Σερίφης, νταβατζής ή πλανητάρχης;
Ό,τι κι αν νομίζει ότι είναι ο Τραμπ, ένα είναι σίγουρο: το πιστόλι του ρίχνει πάντα προς τους αδύναμους.
Μόλις ένα εικοσιτετράωρο μετά τη συμφωνία «ειρήνης» στη Μέση Ανατολή, ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να το παίξει σερίφης.
Με ύφος που θυμίζει πιο πολύ σαλούν του Τέξας παρά Λευκό Οίκο, δήλωσε:
«Αν η Χαμάς δεν αφοπλιστεί, θα τους αφοπλίσουμε εμείς. Και αυτό θα γίνει γρήγορα και ίσως βίαια.»
Και κάπου εκεί, ο πλανήτης αναρωτήθηκε:
Ποιο ρόλο παίζει ακριβώς ο “πλανητάρχης”; Του σερίφη που θέλει να καθαρίσει την πόλη από τους «κακούς»;
Του προστάτη του σαλούν που τρέχει να υπερασπιστεί την «αγαπητικιά» του από τους «ταραξίες»;
Ή μήπως του νταβατζή που θεωρεί πως κάθε πρόβλημα λύνεται με μπουνιές και απειλές;
Γιατί, εντάξει, να ‘χει ο Τραμπ μια ιδιαίτερη χημεία με τον Νετανιάχου — να τον πούμε και «καψούρη» της Μέσης Ανατολής.
Αλλά εδώ έχουμε περάσει σε άλλη πίστα: ο άνθρωπος νομίζει ότι κυβερνά με καουμπόικο καπέλο και όπλο στη ζώνη.
Η ατάκα του «θα τους αφοπλίσουμε γρήγορα και βίαια» θα μπορούσε να είναι κατευθείαν ατάκα από γουέστερν του Τζον Φορντ.
Μόνο που αυτή τη φορά, δεν μιλάμε για φιλμ με Τζον Γουέιν, μιλάμε για πραγματικούς ανθρώπους που ζουν κάτω από βομβαρδισμούς.
Κι όσο κι αν το παίζει σερίφης, η πολιτική του μυρίζει πιο πολύ πετρέλαιο και μπαρούτι παρά «τάξη και ειρήνη».
Ο Τραμπ έχει υιοθετήσει πλήρως τον ρόλο του σερίφη-νταβατζή: προστατεύει ό,τι τον συμφέρει, χτυπά όποιον του χαλάει τη βιτρίνα, και βαφτίζει την εκδίκηση «αποκατάσταση της ειρήνης».
Μόνο που η εποχή του σαλούν έχει περάσει.
Οι «άγριοι» που τόσο φοβάται δεν εξαφανίζονται με πυροβολισμούς — επιστρέφουν πιο αποφασισμένοι.
Και τότε, ο σερίφης με το γεμάτο περίστροφο και το άδειο μυαλό. θα καταλάβει πως τα μεγάλα λόγια δεν φέρνουν ειρήνη.
Φέρνουν μόνο σιωπή, λίγο πριν την επόμενη έκρηξη
Αφήστε μια απάντηση