Και πάλι για τη Σαββοπουλιάδα

Από τον αναγνώστη μας Στέλιο Κάππα, λάβαμε και παραθέτουμε:

Όλο προσπαθώ να αποτραβηχτώ από τη Σαββοπουλιάδα, κι όλο κάτι με τραβάει και πάλι πίσω. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται να εστιάσω στο πόσο μεγάλο σύμβολο έγινε από μόνος του για την εγχώρια ακροδεξιά ως “ανανήψας”, ούτε για τις χυδαιολογίες που πετάνε ότι όποιος δεν πήγε στην κηδεία του δεν είναι Έλληνας. Αυτή την Ελλάδα, έτσι κι αλλιώς, τη φτύνουμε πατόκορφα και χάρισμά σας, σιχαμένοι υποκριτές.

Τώρα θέλω οπωσδήποτε να εστιάσω σε μια άλλη εμπάθεια του μακαρίτη. Και θα εστιάσω ως metal ακροατής και μουσικός: Τη βαθιά του εμπάθεια απέναντι στη μουσική μας.

Στοιχείο πρώτο: Στο εσώφυλλο του δίσκου “Ζήτω το ελληνικό τραγούδι”, απευθυνόμενος στο Βασίλη (ένας είναι ο Βασίλης) γράφει “Βασίλη σ’ ευχαριστώ για την προθυμία σου. Κατανοώντας την εμπλοκή σου με τα νεανικά ακροατήρια και τις συχνά έξαλλες απαιτήσεις τους, χάρηκα διπλά που όλα αυτά δεν μας απασχόλησαν καθόλου στον παρόντα δίσκο. Είναι ασφαλώς καλίτερος (έτσι το έγραψε, με “ι”) αυτών των κλεφτοκοτάδων του χέβυ-μέταλ. Εγώ τουλάχιστον το ξέρω”.

Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Αυτός που στήριξε ολόκληρη τη μουσική του καριέρα στο concept του Bob Dylan, είναι τουλάχιστον φαιδρό, αν όχι χυδαίο να κατηγορεί ένα ολόκληρο μουσικό ρεύμα για κλεφτοκοτάδες. Κάπου ώπα δηλαδή.

Στοιχείο δεύτερο: Τον καιρό που έκανε δική του εκπομπή στο ραδιόφωνο του #ΣΚΑΙ_ξεφτίλες αφού και πάλι αποκάλεσε το metal μουσική χυδαία, προτείνει στους ακροατές του να προτιμήσουν τον Peter Gabriel. Ένα μουσικό, που ο μακαρίτης αμφιβάλλω αν είχε μάθει ποτέ πόσο πολύ έχει επηρεάσει τούτη τη μουσική που ο ίδιος θεωρούσε χυδαία. Μια μουσική που, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας, έχει βγάλει δημιουργούς που έχουν τιμηθεί με διεθνείς διακρίσεις όπως ο Χρήστος Αντωνίου των Septic Flesh. Οι οποίοι SF πέρυσι για πρώτη φορά αλλά και φέτος, δικαιότατα κατέκτησαν το Ηρώδειο. Με το προσωπικό του χώρου να στάζει μέλι για τους metal θεατές-ακροατές που δεν άφησαν το μέρος σα σκουπιδότοπο, όπως συνηθίζουν αυτοί με τους οποίους τόσα χρόνια νταραβεριζόταν ο μακαρίτης.

Επομένως Νιόνιο, τους χαρακτηρισμούς περί κλεφτοκοτάδων και χυδαιότητας, στους επιστρέφουμε στο πολλαπλάσιο. Μια χαρά τους τίμησες τόσα χρόνια ο ίδιος. Γι’ αυτό λοιπόν, άντε γαμήσου, εκεί που πήγες. Κι εσύ και οι κομματικοί-δεξιοί φίλοι σου που σου έκαναν την κηδεία δημοσία δαπάνη. Από τους φόρους μας. Για να μην ξεχνιόμαστε…

Μία απάντηση στο “Και πάλι για τη Σαββοπουλιάδα”

  1. Φίλε Στέλιο Κάππα.Η πολιτισμικότητα,το ανοικτό μυαλό, η αριστερά, οι αναρχικοί, οι κομουνιστές και όλα τα δόγματα που ονειρεύονται και παλεύουν για μια διαφορετική κοινωνία,δεν επιτίθενται στους ανήμπορους. Πάντα βάζαν το δίκιο και την αλήθεια τους μπροστά στην δύναμη των εχθρών της τάξης μας με θάρρος και ευπρέπεια. Έτσι κέρδισαν την εκτίμηση όλων.
    Όσο δίκιο και να έχεις στα γραφόμενά σου, μην το χάνεις επιτιθέμενος σε κάποιον που ούτως ή άλλως δεν μπορεί να απαντήσει.
    Φιλικά από έναν γερό 75 χρονών.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *