Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Ζω στη χώρα που έχει πρωθυπουργό ένα πάμπλουτο πορφυρογέννητο άτομο, με 36 ακίνητα σε Αθήνα, Κρήτη και Τήνο, αδιευκρίνιστο μέγεθος καταθέσεων και μαϊμουδένιο “πόθεν έσχες“. Εναν πρωθυπουργό ο οποίος ζητούσε από τον φίλο του Μιχάλη Χριστοφοράκο να του κάνει εκπτώσεις για συσκευές «Ζήμενς», ευτελούς αξίας που είχε αγοράσει, έναν πρωθυπουργός ο οποίος είχε κάνει αίτηση στον ΟΠΕΚΕΓΙΕ για να λάβει αποζημίωση -ως πλημμυροπαθής- για καταστροφές που προκλήθηκαν σε 50 ελαιόδεντρα του.

Ζω σε ένα επιτελικό κράτος που έχει υπουργό Εργασίας έναν θαυμαστή του Παττακού με αυτόγραφο, ένα τύπο που η εμπλοκή του με κατοχή “αδιευκρίνιστων ποσών” έχει σαν κατάληξη να ξεμπέρδεψει με τις δικαστικές του περιπέτειες με ένα σκεπτικό πρωτοφανές για τα δικαστικά χρονικά, το οποίο πιθανολογεί ότι “είναι άτομο χαρακτηριστικής κουφότητας και δεν αντιλαμβάνεται τι πράττει και γιατί το πράττει”. Εχουμε δηλαδή έναν αντιπρόεδρο του κυβερνητικού κόμματος που συνεχώς εμφανίζεται η εμπλοκή του σε αλλεπάλληλα σκάνδαλα όπως τώρα με τον κινεζικό κολοσσό Huawei.
Ζω σε μια χώρα που έχουμε υπουργό Επικρατείας έναν πρώην πρόεδρο χουντικής νεολαίας που κυνηγούσε με τσεκούρι αριστερούς και ο οποίος χωρίς περιστροφές και με υπερηφάνεια μας δηλώνει ότι: “Η δικιά μας η γενιά τη χώρα δεν θα την παραδώσει στην Αριστερά. Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ότι κι αν είναι εκείνο το οποίο θα χρειαστεί να κάνουμε”.
Ζω σε μια χώρα που η κυβέρνηση αναθέτει να ελέγχει αν τηρείτε η δεοντολογία των ΜΜΕ, σε ένα καταδικασμένο στέλεχος της το οποίο παρείχε υπηρεσίες κοινοβουλευτικού ελέγχου υπέρ των συμφερόντων ενός πλουτοκράτη.
Κατοικώ σε μια χώρα στην οποία οι ανώτατοι αξιωματικοί των κατασταλτικών μηχανισμών συνεργάζονται με μαφιόζικες συμμορίες, μια χώρα που θεωρείτε ασφαλείς καταφύγιο για ξένους μαφιόζους. Σε ένα κράτος που όταν οι μπάτσοι δεν δολοφονούν τυχαίους πολίτες, και δεν είναι βουτηγμένοι στην διαφθορά, παρακολουθούν αδιάφορα τον υπόκοσμο της νύχτας και της ποδοσφαιρικής παράγκας που εμφανίζεται με δημαρχιακό αξίωμα, να χαστουκίζει πλημμυροπαθή πολίτη. (Αυτό το πρόσωπο, είναι το πιο ιδανικό για τον κ. πρωθυπουργό, να συντονίσει την προσπάθεια αποκατάστασης των ζημιών από τις πρόσφατες πλημύρες).
Ζω σε μια κοινωνία όπου πολίτης ο οποίος δέχτηκε χαστούκια από Αχ. Μπέο, ζητάει συγνώμη από τον τραμπούκο δήμαρχο που τον χαστούκισε. Βρίσκομαι σε ένα κράτος στο οποίο πολίτης του καταγγέλλει ότι εισπρακτική άρπαξε την αποζημίωση για τις πλημμύρες από τον πεθερό του, και ταυτόχρονα είναι το ίδιο πρόσωπο που κατεβαίνει υποψήφιος με την ΝΔ στην περιφέρεια Αττικής.
