Μάνος Λοΐζος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής συνέπειας, ταλέντου και τρυφερότητας

Κυπριακής καταγωγής, ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια, αν και κάποιες πηγές αναφέρουν ως τόπο γέννησής του το χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της Λάρνακας, απ’ όπου η οικογένειά του πήγε στην Αλεξάνδρεια μετά τη γέννησή του. Ήταν το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο.

Με τη μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Γράφτηκε σε Ωδείο και άρχισε να μαθαίνει βιολί, αλλά τελικά αφοσιώθηκε στην κιθάρα. Μετά την αποφοίτησή του από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1955 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Φαρμακευτική Σχολή και κατόπιν στην ΑΣΟΕΕ. Το 1960 αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική. Ταυτόχρονα, εργαζόταν ως σερβιτόρος,  γραφίστας και διακοσμητής. Το 1962 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολαβεί στη «Φίλιπς» για την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού. Είναι το «Τραγούδι του δρόμου», ποίημα του Λόρκα σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου.

Το Απρίλιο του 1962 έγινε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στον Σύλλογο Φίλων της Μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη, σε μια περίοδο που ο μεγάλος συνθέτης αντιμετώπιζε την εχθρότητα του μουσικού κατεστημένου της χώρας, αλλά και τις επιφυλάξεις της Αριστεράς απέναντι στη λαϊκή κατεύθυνση του έργου του. Στον συλλόγο, που μετονομάστηκε σε Σύλλογο Φίλων της Ελληνικής Μουσικής, συμμετείχαν και ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου κ.ά. Με πρόταση του Θεοδωράκη ανέλαβε τη διεύθυνση της χορωδίας του συλλόγου και συμμετείχε στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη «Όμορφη Πόλη» που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Παρκ.

Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύτηκε τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1966, θα γεννηθεί η κόρη τους Μυρσίνη. Τα επόμενα χρόνια θα είναι αρκετά δημιουργικά για τον συνθέτη. Γράφει τραγούδια και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Έχοντας αναπτύξει δραστηριότητα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, με την επιβολή της δικτατορίας το 1967 θα διαφύγει στο εξωτερικό και θα επιστρέψει έναν χρόνο αργότερα. Τον Νοέμβριο του 1973 συνελήφθη και πέρασε 10 μέρες στα κρατητήρια στης Ασφάλειας.

Μετά τη Μεταπολίτευση ο Λοΐζος συμμετείχε στις μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στο τέλος του 1974 κυκλοφορεί το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. Το 1978 αναλαμβάνει την προεδρία της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδας και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων. Τον ίδιο χρόνο παντρεύεται σε δεύτερο γάμο την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη.

Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια, συνεργαζόμενος με τους στιχουργούς Γιάννη Νεγρεπόντη, Φώντα Λάδη, Μανώλη Ρασούλη, Δημήτρη Χριστοδούλου και Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τα τραγούδια του, γεμάτα λυρισμό και τρυφερότητα, ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Δήμητρα Γαλάνη.

Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νωρίς από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου1982 σε νοσοκομείο της Μόσχας, χτυπημένος από καρκίνο, παραμένοντας μέχρι τέλους μέλος του ΚΚΕ.