Πηγή: Θανάσης Καμπαγιάννης – f/b
Η Καθημερινή της Κυριακής κυκλοφόρησε με ένα ολοσέλιδο άρθρο σχετικά με μια νέα ελληνίδα κοπέλα που στη διάρκεια των σπουδών της στο εξωτερικό μεταστράφηκε στο Ισλάμ και παντρεύτηκε έναν μουσουλμάνο. Όλο το κείμενο (της Μαριάννας Κακαουνάκη) βασίζεται στη διήγηση του πατέρα της (κατοίκου στην Ελλάδα, χριστιανικής θρησκείας από τη Μέση Ανατολή). Ο τίτλος του άρθρου («Το ξέρεις πως η κόρη σου φοράει μπούργκα;») είναι τα λόγια ενός αστυνομικού που επικοινώνησε με τον πατέρα και πάντως δεν αντιστοιχεί σε όσα λέγονται στο άρθρο, καθώς η μαντήλα (χιτζάμπ) και το νικάμπ δεν είναι μπούργκα. Ο εντυπωσιασμός κερδίζει την αλήθεια, είναι γνωστό αυτό…
Δεν θέλω να σχολιάσω γιατί ένα μεγάλο κυριακάτικο έντυπο επιλέγει ένα τέτοιο θέμα: οι σελίδες μιας εφημερίδας είναι περιορισμένες και πολλά γεγονότα που έχουν τον χαρακτήρα κοινωνικού φαινομένου δεν έχουν βρει τον δρόμο τους στις σελίδες της Καθημερινής. Δεν ξέρω αν υπάρχει η εκτίμηση ότι η μεταστροφή νέων γυναικών στο ισλάμ είναι ευρύτερο ή σημαντικότερο κοινωνικό φαινόμενο από π.χ. την πώληση σεξουαλικών υπηρεσιών από ελληνίδες στο Ντουμπάι.
Αυτό που μου έμεινε τελειώνοντας το κείμενο ήταν η πλήρης αποσιώπηση της εκδοχής της νέας γυναίκας. Το “ρεπορτάζ” ήταν ένας ακατάπαυστος ανδρικός, και δη πατρικός, μονόλογος. Όπου εμφανιζόταν η γυναικεία εκδοχή, ήταν διηγηματικά με σκοπό την αποδόμησή της. Η σύζυγος του πατέρα τον χώρισε και τον κατηγόρησε για κακοποιητική συμπεριφορά. Θύμα της κακοποιητικής συμπεριφοράς ήταν και η κόρη (όλα ψέματα, συμφωνα με τον πατέρα). Ο γάμος με τον μουσουλμανικού θρησκεύματος σύντροφό της παρουσιάζεται ως επικίνδυνος, γιατί σύμφωνα με την αστυνομία αυτός έχει “ποινικό μητρώο” χωρίς να προσδιορίζεται ποιό είναι αυτό. Απόδειξη της “ριζοσπαστικοποίησης” της κοπέλας είναι η συμμετοχή της σε ΜΚΟ που συγκεντρώνει ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα. Ο πατέρας πηγαίνει κάτω από το σπίτι της και την παραμονεύει για ώρες. Από αγάπη φυσικά. Το κορίτσι μένει κρυμμένο. Δεν ανταποκρίνεται.
Μια νέα γυναίκα χωρίς φωνή, σιωπηλή, φιμωμένη, και πάντως όχι εξαιτίας της μαντήλας που φοράει στα μαλλιά. Καταλαβαίνω ότι η δημοσιογράφος δεν είχε προφανώς την δυνατότητα να της μιλήσει. Αλλά ούτε μια φράση δεν αφιέρωσε σ’ αυτήν, στη δική της αλήθεια, στη δική της εκδοχή. Μια μικρή φρασούλα θα αρκούσε: “Η Καθημερινή επιχείρησε να μιλήσει με την νέα κοπέλα για να καταγράψει την άποψή της, αλλά αυτή η επικοινωνία δεν κατέστη εφικτή”. Αντί αυτού, μία μόνο αλήθεια: η αλήθεια του πατριάρχη.
Και μετά λένε: μιλήστε. Θα σας ακούσουμε. Τι φοβάστε;
Σοβαρά τώρα;
(Φωτογραφία του άρθρου διαδικτυακά. Προσοχή, δεν απεικονίζεται μπούργκα).
Αφήστε μια απάντηση