Ποια είναι η ουσία του ζητήματος;

Του Νίκου Παπακωνσταντίνου

Γράμμα στο σύντροφο Νίκο Μπογιόπουλο 

Χτες ήταν η οργισμένη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Κεντρικής Επιτροπής. Τώρα βλέπουμε το αντίστοιχο δημοσίευμά σας στο Ημεροδρόμο.

Δικαιούμαστε ως κομμουνιστές να εκφράσουμε τις παρακάτω σκέψεις μας. 

Πολύ μεγάλη σημασία δόθηκε από το επίσημο ΚΚΕ και από τις ιστοσελίδες που το υποστηρίζουν, όπως η δική σας στο φλέγον ζήτημα του τι θα απογίνει ένα μοναστήρι και αν του δημεύσουν την περιουσία οι κρατικές αρχές της χώρας στην οποία βρίσκεται. Μάλλον, σύντροφοι, ξεχνάτε ότι εμείς οι ίδιοι, εδώ στην Ελλάδα θα είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να δημεύσουμε, όπως το αιγυπτιακό καθεστώς, αλλά ακόμη και να κλείσουμε πάμπολλα μοναστήρια, σε περίπτωση που θέλουμε πραγματικά να προχωρήσουμε μπροστά μια νικηφόρα σοσιαλιστική επανάσταση.

Μήπως ξεχνάτε τι ακριβώς συμβαίνει στη χερσόνησο του Άθωνα, όπου λειτουργεί κράτος εν κράτει με διεθνείς οικονομικές και πολιτικές διασυνδέσεις; Αλήθεια τι πρέπει να κάνει μια λαϊκοδημοκρατική- σοσιαλιστική Ελλάδα με το καθεστώς και με τα αμέτρητα φράγκα ενός τέτοιου αποστήματος πάνω στο κορμί της; 

Έπειτα ξεχνάτε και το ιστορικό δίδαγμα, πως στις συνθήκες της εκμεταλλευτικής κοινωνίας αλλάζουν με τον καιρό κι οι μορφές του εποικοδομήματος, συνεπώς και της εκάστοτε κυρίαρχης θρησκείας ενός τόπου, και έτσι σε τέτοιες εποχές και κοινωνίες φεύγουν από τη μέση νομοτελειακά οι παλιότερες μορφές; 

Στην Αίγυπτο για παράδειγμα ο χριστιανισμός στις αρχές του μεσαίωνα έβγαλε από τη μέση τα ιερά και τις λατρείες του Σέραπη, του Όσιρη και της Ίσιδας, καθώς και τη λατρεία του Διός, του Ποσειδώνος και του Απόλλωνος, όπως άλλωστε το ίδιο έκανε και στην Ελλάδα. (Μάλιστα η μεταστροφή του ελληνικού πληθυσμού από το δωδεκάθεο στο χριστιανισμό δεν έγινε και τόσο εθελοντικά, όπως λέει το κυρίαρχο κρατικό παραμύθι των σχολικών βιβλίων, αλλά με μπόλικο αίμα, καταστροφές κι εξαναγκασμό, από τα χρόνια του “μέγα” Θεοδοσίου ως και την εποχή του Ιουστινιανού….)

Αργότερα το ισλάμ που κυριάρχησε στην Αίγυπτο έκλεισε ή μετέτρεψε σε τζαμιά τις περισσότερες από τις πρώην εκκλησίες των χριστιανών, που, ως γνωστόν, σε μεγάλο βαθμό αυτοβούλως προσχώρησαν στο ισλάμ για να μην πληρώνουν κεφαλικούς φόρους ως “άπιστοι”. Τώρα που η ισλαμοποίηση φαίνεται να γίνεται επίσημη κρατική πολιτική και ιδεολογία ακόμη και στην Αίγυπτο, αφού από δεκαετίες εξαρθρώθηκε ο νασερισμός, δεν θα έπρεπε να μας φανεί διόλου παράξενο που τα αιγυπτιακά δικαστήρια δημεύουν το μοναστήρι του Σινά που, άλλωστε δεν ανήκει καν στους κόπτες χριστιανούς της Αιγύπτου, τους υπηκόους δηλαδή αυτού του κράτους, αλλά σε Έλληνες, σε υπηκόους δηλαδή μιας άλλης χώρας.

