Ανελέητος πόλεμος μεταξύ των μπατσάδικων φραξιών για το ποια μαφία θα έχει το πάνω χέρι στην “προστασία” της νύχτας.

Είναι φανερό ότι εδώ και μερικούς μήνες υπάρχει ένας ανελέητος πόλεμος μεταξύ των φραξιών που υπάρχουν στο εσωτερικό της αστυνομίας, για το ποια κλίκα θα έχει το πάνω χέρι στην “προστασία” παράνομων “επιχειρήσεων”.

Αυτός είναι και ο λόγος, τα αλληλοκαρφώματα δηλαδή, που βγαίνουν στην επιφάνεια τόσα μπατσάδικα “άπλυτα”. Μιλάμε για μαφιόζικα κυκλώματα που υπάρχουν, “σε ένα διαχρονικό σύστημα διαφθοράς που διατρέχει όλη την ιεραρχία της ΕΛΑΣ επί 30 χρόνια, ενώ είχε άμεση σχέση με την ελληνική μαφία”, όπως αναφέρει σε ένα δημοσίευμα του στο Κυριακάτικο Βήμα ο Βασίλης Λαμπρόπουλος.

Υπολογίζεται μάλιστα ότι μπορεί να συμμετείχαν σε αυτό συνολικά περισσότεροι από 1.000 διεφθαρμένοι αστυνομικοί (ορισμένοι από τους οποίους και ανώτατοι αξιωματικοί). Είναι χαρακτηριστικό ότι ανά διαστήματα – κυρίως την περίοδο κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ – αυτό το ενδοαστυνομικό εισπρακτικό «σύστημα» είχε τέτοια ισχύ που επηρέαζε άμεσα τις κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ. τοποθετώντας σε ηγετικά πόστα ημετέρους αξιωματικούς, ενώ είχε επαφές και με πολιτικά πρόσωπα, επεκτείνοντας την παράνομη δράση του, αναφέρει το δημοσίευμα.

Πρώτα και κύρια δεν μπορούμε να μιλάμε για “πρόσφατη εξάρθρωση των επίορκων αστυνομικών από τους «Αδιάφθορους» της ΕΛ.ΑΣ”, όπως κάνει ο κ. Λαμπρόπουλος. Κι αυτό γιατί δεν έχουμε περάσει παρά ελάχιστοι μήνες από το σοκαριστικό δημοσίευμα της “Καθημερινής” για την συμμετοχή υψηλόβαθμων μπάτσων, οι οποίοι βρισκόταν σε καίρια πόστα στη Δίωξη Ναρκωτικών και στους επονομαζόμενους “Αδιάφθορους” της ΕΛΑΣ, σε μαφιόζικες συμμορίες!

Εδώ έχουμε ένα αγώνα μέχρι εσχάτων για το ποια κλίκα μπάτσων θα έχει το πάνω χέρι στην “προστασία” της νύχτας. Γιατί μιλάμε για πάρα πολλά λεφτά, αφού ακόμα και χαμηλόβαθμοι μπάτσοι, που συμμετέχουν σ’ αυτό, έχουν τα “εξτραδάκια” τους -που θα ‘λεγε και ο Μπαλάσκας- της τάξης των 4-5.000 ευρώ τον μήνα.

Αναφέρει το δημοσίευμα του Λαμπρόπουλου: Την περίοδο 2017-2018 αναδείχθηκε μια μυστική έρευνα της ΕΥΠ που εν κρυπτώ, χωρίς να το γνωρίζουν στελέχη της Κατεχάκη, ανέδειξε – με ημιτελή πάντως στοιχεία – ότι το συγκεκριμένο κύκλωμα με τη συμμετοχή συνολικά 18 ατόμων (ιδιωτών και αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.) φρόντιζε έναντι αμοιβής περίπου 1 εκατ. ευρώ τον μήνα να δίνει «κάλυψη» σε 1.000 παράνομα καζίνα, οίκους ανοχής, νυκτερινά καταστήματα και άλλα. Και τότε, όπως και σήμερα, υπήρχαν φωτογραφίες με συναντήσεις σημαντικών αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που έπαιρναν φακέλους από ιδιώτες που φέρεται να είχαν χρηματικά ποσά. Η σχετική υπόθεση έμεινε επίσης δικαστικά εκκρεμής”.