Μοιράζομαι το ίδιο οξυγόνο με ανθρώπους που πιστεύουν ότι υπάρχουν “Τα θαυματουργά σταφύλια του όσιου Συμεών του Μυροβλήτου, που θεραπεύουν την στείρωση”, που προσκυνούν “ιερά” κάστανα και παντόφλες, που πιστεύουν ότι ένας απατεώνας ρασοφόρος ανασταίνει ακόμα και νεκρούς. Συνυπάρχω με 32.000 άτομα που είναι Ιντερνετικοί ακόλουθοι ενός φανερά διαταραγμένου ψυχικά ατόμου, που έβαλε ράσα, και παρουσιάζεται σαν καλόγερος, “έχοντας χειροτονία απ’ ευθείας από το Αγιο Πνεύμα” όπως λέει. Βρίσκομαι ανάμεσα σε χιλιάδες άτομα που διακατέχονται από θρησκόληπτες σκοταδιστικές απόψεις, και στις μόνες κινητοποιήσεις που λαμβάνουν μέρος είναι κάτι συλλαλητήρια με μεσαιωνική μπόχα.
Συγκαταλέγομαι σε ένα εκλογικό σώμα, που δίνει τα περιθώρια κοινοβουλευτικής παρουσίας σε ένα κόμμα – φερετζέ του φυλακισμένου ναζί Κασιδιάρη, σε βουλευτές που αντιπροσωπεύουν το “κόμμα του θεού“, σε ένα γραφικό αστικοδημοκρατικό μόρφωμα, “Πλεύση Ελευθερίας” λέγεται, που η επικεφαλής του προσέρχεται στο κοινοβούλιο συνοδευόμενη από “τιμ καλλωπισμού” και το αποκορύφωμα είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι αναδεικνύουν “πολιτικό ηγέτη” τον αποκλειστικό πωλητή ιδιόγραφων επιστολών του Χριστού.
Μπροστά σε όλα αυτά κάποιες στιγμές περνάει φευγαλέα η σκέψη “Σε τούτη την πατρίδα τι γυρεύω, με μισθοφόρους και πραιτωριανούς” … Ομως εμείς δεν παραδεχθήκαμε την ήττα και συνεχίζουμε να παλεύουμε για να συντηρήσουμε “φωλιές νερού μέσα στις φλόγες”, που έγραφε και ο Μ. Αναγνωστάκης. “Κρατάμε τα όπλα μας καλά κρυμμένα“, μέχρι που να ‘ρθει η στιγμή “να ‘βγουμε κι εμείς παγάνα“, ώστε να λογοδοτήσουν οι δολοφόνοι της ζωής και των ονείρων μας.
…ζω σε μια πατρίδα που το 47,20% του εκλογικού σώματος δεν τόλμησε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές να πατήσει το πόδι του στο εκλογικό τμήμα και να ψηφίσει…κατά τα άλλα του φταίει το 41% της φασιστοΝέας Δημοκρατίας…και για να δέσει το γλυκό, ονειρεύεται ένοπλες λαϊκές επαναστάσεις…Υ.Γ.:μια καλή αρχή: 1)στις Δημοτικές-Περιφερειακές Εκλογές της επόμενης Κυριακής ΠΑΤΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ, 2) ψηφίστε οτιδήποτε άλλο θέλετε εκτός από φασιστο-Ν.Δ. (θα συμβούλευα υποψήφιους της Λαϊκής Συσπείρωσης – Κ.Κ.Ε.), 3) ΚΟΨΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ στους βολεμένους “Κυρ-Παντελήδες” – αιγοπρόβατα – “ψηφοφόρους” της φασιστοσυμμορίας που λέγεται Νέα Δημοκρατία.