Και από εδώ ίσως πρέπει να πιάσουμε και το μίτο της ερμηνείας όλης αυτής της ιστορίας. Το μοναστήρι του Σινά θεωρείται μεγάλη διαχρονική πηγή εσόδων. Κανονικό… “μπακιροκοφτείο” το ονόμασε κάποτε ένας φίλος μου δημοσιογράφος. Με τεράστια περιουσία και πάρα πολλά τα έσοδα από τον οβολό του “ποιμνίου” εξ Ελλάδος, Βαλκανίων, Ρωσίας κι Αμερικής μαζί. Μήπως λοιπόν όλη η ιστορία που έφτιαξε τώρα το Αιγυπτιακό καθεστώς και τα “δικαστήριά” του (ξέρετε, εκείνα που δικάζουν τους πολιτικούς κρατούμενους κλεισμένους σε κλουβιά!!!)  δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προσπάθεια να πάρει αυτό αποκλειστικά τον έλεγχο όλης αυτής της αμύθητης περιουσίας από τα χέρια των Ρωμιών καλόγερων και των Ελλήνων και ξένων πλουτοκρατών που τους “υποστηρίζουν” με το αζημίωτο;

Σιγά τώρα μην το ένοιαξε το καθεστώς της Αιγύπτου ο όποιος θρησκευτικός χαρακτήρας του πιο “ιστορικού” μοναστηριού αυτός καθ ‘αυτόν. Σιγά μην τους ένοιαξε τώρα τους διάφορους Σίσι και τους (εντελώς ασήμαντους, καθόσον μαριονέτες) δικαστικούς τους υπαλλήλους αν λειτουργιέται το μοναστήρι του Σινά από χριστιανούς παπάδες αντί να είναι ένα ακόμη “μασίντ Αλ Σαρίφ”, ένα τέμενος δηλαδή όπου ο σαρικοφόρος μουεζίνης θα καλεί πέντε φορές τη μέρα τους πιστούς του δικού του …”ποιμνίου”  για να κάνουν το ναμάζι τους.

Να είστε σίγουροι ότι, αν δεν υπήρχε τόση θρησκευτική βλακεία σε τόσα εκατομμύρια ανθρώπινα κεφάλια ανά την υφήλιο, θα είχε ήδη γίνει εκεί πάνω ένας κοινός τόπος συνάντησης όλων των βιβλικών θρησκειών, που άλλωστε η καθεμία από αυτές είναι η… διαλεκτική συνέχεια και η η αντίστοιχη προέκταση της άλλης. Η άρνηση της άρνησής της! Όμως αυτό που ενδιαφέρει τον εφέντη Σίσι είναι αποκλειστικά ο έλεγχος των δολαρίων που εισέρχονται στα ταμεία του Σινά. Σκοπός του είναι να ελέγχονται από το αιγυπτιακό κράτος κι όχι από Ρωμιούς καλόγερους, εφοπλιστές και τραπεζίτες.

Είναι πολύ απλά και πολύ πεζά τα πράγματα, σύντροφοι του Περισσού: ο αγώνας γίνεται για το “μέλι του ταμείου” του Σινά. Γιατί λοιπόν η τόση δική σας πρεμούρα να συνταχθείτε με το ντόπιο εκμεταλλευτικό καθεστως στην υπεράσπιση των Ρωμιών τωρινών διαχειριστών του Σινά;

Ούτε για τους τύπους δεν έχετε το πρόσχημα για κάτι τέτοιο, γιατί ο πολυχρονεμένος ρεΐς εφέντης και στρατιωτικός δικτάτορας της Αιγύπτου δεν έχει καμία πρόθεση να κλείσει το μοναστήρι του Σινά ή να απαγορεύσει στο “ποίμνιον” να το επισκέπτεται και να ασημώνει τις εικόνες και το παγκάρι του. Κάθε άλλο! -Κοπιάστε στο Σινά τόσοι κι άλλοι τόσοι, λέει ο Σίσι στους χριστιανούς προσκυνητές της “καιόμενης βάτου” των … εβραίων, αλλά χωνέψτε το ότι τη διαχείριση του ταμείου θα την έχω εφεξής αποκλειστικά εγώ, το ελέω Αλλάχ αφεντικό πάσης Αιγύπτου. 

Αυτή είναι όλη η ουσία. Τα υπόλοιπα ακούγονται απλώς σαν εθνικιστικό παραμύθι για τις χαμένες πατρίδες. Όσο για το καθεστώς Μητσοτάκη, που λέγει τώρα ότι το γέλασε ο μουσαφίρης του από το Κάιρο, μάλλον… τρίχες λέγει. Παζάρια προφανώς θα έκανε και τότε με τον Σίσι για το … μοίρασμα της πίτας του εν Σινά… μπακιροκοφτείου, και τίποτα περισσότερο. Κι αυτό θα κάνει και τώρα η Μητσοτακική αντιπροσωπεία που σπεύδει στο Κάιρο μετά την απόφαση του δικαστηρίου.

