Η υπόθεση που δικάζεται δεν είναι υπόθεση κοινή, δεν είναι μια υπόθεση κατασκοπείας, είναι υπόθεση πολιτική, ιδεολογική.
Δε δικάζετε τον Πλουμπίδη σα δράστη του άλφα ή βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη. Το ίδιο ισχύει και με τους υπόλοιπους δικαζόμενους. Κατά την προετοιμασία της δίκης οι αντικομμουνιστικοί κύκλοι και οι εχθροί του λαού, προσπάθησαν με κάθε μέσο να δυσφημίσουν το ΚΚΕ και τους ηγέτες του.
Είναι η συνέχεια της σκηνοθετημένης κατηγορίας που έγινε με τη δίκη του Μπελογιάννη.
Επειδή δεν μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη του ΚΚΕ πάνε να βρουν στοιχεία για να το μειώσουν στα μάτια του λαού και να το συκοφαντήσουν.
Οι κομμουνιστές δεν είναι κατάσκοποι, γιατί οι κατάσκοποι αγοράζονται και πωλούνται, ενώ οι κομμουνιστές ενώ μπορούν με μια δήλωσή τους να σωθούν δεν προδίδουν την ιδεολογία τους. Δικάζετε το ΚΚΕ
Από την “απολογία” του Νίκου Πλουμπίδη
Η Υπόθεση Πλουμπίδη, θα μείνει στην ιστορία, και θα συζητηθεί όσο λίγες.
Σαν σήμερα στις 3 Αυγούστου του 1953 απαγγέλθηκε η καταδικαστική απόφαση με την οποία το μετεμφυλιακό αντιδραστικό καθεστώς έστελνε στο απόσπασμα τον Νίκο Πλουμίδη. Βασική κατηγορία του καθεστώτος εναντίον του –όπως και της υπόλοιπης ηγεσίας του ΚΚΕ που δικαζόταν ερήμην, Ν. Ζαχαριάδης, Γ. Ιωαννίδης, Β. Μπαρτζιώτας, Μ. Πορφυρογένης, Π. Ρούσος, Λ. Στρίγγος κ.α- ήταν η «παραβίαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπίας.
Ο Ν. Πλουμπίδης έπεσε δολοφονημένος από τις σφαίρες του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος στις 14 Αυγούστου 1954. .Οι εφημερίδες της εποχής θα γράψουν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».
Ο Ν. Πλουμπίδης ήταν και παρέμεινε μέχρι την τελευταία στιγμή ένας κομμουνιστής λαϊκός αγωνιστής.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης θα γράψει για αυτόν:
Σήμερα, ο Νίκος Πλουμπίδης κατέχει μια περίοπτη θέση στο πάνθεον των ηρώων του ΚΚΕ. Στο θαυμάσιο πολυτελές λεύκωμα που εξέδωσε το ΚΚΕ το 1976 οι φωτογραφίες του Μπελογιάννη και του Πλουμπίδη έχουν τοποθετηθεί αντικριστά σε δυο σελίδες. Αυτοί οι δύο άνθρωποι αποτελούν δίδυμο, δε χωρεί καμία αμφιβολία. Είναι τα δύο σκέλη της ίδιας τραγικής ιστορίας. Ωστόσο ακόμα και σήμερα το φωτοστέφανο του Μπελογιάννη είναι περισσότερο λαμπερό. Τότε τον τραγούδησαν οι ποιητές και τον έκαναν σύμβολο ζωγράφοι σαν τον Πικάσο. Τον Πλουμπίδη εκτός απ’ το κόμμα τον αγνόησε τότε και η στρατευμένη τέχνη.
Ας ελπίσουμε πως τώρα που εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει πια στρατευμένη τέχνη, κάποιος ταλαντούχος αστράτευτος δημιουργός θα τον κάνει ήρωα τραγωδίας. Σας βεβαιώ, το μαρτύριο του ουδόλως υπολείπεται εκείνου του Οιδίποδα Τύραννου. Θα βρεθεί κάποτε ένας Σοφοκλής για τον Νίκο Πλουμπίδη; Μια τραγωδία με ήρωα τον Πλουμπίδη, θα ήταν η τραγωδία της σύγχρονης Ελλάδας.
Διαβάστε ακόμα:
Το καθεστώς μετά τον εμφύλιο, οι Παράνομοι και η “υπόθεση Πλουμπίδη“
Απόψε, που σκοτώνουν τον Πλουμπίδη…
14/8/1954: Η Εκτέλεση Πλουμπίδη
Δυο λόγια για τον Νίκο Πλουμπίδη
25/07/1952: Το Π.Γ του ΚΚΕ χαρακτηρίζει προδότη και χαφιέ τον Ν. Πλουμπίδη
24 Ιούλη 1953 στο διαρκές στρατοδικείο Αθηνών ξεκινάει η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη
Αφήστε μια απάντηση