Του Γ.Γ.
Αν και κινδυνεύω να θεωρηθεί ότι ανέλαβα την υπεράσπιση του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Παύλου Πολάκη, δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος παρακολουθώντας τον πρόεδρο της βουλής να μας παρουσιάζεται σαν κήνσορας της “δημοκρατίας”.
Ως γνωστό ο Κώστας Τασούλας επέβαλε την περικοπή του μισού μισθού στον Πολάκη και τον χαρακτήρισε «χυδαίο ζήτουλα προσοχής» ο οποίος «‘βυθίζει’ την εικόνα μας συνεχώς προς τον βούρκο του».
Μάλιστα! Προσέξτε, λοιπόν κάποιες λεπτομέρειες. Ο Τασούλας είναι παλιά καραβάνα στο κοινοβούλιο. Βρίσκεται σε βουλευτικά και υπουργικά έδρανα αδιαλείπτως εδώ και 25 σχεδόν χρόνια. Εχει παρακολουθήσει άπειρες περιπτώσεις συναδέλφων του να “βυθίζουν στο βούρκο” την πολιτική ζωή της χώρας. (Μαντέλης, Παυλίδης, Τσοχατζόπουλος κ.α). Ποτέ όμως δεν έκανε μια παρόμοια δήλωση το πολιτικό παιδί του Αβέρωφ, ο Τασούλας, ο άνθρωπος που έχει γαλουχηθεί με τα νάματα της πιο αμερικανόδουλης Δεξιάς και του αντικομμουνισμού. Αντίθετα τον θυμόμαστε να δηλώνει την Τρίτη 28 Μάρτη του 2017, στην συνεδρίαση της Βουλής σε ένα κρεσέντο αντικομμουνισμού και ακροδεξιάς ρητορικής που βίαζε την ιστορική μας μνήμη τα εξής: “Σκληρός ο θάνατος του Μπελογιάννη αλλά ήθελε να επιβάλει την κομμουνιστική δικτατορία”.
Ε, πάει πολύ λοιπόν να αυτός ο τύπος να παρουσιάζεται σαν υπόδειγμα κοινοβουλευτικού άντρα και να μας κάνει μαθήματα κοινοβουλευτικής τάξης.
Αφήστε μια απάντηση