Γράφει ο mitsos175
Τα video της «Ανασκόπησης» (The Press Project) αγγίζουν το τέλειο. Συνδυασμός καυστικού χιούμορ, αληθινών ειδήσεων και εξαιρετικών πολιτικών αναλύσεων.
Το τελευταίο τους video αφορά τις εκλογές στις ΗΠΑ. Μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για το ΖΟΡΑΝ ΜΑΜΝΤΑΝΙ
Είναι ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για Δήμαρχος της Νέα Υόρκης στις δημαρχιακές εκλογές του 2025. Κρίσιμες εκλογές που θα κρίνουν αν ο Τραμπ θα μαζευτεί λιγάκι ή θα ξεσαλώσει εντελώς.
Μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος και των Δημοκρατικών Σοσιαλιστών της Αμερικής, «η εκστρατεία του περιλάμβανε πολιτικές όπως δωρεάν μέσα μαζικής μεταφοράς, δωρεάν νηπιαγωγεία, δημοτικά παντοπωλεία, πάγωμα ενοικίων και δημιουργία μονάδων κοινωνικών κατοικιών. Είναι επικριτικός ενάντια στην πολιτική του Ισραήλ κατά της Γάζας».
Θέλω επίσης να εκλεγεί ο Μουσουλμάνος Zohran, γιατί τον έχει απειλήσει ο Τραμπ και τον πολεμούν οι πλούσιοι φίλοι των εγκληματιών πολέμου. Είναι έξυπνος, ικανός, τολμηρός κλπ.
Όμως στο ίδιο video άκουσα πως η δημοκρατική κυβερνήτης της πολιτείας είναι αντίθετη στο πιο βασικό: Τη φορολόγηση των πλουσίων, όπου θα βρεθούν τα λεφτόδεντρα, για όλα αυτά που εξήγγειλε.
Οι δήθεν «δημοκρατικοί» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ρεπουμπλικάνοι που εγκλωβίζουν τους ψηφοφόρους και γι αυτό περισσότερο απατεώνες κι από τους «αντιπάλους» τους, αφού ακολουθούν την ίδια ακριβώς πολιτική. Γι αυτό άλλωστε βγήκε ο Τραμπ.
Δεν χρειάζεται να πω τι έκαναν οι δήθεν δημοκρατικοί Πρόεδροι, τα ξέρουν όλοι.
Φοβάμαι λοιπόν πως το «δημοκρατικός» θα φάει όλα τα υπόλοιπα. Κι αν γίνει αυτό, θα ενισχυθεί ο πιο ακραίος φασισμός. Αλλά εξηγούμαι. Αν ήταν να διαλέξω θα τον ψήφισα έστω και με αυτό τον φόβο, γιατί οι άλλοι είναι τρις χειρότεροι και φασίστες. Ξέρω, είναι η «λογική του μικρότερου κακού».
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε προς την εξουσία, δεν ήθελα απλά να βγει, παρόλο που δεν τον ψήφισα (ευτυχώς), ήθελα να πετύχει. Είχα όμως απορίες και ερωτηματικά. «Το ευρώ πάει πακέτο με τα Μνημόνια. Τι θα επιλέξουν στο ΣΥΡΙΖΑ;» Ξέρουμε τι επέλεξαν. Μάλιστα το έκαναν με τέτοιο τρόπο ώστε να απογοητεύσουν εντελώς τον κόσμο της Αριστεράς, να γελοιοποιηθούν και να διαλυθούν οι ίδιοι.
Η διαφορά με τους Κομμουνιστές είναι πως εμείς δεν θα κάνουμε πίσω από τις βασικές μας θέσεις. Ο Πελετίδης πχ που είναι δήμαρχος έχει πόλεμο από όλους για το έργο που κάνει με ελάχιστους πόρους. Αυτό όμως εκτιμάται από τον κόσμο. Αλλά δεν κάνει πίσω, δεν κοροϊδεύει, κι όταν χρειάζεται, πολεμά, αγωνίζεται, με τεράστιο προσωπικό κόστος.
Ο Στάλιν έλεγε πως Σοσιαλδημοκράτες και άλλοι είναι πολύ καλοί μέχρι να αρχίσουν τα δύσκολα. Τότε μόνο οι Κομμουνιστές δεν υποχωρούν.
Αν κερδίσει, ο υποψήφιος θα βρεθεί σίγουρα σε αυτό το δίλημμα. Να γίνει Κομμουνιστής ή να υποταχθεί. Καλή επιτυχία κι ευχόμαστε να επιλέξει σωστά.
Αφήστε μια απάντηση