Πηγή: Θανάσης Καμπαγιάννης – f/b
Οι δηλώσεις Μητσοτάκη, που αποδίδουν την εκλογή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη σε παρέμβαση του Τουρκικού Προξενείου, αποτελούν μια ανοιχτή ομολογία ανώτατου Έλληνα πολιτειακού παράγοντα για την ύπαρξη συλλογικής τουρκικής εθνικής συνείδησης στους κόλπους τής – κατά τις συνθήκες – μουσουλμανικής μειονότητας.
Βέβαια, δεν χρειαζόμασταν τον Έλληνα ΠΘ για να μάθουμε το αυτονόητο. Τι ήταν εξάλλου τα εκλογικά αποτελέσματα του DEB; Ωστόσο, τώρα έχουμε μια ανοιχτή προσπάθεια ευθείας απόδοσης της εκλογικής συμπεριφοράς σοβαρής μερίδας Ελλήνων πολιτών (ώστε να εκλέγει βουλευτές) σε προξενείο άλλης χώρας, εν είδει μητέρας-πατρίδας. Κάτι ξέρει, αντίστοιχα, και το προξενείο μας στο Αργυρόκαστρο…
Είναι σίγουρο ότι η Τουρκική διπλωματία θα αξιοποιήσει αυτή τη δήλωση ως άλλη μια ψηφίδα στην επιχειρηματολογία της. Ούτως ή άλλως, η στέρηση του δικαιώματος συλλογικού (και όχι μόνο ατομικού) εθνικού αυτοπροσδιορισμού αποτελεί παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεν κολακεύει την ελληνική δημοκρατία.
Βέβαια, το παιγνίδι που παίζει ο Μητσοτάκης είναι βρώμικο, επικίνδυνο και εθνικιστικό. Μένει να δούμε πόσο θα το κλιμακώσει, αξιοποιώντας ακόμα και υλικό από ΚΥΠατζήδικες “επισυνδέσεις”. Βουτώντας όμως στα βαλτόνερα, ο Μητσοτάκης παραδέχτηκε το πανθομολογούμενο εθνικό “μυστικό” της ελληνικής δημοκρατίας.
Αφήστε μια απάντηση