Η μάνα που αγκαλιάζει το παιδί-σκελετό και η φωτογραφία του δολοφονημένου εικονολήπτη: δυο πρόσωπα της ίδιας γενοκτονίας.
Για τη Δύση: οι σκελετωμένοι άγγελοι της Γάζας κι οι σκοτωμένοι δημοσιογράφοι είναι απλώς… παράπλευρες απώλειες στο όνομα της “δημοκρατίας”.
Δυο ειδήσεις που φιλοξενεί σήμερα η Εφημερίδα των Συντακτών συμπυκνώνουν το αδιανόητο μέγεθος της θηριωδίας που ξεδιπλώνεται καθημερινά στη Γάζα.
Η πρώτη: Δολοφονία σε live μετάδοση. Ο ισραηλινός στρατός (IDF) σκότωσε εν ψυχρώ έναν Παλαιστίνιο εικονολήπτη την ώρα που έκανε τη δουλειά του, καταγράφοντας την πραγματικότητα. Ο φακός του έγινε το έγκλημά του: γιατί έδειχνε την αλήθεια που οι σφαγείς δεν θέλουν να φανεί.
Η δεύτερη: μια μαρτυρία που παγώνει το αίμα. «Είδα με τα μάτια μου υγιή μωρά στη Γάζα να πεθαίνουν από λιμό». Στην αποκλεισμένη λωρίδα, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν μετατρέψει την πείνα σε όπλο μαζικής εξόντωσης. Νερό, φάρμακα, τροφή κόβονται συστηματικά. Τα παιδιά λιμοκτονούν μπροστά στα μάτια του κόσμου.
Κι όλα αυτά σε ζωντανή μετάδοση. Στον 21ο αιώνα, με τις κάμερες στραμμένες επάνω τους, με διεθνείς οργανισμούς να εκδίδουν “ανακοινώσεις” και τις κυβερνήσεις της Δύσης να κλείνουν τα μάτια. Οι ίδιες κυβερνήσεις που σπεύδουν να οπλίσουν το Ισραήλ, μιλώντας για «δικαίωμα αυτοάμυνας».
Πόση υποκρισία χωράει; Ο δημοσιογράφος δολοφονείται, τα μωρά πεθαίνουν από πείνα, και οι ένοχοι παραμένουν «σύμμαχοι» της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Κανένα Διεθνές Δικαστήριο δεν κινητοποιείται. Καμία κυρώση δεν επιβάλλεται. Αντίθετα, η σιωπή και η συγκάλυψη γίνονται συνένοχες στο έγκλημα.
Η Γάζα είναι πια το παγκόσμιο καθρέφτισμα: εκεί βλέπουμε τι σημαίνει πραγματικά “πολιτισμός της Δύσης” και “δημοκρατικές αξίες”. Σημαίνει ότι η ανθρώπινη ζωή λογαριάζεται με βάση γεωπολιτικά συμφέροντα. Σημαίνει ότι οι λέξεις «ανθρώπινα δικαιώματα» γίνονται κουρέλι, όταν δεν βολεύουν τους ισχυρούς.
Κι όμως, η αλήθεια δεν φιμώνεται. Όσο οι κάμερες – κι ας τις σπάνε, ας σκοτώνουν τους ανθρώπους που τις κρατούν – συνεχίζουν να καταγράφουν, όσο οι μαρτυρίες ξεγυμνώνουν το ψέμα, το έγκλημα δεν μπορεί να κρυφτεί.
Η Γάζα γράφει σήμερα την Ιστορία με αίμα και δάκρυα. Και μαζί γράφει και το κατηγορητήριο της ανθρωπότητας: ή θα σταθούμε δίπλα στους καταπιεσμένους ή θα μείνουμε για πάντα συνένοχοι στο έγκλημα.
Αφήστε μια απάντηση