Ολοι θυμόμαστε χτες πώς είχαν παρουσιάσει τα κεντρικά δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης την «βόμβα-μαμούθ» -όπως την είχαν χαρακτηρίσει η δημοσιοκάφροι- που είχε βρεθεί στην Πάρνηθα. Την συνέδεσαν με την προκήρυξη που είχε σταλεί στην «Ελευθεροτυπία» για το χτύπημα στο γραφείο Χρυσοχοϊδη και άρχισαν το γνωστό γαϊτανάκι.
Άλλο παπαγαλάκι των μπάτσων μας μετέφερε «εκτιμήσεις αξιωματικών της αντιτρομοκρατικής» που μιλούσαν για νέα «τρομοκρατική οργάνωση που διαθέτει σύγχρονη τεχνογνωσία», άλλος για σχεδιαζόμενο χτύπημα τρομοκρατών στο κέντρο της Αθήνας που μπορεί να είχε «δεκάδες αθώα θύματα» και πάει λέγοντας.
Ελα όμως που σήμερα ένα τηλεγράφημα του ΑΠΕ ήρθε να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Ολη αυτή η ιστορία ήταν μέρος ενός σχεδίου κάποιου καραβανά –υπαξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού- ο οποίος είχε τον ρόλο του «εκτελεστή» σε μια συμμορία που πουλούσε προστασία σε νυχτερινά «πολιτιστικά κέντρα» που θα ‘λεγε και ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος.
Όχι φυσικά ότι περιμένουμε καμιά αυτοκριτική απ’ τους δημοσιοκάφρους που παπαγαλίζουν αμάσητα τα όσα τους διοχετεύει η «αντιτρομοκρατική». Κάνουμε την ανάρτηση για να θυμίσουμε μια άλλη ανάλογη περίπτωση που έχει εξαφανιστεί από όλα τα ΜΜΕ. Λέμε για τον ισχυρισμό του Β. Μιχαλολιάκου που είχε ισχυριστεί ότι δέχτηκε επίθεση από την 17 Νοέμβρη. Παραθέτουμε το σχετικό δημοσίευμα από την εφημερίδα «ΚΟΝΤΡΑ»:
Το Εφετείο Αθηνών ανοίγει ξανά την υπόθεση της έκρηξης κατά του βουλευτή της ΝΔ και στενού συνεργάτη του Α. Σαμαρά, Βασίλη Μιχαλολιάκου. Η Ολομέλεια Εφετών όρισε ήδη δυο εφέτες ανακριτές για να αναλάβουν την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης. Από πού, όμως, προέκυψε αυτή η ανάγκη; Αυτό είναι το ενδιαφέρον. Η αναψηλάφιση αποφασίστηκε με βούλευμα που εκδόθηκε βάσει στοιχείων που διοχετεύτηκαν στην Εισαγγελία Εφετών από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και αντλήθηκαν από υπόμνημα που υπέβαλε ο επιχειρηματίας της νύχτας και σήμερα καταζητούμενος Ιωάννης Μπολέτσης. Ο Μπολέτσης εμπλέκει τον Π. Μαντούβαλο, με τον οποίο έχει σκληρό ανταγωνισμό, στην απόπειρα κατά Μιχαλολιάκου.
Τι αποδεικνύουν όλ’ αυτά; Οτι τον Μιχαλολιάκο αποπειράθηκαν ν’ ανατινάξουν μαφιόζικα κυκλώματα, όπως άλλωστε έχει αποφανθεί και η Ασφάλεια. Αυτός, όμως, εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι αποπειράθηκε να τον σκοτώσει η 17Ν. Ετσι μοστράριζε τον εαυτό του στις διάφορες εκδηλώσεις των «θυμάτων της τρομοκρατίας». Μπορεί να παίρνει και σύνταξη «θύματος» από το ελληνικό κράτος (ας απαντήσει ο ίδιος, αν παίρνει ή όχι). Η 17Ν, βέβαια, ουδέποτε ανέλαβε οποιαδήποτε ευθύνη για την απόπειρα κατά Μιχαλολιάκου (όπως έχει κάνει για όλες τις ενέργειές της), ενώ και ο Δ. Κουφοντίνας το ξεκαθάρισε πως η οργάνωση δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την υπόθεση.
Γιατί, όμως, ο Μιχαλολιάκος επιμένει σώνει και καλά πως χτυπήθηκε από τη 17Ν; Εχει κάτι να κρύψει και δεν θέλει να αναμιχθεί το όνομά του σε υποθέσεις της «νύχτας»; Μπορεί μόνο οι τοπικοί πολιτικοί ανταγωνισμοί να οδηγήσουν στη χρήση μεθόδων μαφίας; Τι ρόλο παίζει η μανιάτικη μαφία του μεγάλου λιμανιού και τι σχέσεις έχουν μαζί της οι εκλεκτοί εκπρόσωποι της δεξιάς στην περιοχή; Αυτά τα ερωτήματα προβάλλουν και πάλι και απευθύνονται όχι μόνο στο Μιχαλολιάκο, όχι μόνο στο Σαμαρά που τον επέλεξε ως έναν από τους στενότερους συνεργάτες του, αλλά και στο Χρυσοχοΐδη και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Εχουν τη διάθεση να ξεκαθαρίσουν το τοπίο ή θα κρύβονται πίσω από ατέρμονες (και ελεγχόμενες παρασκηνιακά) δικαστικές διαδικασίες; Νομίζουμε ότι θα γίνει το δεύτερο, εκτός αν κάτι στραβώσει. «Αντιτρομοκρατικό» άρωμα, πάντως, δε μπορούν να προσδώσουν σ’ αυτή την υπόθεση. Ηδη ζέχνει «νύχτα» και υπόκοσμο.
Αφήστε μια απάντηση