Ο Μητσοτάκης ξέρει από διεκδίκηση χρημάτων αλλά κι ο Σίσι ξέρει από σκληρό ανατολίτικο παζάρι. Το μόνο που δεν κινδυνεύει να χαθεί επομένως είναι το “ιστορικό μοναστήρι” ως λατρευτικός χώρος και τόπος για προσκύνημα του διεθνούς “ποιμνίου”. Ουδείς προτίθεται να χαλάσει “του Θεούλη την… αγία τάξη” – Ινσαλλαχ! Άγιος ο Θεός και Αλλάχ ου Ακμπάρ!! Το κομπόδεμα όμως του καλού Θεούλη, αυτό για το οποίο ο … ύψιστος μάλλον δεν έχει πάρει είδηση, αυτό είναι όλος ο …κόμπος της όλης υποθέσεως!!! 

Κι αυτό δεν θα έπρεπε να το λέμε τώρα εμείς οι … ασεβείς αιρετικοί, αλλά εσείς οι ορθόδοξοι πιστοί του…  “πατριαρχείου του Περισσού”, που φέρεται και ως “επαναστατικά ανασυγκροτημένος” κι απιγειωμένος, έως και ολότελα… φευγάτος τα τελευταία τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια. Αλλά άμα τον πάρει μπάλα κάποιον η πολιτική ουσιαστικής υποστήριξης του συστήματος, τότε φίλε μου, Νικολάκη, δεν πάει να γράφει όσα επαναστατικώς απογειωμένα, α λα Τρότσκι “φυσικά”, στις προς το “ποίμνιον”  διακηρύξεις του. Όταν ο λόγος φτάσει στα πραγματικά συμφέροντα του συστήματος, τότε ξεχειλίζει η… ιερά αγανάκτηση για το μέλλον της διαχείρισης του εκάστοτε μπακιροκοφτείου του εκάστοτε Σινά και… Σία.

Έτσι, δυστυχώς, είναι η ρημάδα η ζωή κι έτσι θάναι, ίσαμε να καταφέρουμε να βρούμε το δρόμο για να την αλλάξουμε. Αμήν.                         

Με συντροφικούς χαιρετισμούς.

31/5/2025.

3 απαντήσεις στο “Ποια είναι η ουσία του ζητήματος;”

  1. Τα σιωνιστικά σχέδια εκδίωξης των παλαιστινίων στο Σινά παίζει κανένα ρόλο στο παζάρι ή είναι ψιλά γράμματα..;Δόξα στον διαννοουμενο μάρτυρα Νιζάρ Μπανάτ που επεσε από τα χέρια του Αμπάς και της παλαιστινιακής αρχής το 2020 που έλεγε:Οι δυτικοί μαρξιστές έχουν αποτύχει παντελώς στην ανάλυσή τους..(και εγώ σαν φιλομαρξιστής συμφωνώ μαζί του!)Φτάστε εκεί σύντροφοι των οικοδομικών τετραγώνων και μετά μιλάμε..

  2. Εκτός πραγματικότητας κείμενο.
    Δύσκολα θα κρατηθούν υπό ελληνική κηδεμονία- διαχειρηση τα θρησκευτικά διασπαρτα ιδρύματα-μνημεια-καταλοιπα μιας αλλης εποχής για λόγους οικονομίας και κληρικών. Όπως και με την Αγία Σοφία η λύση είναι η σταδιακή μετατροπή τους σε μουσειακους χώρους. Αυτό προσπαθεί να κάνει η Αίγυπτος και δικαιολογητικά αντιδρούν οι κληρικός. Η υποκρισία του ελληνικου κυβερνητικού ενδιασπαρταδιαφέροντος είναι το
    μεγαλο πρόβλημα και η αδυναμία του να υποστηρίξει ιστορικούς θεσμούς και ιδρύματα.

    • Προφανώς εννοείς ότι είναι εκτός πραγματικότητας το κείμενο του ΚΚΕ και του Ημεροδρόμου. Γιατί η επιστολή προς Μπογιόπουλο δεν γράφει τίποτε το διαφορετικό κατ’ ουσίαν από αυτο που κι εσύ λες. Οι διατυπώσεις και τα επιμέρους διαφέρουν.

Γράψτε απάντηση στο Β.Κ. Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *