
Στα νιάτα του πάλευε με τα κύματα. Εβγαζε το μεροκάμματο του δουλεύοντας με μπουνάτσες και μποφόρια. Τώρα στα 60 αγωνιζόταν να συμπληρώσει την πενιχρή σύνταξη από το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, ανεβαίνοντας σε μαδέρια και σκαλωσιές εργαζόμενος στις οικοδομές.
Από την θλιβερή είδηση που διαβάζουμε πληροφορούμαστε ότι τα αρχικά τους ήταν Θ.Π και έπεσε από ύψος στο γιαπί όπου εργαζόταν. Εχασε την ζωή του, με το όνομα ενός ακόμα εργάτη να προστίθεται στον μακάβριο κατάλογο των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας.
Ένας 60χρονος συνταξιούχος του ΝΑΤ, που εργαζόταν ως οικοδόμος γιατί η πενιχρή του σύνταξη δεν επαρκούσε, προστέθηκε στον μακάβριο κατάλογο των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα μας.
«Τίποτα δεν στάθηκε ικανό να τον συγκρατήσει – τίποτα, αφού ούτε μέτρα ασφαλείας υπήρχαν, ούτε προστασία, ούτε επιτήρηση. Η κατασκευαστική εταιρεία Θέκλα, που έχει αναλάβει το έργο, έχει επανειλημμένα καταγγελθεί για εργατικά ατυχήματα και παραβίαση των μέτρων υγείας και ασφάλειας.Η αθλιότητα τους ξεπέρασε κάθε όριο φανερώνοντας και το πώς λογαριάζουν την ζωή του εργαζόμενου , αφού ενημέρωσαν την οικογένεια του με sms», αναφέρει το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθηνών.
Συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπουμε εξηντάρηδες να δουλεύουν στην οικοδομή. Γνωστή η τακτική αυτά τα εργοδοτικά εγκλήματα να επικεντρώνονται στον εργασιακό μεσαίωνα στα 13ώρα νομοθετημένα ωράρια που μετατρέπονται σε 16ωρες βάρδιες και για ταξικά μας αδέλφια μου δολοφονούνται από τις μυλόμετρες του εργοδοτικού κέρδους να υπάρχει μόνο μια τηλεγραφική αναφορά. Ούτε καν αναφέρουν το όνομα του εργάτη που δολοφονήθηκε, περιττό θεωρεί η καθεστωτική δημοσιογραφία να μας πει αν είχε οικογένεια, ποιες ήταν οι οικονομικές υποχρεώσεις του που τον ανάγκαζαν να παλεύει στις σκαλωσιές μέσα στο λιοπύρι για να αποκτήσει μεροκάματο.
Υ.Γ: το πρώτο εξάμηνο του 2025 έχουν καταγραφεί 114 εργατικά δυστυχήματα, ένα σοκαριστικό ρεκόρ εικοσαετίας, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ). Σχεδόν το 1/3 από τους εργαζόμενους που πήγαν για το μεροκάματο και δεν επέστρεψαν ποτέ στο σπίτι τους χάνοντας την ζωή τους από εργατικές δολοφονίες είναι συνταξιούχοι και οι περισσότεροι εργαζόταν στον κατασκευαστικό κλάδο.

Αφήστε μια απάντηση