Της Τ.Γ
Αγαπάμε Χαβιέ Μπαρδέμ. Γιατί “ποιεί ήθος” και στην προσωπική του ζωή. Γιατί ενσαρκώνει το “ηθοποιός σημαίνει φως” στη μαυρίλα της δυστοπίας που ζούμε. Ο όμορφος τούτος Ανθρωπος ο οποίος στέκει ακλόνητος στο πλευρό της Παλαιστίνης, ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο που έχει τραβήξει ένας στρατιώτης του ΙDF και αποτυπώνει την πλήρη αποκτήνωση. Την ηδονή που αντλούν τα ανθρωπόμορφα τέρατα του Ισραηλινού στρατού, την ώρα που δολοφονούν αθώα παιδιά.
“Οι IDFείναι Ναζί” δηλώνει απερίφραστα ΄ο Μπαρδέμ και αντιπαραβάλλει το συγκεκριμένο βίντεο με μια σκηνή από την ταινία “Η λίστα του Σίγκλερ”, όπου ένας αξιωματικός των SS, ο Αμον Γκοθ, για να διασκεδάσει, πυροβολούσε από το μπαλκόνι του κρατούμενους.
”Οι IDF είναι Ναζί ΄΄απλά, ξεκάθαρα, κατανοητά. Όπως και οι υποστηρικτές τους. Κι αν ακόμα κάποιοι ενοχλούνται από τον όρο, την επόμενη φορά που θα περάσουν δίπλα από κάποιο καθρέφτη ας κοιτάξουν μέσα του προσεκτικά…
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, λευτεριά στην Ανθρωπιά…
_____________________
Η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη δεν είναι «ανθρωπισμός». Είναι υποχρέωση διεθνιστική απέναντι σε έναν λαό που μάχεται, απέναντι σε ένα καθεστώς που θυμίζει Ναζί.
Δεν είναι πολλοί οι διάσημοι που τολμούν να τα βάλουν με το σιωνιστικό κράτος-δολοφόνο και τους δυτικούς πάτρωνές του. Ο Ισπανός ηθοποιός Χαβιέ Μπαρδέμ είναι μια από αυτές τις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις.
Με ανάρτησή του, που ήδη κάνει το γύρο του κόσμου, ο Μπαρδέμ καταδίκασε ανοιχτά το Ισραήλ και τις «Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις» (IDF), χαρακτηρίζοντάς τους «Ναζί». Στο σχόλιό του τόνισε:
«Θυμάστε τον Amon Göth στο Schindler’s List; Τον σαδιστή SS που πυροβολούσε κρατούμενους μόνο για διασκέδαση; Σήμερα η ίδια λογική τρόμου και απο-ανθρωποποίησης εφαρμόζεται ενάντια στον παλαιστινιακό λαό».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μπαρδέμ παίρνει θέση. Από το 2014 ακόμη, μαζί με άλλους Ισπανούς καλλιτέχνες, είχε υπογράψει κείμενα καταδίκης για την ισραηλινή θηριωδία στη Γάζα. Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι σταρ επιλέγουν τη σιωπή ή αναμασούν τις «ίσες αποστάσεις», η φωνή του ξεχωρίζει.
Και πράγματι, το να συγκρίνει κανείς τον ισραηλινό στρατό κατοχής με τους ναζί δεν είναι «υπερβολή». Είναι η πιο σκληρή υπενθύμιση ότι ο φασισμός δεν έχει μόνο μία μορφή, ούτε έρχεται πάντα με σβάστικες και στολές. Μπορεί να φοράει το προσωπείο της «δημοκρατίας» και της «αυτοάμυνας», ενώ ισοπεδώνει σπίτια, στραγγαλίζει ολόκληρο λαό, σκοτώνει παιδιά.
Ο Bardem δείχνει αυτό που οι λαοί το ξέρουν καλά: πίσω από τα ωραία λόγια περί «ασφάλειας», κρύβεται η ίδια παλιά λογική της βαρβαρότητας, της εθνοκάθαρσης και του ρατσιστικού μίσους.
Κι όσο η Δύση σιωπά ή συναινεί, τόσο πιο πολύ χρειάζονται τέτοιες φωνές που να λένε τα πράγματα με το όνομά τους.
Γιατί όπως γράφαμε κι εμείς:
Η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη δεν είναι «ανθρωπισμός». Είναι υποχρέωση διεθνιστική απέναντι σε έναν λαό που μάχεται, απέναντι σε ένα καθεστώς που θυμίζει —ναι— Ναζί.
Αφήστε μια απάντηση