Στον καθημερινό ταξικό πόλεμο όπου θύματα έχει μόνο η τάξη μας, δεν θρηνούμε μόνο νεκρούς. “Για ένα κομμάτι ψωμί”, που έλεγαν πριν χρόνια οι Κατσιμιχαίοι, νέοι άνθρωποι σακατεύονται, νεανικό όνειρα ισοπεδώνονται, ζωές βρίσκονται να βαδίζουν μόνιμα σε Γολγοθά επιβίωσης.
Για δυο σημερινούς σοβαρούς τραυματισμούς που αντιμετώπισε στο νοσοκομείο που εργάζεται μας ενημερώνει ο γιατρός Παναγιώτης Παπανικολάου.
Δυο ατυχήματα τις δραματικές συνέπειες των οποίων θα βιώσουν οι εργάτες που τραυματίστηκαν και οι οικογένειες τους.
Αυτές, οι ειδήσεις δεν θα υπάρξουν πιθανά ούτε σε μονόστηλο εφημερίδας. Βλέπετε για τα καθεστωτικά ΜΜΕ η είδηση ότι δυο εργάτες πιθανόν να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους καθηλωμένοι σε αναπηρικό αμαξίδιο -καλύτερα να πέθαιναν παρά να βρεθούν σ’ αυτή την κατάσταση που θα έλεγε και ο άθλιος Υπονόμου– έχουν λιγότερη βαρύτητα απ’ την όποια μαλακία – “πολιτική δήλωση”, κάποιου τυχάρπαστου πολιτικάντη.
Αφήστε μια απάντηση