“Όπως είχε πει και ο Λασάλ, η πιο επαναστατική πράξη είναι και θα είναι “να λες πάντα δυνατά την αλήθεια”, Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Ρόζα Λούξεμπουργκ. Μια από τις σπουδαιότερες γυναίκες του 20ού αιώνα.
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871–1919) υπήρξε μια εξέχουσα εκπρόσωπος της δημοκρατικής σοσιαλιστικής σκέψης και δράσης στην Ευρώπη. Προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις της να εμποδίσει το ξέσπασμα του Παγκοσμίου Πολέμου που στη συνέχεια μαινόταν από το 1914 έως το 1918.
Μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ ήταν η σημαντικότερη εκπρόσωπος των διεθνιστικών και αντιμιλιταριστικών θέσεων του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD). Εξέφρασε με πάθος και αποφασιστικότητα την κριτική της εναντίον του καπιταλισμού και άντλησε μέσα από αυτή την κριτική τη δύναμη για την επαναστατική δράση. Γεμάτη ελπίδα χαιρέτισε τη Ρώσικη Επανάσταση. Ως δημοκρατική επαναστάτρια όμως παρέμεινε κριτική και σε επαγρύπνηση. Επιτέθηκε με οξυδέρκεια στη δικτατορική πολιτική των μπολσεβίκων.
Σε όλη της τη ζωή η Ρόζα Λούξεμπουργκ ανήκε στις μη προνομιούχες και συχνά διωκόμενες μειονότητες. Από τη μια, αυτό οφειλόταν στην καταγωγή της: Ήταν Εβραία και παρόλο που δεν είχε καμία σχέση με τη θρησκεία, δεν κατάφερε να γλιτώσει από τον αντισημιτισμό. Από την άλλη, αυτό οφειλόταν στη θέλησή της να ζήσει μια ανεξάρτητη ζωή, ενάντια στις στενές αντιλήψεις της εποχής της. Είχε ακαδημαϊκή μόρφωση και ήταν κάτοχος διδακτορικού διπλώματος σε μια εποχή που ελάχιστες γυναίκες σπούδαζαν.
Ήταν μία από τις λίγες γυναίκες στην ενεργό πολιτική σκηνή. Οι προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών που έπαιζαν κάποιο ρόλο στη δημόσια σφαίρα ήταν ευρέως διαδεδομένες τότε, ακόμη και στα κόμματα της αριστεράς. Δεν ζούσε τους έρωτες της ως σύζυγος, μια ακόμα πρόκληση για τα κοινωνικά ήθη της εποχής της. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν μια εξόριστη. Παρά τη γερμανική της υπηκοότητα παρέμενε στα μάτια των πολιτικών της εχθρών μια ξένη, μια Πολωνή.
Ηταν μια αριστερή επαναστάτρια στην τότε κατεχόμενη από τους Ρώσους πατρίδα της, την Πολωνία, αυτό συνιστούσε έγκλημα που επέσυρε την ποινή του θανάτου. Στη δεύτερη πατρίδα της, τη Γερμανία, αυτός ήταν ένας λόγος για συνεχείς διώξεις. Η Ρόζα είναι μάρτυρας της Επανάστασης του Νοέμβρη στη Γερμανία. Δολοφονήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1919 από ένστολους δολοφόνους από ανθρώπους που ανήκαν σε εκείνους τους κύκλους που αργότερα υποστήριξαν ανοιχτά την παράδοση της εξουσίας στους ναζί.
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η μαρξίστρια και η ηγετική μορφή των “Σπαρτακιστών”, δολοφονείται από τα Freikorps, τις εθνικιστικές πολιτοφυλακές για την καταστολή της επανάστασης του Γενάρη στη Γερμανία. Την 1η Ιούνη του 1919, εντοπίζεται το άψυχο σώμα της στο κανάλι Λάντβερ στο Βερολίνο. Μαζί με τον Καρλ Λίμπνεχτ και εκατοντάδες άλλους συντρόφους τους, μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, δολοφονήθηκαν από τα στρατιωτικά και παραστρατιωτικά ακροδεξιά αποσπάσματα, κατά εντολή της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Γερμανίας, η οποία είχε επικηρύξει τη Ρόζα με 100.000 μάρκα.
Η ζωή της είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη του γερμανικού εργατικού κινήματος, τις διαμάχες μεταξύ των διαφορετικών ρευμάτων του και τελικά τη διάσπαση του. Ήταν συνιδρύτρια της ομάδας Σπάρτακος και στη συνέχεια του Κομουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (KPD). Η Ρόζα δεν άφηνε και δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Χωρίς συμβιβασμούς και με δυνατή φωνή υπερασπίστηκε τα πιστεύω της. Με ανθρώπινη ζεστασιά και συναρπαστικό ταμπεραμέντο ήταν σε θέση να κερδίσει οποιονδήποτε ερχόταν σε επαφή μαζί της χωρίς προκαταλήψεις. Αντίθετα, τρόμαζε όλους εκείνους που δεν ένιωθαν αντάξιοί της.
Ο αμείλικτος αγώνας της Ρόζας Λούξεμπουργκ ενάντια στον πόλεμο και η ριζοσπαστικότητα με την οποία διεκδικούσε τη σύνδεση της πολιτικής ελευθερίας και της κοινωνικής ισότητας εξακολουθούν να έχουν την ίδια αίγλη και για εμάς σήμερα.
Για την ίδια ο Νίκος Καζαντζάκης είχε πει: «Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους. Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα πότε δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: “Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέλφια, για να σώσουμε τη γης!”»…
Της Π.Μ
Αφήστε μια απάντηση