Κοντεύει δεκαετία δηλαδή και η υπόθεση παραμένει “εκκρεμής”. Καταλάβατε …

Ενδιαφέρον παρουσιάζει στο δημοσίευμα του Λαμπρόπουλου και η αναφορά στην βραβευμένη 37χρονη αστυνόμο:

Ωστόσο ακολούθησαν νέες «στρατολογήσεις» διοικητών αστυνομικών τμημάτων. Με κορυφαία εκείνη της 37χρονης αστυνομικού, η οποία φέρεται να είχε αναπτύξει προσωπικές σχέσεις με πολλούς αστυνομικούς σε σημαντικά πόστα αλλά και με έλληνες ή και αλβανούς ποινικούς. Είχε υπηρετήσει στο Τμήμα Διαρρηκτών, στην Αθλητική Βία, ενώ υπό την καθοδήγηση κορυφαίων στελεχών της Κατεχάκη μετέβαινε στη Μύκονο για να «κτυπήσει τα κυκλώματα του νησιού». Και όλα αυτά την ίδια ώρα που είχε αναπτύξει, μέσω αστυνομικών φίλων της, ύποπτες σχέσεις με τον «Νώντα» και τον «Παντελή», που εμφανίζονται οι νέοι οργανωτές του διαχρονικού συστήματος διαφθοράς.

Η ίδια μάλιστα, με παρέμβαση πρώην στελέχους του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και με βάση άλλες υψηλές γνωριμίες της, φέρεται να μετατέθηκε στην Οικονομική Αστυνομία, όπου είχε αναβαθμισμένο ρόλο, προσφέροντας τελικά νέες υπηρεσίες στο σύστημα εισπράξεων από παράνομες ενέργειες και δίνοντάς του κρίσιμες αστυνομικές πληροφορίες.

Αυτό που περιγράφει στην Καθημερινή ο Γιάννης Σουλιώτης δεν είναι “Οι μαύρες τρύπες της ΕΛΑΣ”. Είναι ένας βούρκος που φτάνει στην ανώτατη ηγεσία της Αστυνομίας με αντιμαχόμενες φράξιες που εκφράζουν διαφορετικά κυκλώματα, από τις υποκλοπές μέχρι την πώληση προστασίας στα μαγαζιά της νύχτας. Αυτός ο βούρκος δεν μεταρρυθμίζεται.

Θανάσης Καμπαγιάννης – f/b

Σε όλες τις αστικές δημοκρατίες, ακόμη και στις πιο δημοκρατικές, η αστυνομία αποτελεί το κύριο όργανο καταπίεσης των μαζών (όπως και ο τακτικός στρατός), εγγύηση που κάνει δυνατή κάθε στιγμή την επάνοδο στη μοναρχία. Η αστυνομία κακοποιεί τον «απλό λαό» στα αστυνομικά τμήματα και στη Νέα Υόρκη, και στη Γενεύη, και στο Παρίσι, ενώ χαρίζεται στους καπιταλιστές είτε με την ανοιχτή εξαγορά (Αμερική κτλ.), είτε με το σύστημα τής «προστασίας» και των «φροντίδων» από μέρους πλούσιων προσώπων (Ελβετία), είτε και με τα δυο συστήματα μαζί (Γαλλία).

Η αστυνομία, όντας χωρισμένη από το λαό, αποτελώντας επαγγελματική κάστα, συγκροτημένη από ανθρώπους «ξεσκολισμένους» στη βία ενάντια στο φτωχό πληθυσμό, ανθρώπους που έχουν κάπως μεγαλύτερο μισθό και το προνόμιο της «εξουσίας» (αφήνουμε πια «τα τυχερά»), παραμένει αναπόφευκτα σε οποιαδήποτε αστικοδημοκρατική δημοκρατία, εφόσον κυριαρχεί η αστική τάξη, το πιο πιστό της όργανο, στήριγμα και φρουρός της.  

Κείμενο του Ι.Β. Λένιν (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, “Απαντα Λένιν” τομ, 32, σελ.25),

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *