ήταν καθαρή στοχοποίηση και σεξισμός, με μοναδικό κριτήριο τις πολιτικές της απόψεις.
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Από τον «πολιτικό ογκόλιθο» Πέτρο Τατσόπουλο –ναι, αυτόν που είχε πηδήξει τη μισή Αθήνα– μέχρι τον αυτοχαρακτηριζόμενο «διανοούμενο» Κωνσταντίνο Μπογδάνο, όλοι βρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν στη Μποφίλιου, όχι για την τέχνη της, αλλά επειδή δεν χωράει στο δικό τους ιδεολογικό καλούπι.
Το πιο ειρωνικό; Όλοι αυτοί δυσκολεύονται να καταλάβουν κάτι αυτονόητο: μπορείς να έχεις υλική άνεση και να είσαι κομμουνιστής. Να «προδίδεις» την τάξη σου και να παλεύεις για έναν άλλο κόσμο. Το απέδειξαν ιστορικές μορφές όπως ο Πέτρος Κόκκαλης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ή ο Χρήστος Τσιγαρίδας του ΕΛΑ. Το απέδειξε και ο Δημήτρης Πουλικάκος: γόνος αστικής οικογένειας με δεσμούς στο πολιτικό κατεστημένο, διάλεξε από νωρίς να σταθεί απέναντι, με συνέπεια μέχρι σήμερα, στα 80 του χρόνια.
Η Νατάσα Μποφίλιου είναι κομμάτι αυτής της συνέχειας. Και γι’ αυτό ενοχλεί. Γιατί δεν ανήκει στο πλήθος των «βολεμένων» καλλιτεχνών που κρύβονται πίσω από τη σιωπή τους, αλλά σε εκείνους που σηκώνουν το ανάστημά τους. Κι όσο τη χτυπούν με χυδαιότητες τύπου Βουλαρίνου, τόσο περισσότερο φανερώνεται η αξία της.
Αφήστε μια απάντηση