Του Γ. Γ.
Στο σημερινό δεξιό επιτελικό κράτος, τον ρόλο των σύγχρονων “κυνηγών κεφαλών” και την στοχοποίησει διάφορων προσώπων, που για το Μέγαρο Μαξίμου θεωρούνται ενοχλητικά, έχουν αναλάβει διάφορες διαδικτυακές ομάδες αλητείας και κάποια δεξιά πρόσωπα που συγκαταλέγονται στην σαπίλα του ντουνιά.
Προφανώς δεν υπάρχουν “επικηρύξεις” της μορφής όπως σαν αυτή που δημοσιεύτηκε σαν σήμερα, 13 Ιούνη του 1948, σε όλες τις εφημερίδας της εποχής και αποτελεί το έναυσμα μας γι’ αυτή την ανάρτηση, αλλά οι στοχοποιήσεις πολιτικών αντιπάλων γίνεται με ποιο λάιτ τρόπους.
Πάμε όμως σε μια ιστορική αναφορά, απ’ αυτές που ενοχλούν τους δεξιούς και μας χρεώνουν ότι “αναμοχλεύουμε πάθη του παρελθόντος”. Βλέπεται αυτοί τα ήθελαν να υπάρχουν μόνο “ιστορικοί” του τύπου Μαραντζίδη και Καλύβα να ξαναγράφουν την ιστορία στα καλούπια της δοσιλογικής δεξιάς.
Ελα όμως που εμείς κι απ’ αυτό το μετερίζι προσπαθούμε να φέρνουμε σε λίγες από την πρόσφατη ιστορία μας που οι δεξιοί ιστορικοί επιλέγουν να τις αγνοούν.
Οι “κυνηγοί κεφαλών”, περιλαμβάνουν πολλές σελίδες στο ποινικό μητρώο των δεξιών κυβερνήσεων. Η αφετηρία τους ξεκίνησε από τις κυβερνήσεις Θεμιστοκλή Σοφούλη και Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα μετά την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Το αστικό δοσίλογο κράτος που εδραιωνόταν, εφάρμοζε μεταξύ άλλων και μεθόδους “άγριας Δύσης”, του τύπου επικηρύξεις της μορφής “Καταζητείται νεκρός ή ζωντανός”.
Διαβάσουμε, λοιπόν, -στην αντικομμουνιστική εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”- για την επικήρυξη στην οποία αναφερόμαστε: “Ο Κωνσταντινέας επεκηρύχθη ως ληστής δια της υπ’ αριθ. 140-9-6-1948 αποφάσεως. Δίδεται δε αμοιβή δέκα εκατομμυρίων δραχμών δια την σύλληψιν ή το φόνον του, και πέντε εκατομμυρίων δια την κατάδοσίν του”.
Το μέλος του ΚΚΕ, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ήταν στέλεχος της ΟΠΛΑ και είχε οργανώσει την εκτέλεση του αιματοβαμμένου εγκληματία της μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης Σοφούλη, υπουργού Δικαιοσύνης Χρήστου Λαδά.
Εδώ, αυτό που θέλουμε να τονίσουμε, είναι ότι αυτές οι επικηρύξεις πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, συνέβαλλαν αποφασιστικά στην δημιουργία ενός δυνατού εγκληματικού μηχανισμού κράτους -παρακράτους. που ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα από τις αστικές κυβερνήσεις που προέκυψαν τους νικητές των Δεκεμβριανών και τους Βρετανούς πάτρονές τους.
Σημείωνε η ιστορικός Βασιλική Λάζου σε πόνημα της:
Οι παρακρατικές συμμορίες που συγκροτήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια ανέλαβαν αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως βρόμικη δουλειά…
Η συμμετοχή σε παρακρατική οργάνωση αποτελούσε ένα μέσο πλουτισμού μέσω της αρπαγής και της λεηλασίας της περιουσίας του αντιπάλου, αν και επεκτάθηκε και στο σύνολο του πληθυσμού.
Η επίδειξη αντικομμουνιστικού ζήλου περιλάμβανε πρακτικές όπως η διαπόμπευση, ο ξυλοδαρμός ή ο βιασμός, ακόμη και αποκεφαλισμό και περιφορά των κομμένων κεφαλών για παραδειγματισμό, αλλά και για να εισπραχθούν τα χρήματα από επικηρύξεις.
Λόχοι κυνηγών (κατά το κυνηγοί κεφαλών) σχηματίστηκαν σε όλη την επικράτεια, όπως αυτός του ταγματάρχη Αριστείδη Κρανιά, πρώην διοικητή του 16ου Συντάγματος του ΕΔΕΣ, ή του Γεωργίου Τολιόπουλου, διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Αγρίνιου.
Τον Κρανια αφού τον διελησε ο Διαμαντής στην Ρουμελη κατέβηκε στον Πειραιά όπου μάζεψε οποίο κατακαθι λούμπεν στοιχείο βρήκε μαχαιροβγάλτες αλητοβιους νταβατζηδες της τρουμπας κλπ τάζοντας τους λαμπρη σταδιοδρομία ως χωροφύλακες άνευ θητειας και τον έστειλαν στον Μορια να συνεχίσει το έργο του….
Εκεί αφού όπου πέρασε το τάγμα του έμεινε στην ιστορία για βιεοπραγιες σε γυναικόπαιδα και αμάχους λεηλασίες κλπ στηθηκε στη Βαμβακού Λακωνίας χωριό του Παρνωνα οπου τον Απρίλη του 1948 τον τακτοποιησαν…! οι μαχητές του ΔΣΕ μετά από αιφνιδιασμο.
Ο ίδιος ο Κλανιας την ώρα της μάχης παράτησε τους μαχητές του και τοσκασε μόνος του για την Σπάρτη με τα σωβρακα λενε καθώς η μάχη ξεκίνησε πρωί πριν ξημερώσει…
Το τάγμα του στην μάχη από τους αντάρτες κ;ι ο ίδιος απέφυγε το στρατοδικείο λόγω υψηλά ιστάμενων γνωριμιών..