Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Ο Μητσοτάκης είναι μνησίκακος. Και δεν το λέμε μόνο με αφορμή τα όσα γράφαμε χτες για το ότι καρατόμησε από την ηγεσία της ΟΝΝΕΔ τα άτομα που πρόσκεινται στον Δένδια, και υποχρέωσε τον υπουργό άμυνας Ν. Δένδια να κάνει δημόσια δήλωση μετανοίας για την τοποθέτηση που είχε κάνει υπέρ του απεργού πείνας Πάνο Ρούτσι, ο αγώνας του οποίου οδήγησε την κυβέρνησή του σε ένα τεράστιο στραπάτσο. Το ερέθισμα μας για να τονίσουμε ότι ο πρωθυπουργός είναι ένας άνθρωπος που δεν συγχωρεί, είναι εκδικητικός και κρατάει κακία όπως μαρτυράει η τελευταία του απόφαση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην καθιερωμένη του εβδομαδιαία πόζα στο Facebook, ανακοινώνει με καμάρι ότι “την επόμενη εβδομάδα” θα ψηφιστεί νόμος για να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας την “αποκλειστική ευθύνη” για την προστασία του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη. Βλέπετε, συστατεύτηκε με τον ορυμαγδό ακροδεξιών σχολίων ότι το μνημείο αυτό –σύμβολο των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία– δεν μπορεί πια να “γίνεται πεδίο εκδηλώσεων άσχετων με την αποστολή του”. Εχουμε δηλαδή μια απόφαση βιτρίνα για μια μορφή καταστολής.
Μια ακόμα νομοθετική παγίδα για να σφίξει το λουρί γύρω από το δικαίωμα στη δημόσια διαμαρτυρία. Ο στρατός, που υποτίθεται τιμά τους νεκρούς αγωνιστές, τώρα θα “προστατεύει” το μνημείο… από τους ζωντανούς πολίτες που διεκδικούν δικαιώματα. Από εμάς, τους “ενοχλητικούς” που δεν χωράμε στις βιτρίνες της ΝΔ. Νομίζει, ο Μητσοτάκης, ότι έτσι εκδικείται ετεροχρονισμένα τον απεργό πείνας και τους συμπαραστάτες του, που απέδειξαν πόση ευάλωτη είναι η κυβέρνησή του, αν υψώσει ανάστημα ο γίγαντας λαός.
Οταν έχεις βιώματά από 6 μηνών που ήσουν πολιτικός κρατούμενος, όταν έχεις την δυνατότητα να συναντάς εξωγήινους στον Υμηττό, και δεν έχεις κανένα προβληματισμό να επιβραβεύεις άτομα που αναφερόταν ότι στην παράταξη σου στεγάζονται κλέφτες και ψεύτες,(περιπτώσεις Γεωργιάδη, Θεοχάρη κ.α), τότε δεν εντυπωσιάζεις με τέτοιες κινήσεις σου.
Προφανώς το τέκνο του “εφιάλτης της δημοκρατίας” -όπως ευφυώς είχε χαρακτηρίσει τον πατέρα του Κυριάκου ένας άλλος αστός πολιτικός που έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «παπατζής».- είναι επόμενο να προβάλει ιστορικές διδαχές του τύπου “Τι τον νοιάζει το 17χρονο που θα ψηφίσει πρώτη φορά τι έγινε το ‘63», -αναφερόμενος στην δολοφονία Λαμπράκη- και να χαρακτηρίζει τον Άη Στράτη, τόπο δολοφονίας εξορίας και μαρτυρίου για τους κομμουνιστές, «ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας».
Αλλά μιας και αναφερθήκαμε στην ιστορική κατάρτιση του κ πρωθυπουργού να του θυμίσουμε κάποια ιστορικά γεγονότα.
Προφανώς και δεν είμαστε θιασώτες της “οικογενειακής ευθύνης”. Τουλάχιστον, όμως, όσο μας αφορά, προσπαθούμε να φέρνουμε στην επιφάνεια “αθέατες” πλευρές της πρόσφατης ιστορίας μας, οι οποίες για κάποιους είναι ενοχλητικές.
Ας ξεκινήσουμε αναφέροντας τι βλέπουμε στις φωτογραφίες. Στο πρώτο κολλάζ αριστερά βλέπουμε την ομιλία του πατρός Κυριάκου, υπέρ της νομιμοφροσύνης προς τις Γερμανικές αρχές και κάτω επαγγελματική διαφήμιση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την ειδίκευσή του στα γερμανικά στρατοδικεία, στην εφημερίδα των αρχών κατοχής. Στο κέντρο, το παραστατικό της καταβολής 50.000.000 δρχ. στον Κώστα Μητσοτάκη από τη γερµανική εταιρεία MilitärVerwaltung ÜberlandTransport (27.1.1944). Δεξιά, μια φώτο από την επίσκεψη Τσολάκογλου στα Χανιά τον Αύγουστο του 1942, όταν η Καίτη Μητσοτάκη υποδέχθηκε µε ανθοδέσμη τον Γερμανό διοικητή, στρατηγό Αντρέ.
Στην δεύτερη φωτογραφία παρακολουθούμε μια διαφημιστική καταχώρηση στην ελεγχόμενη από τις δυνάμεις κατοχής χανιώτικη εφημερίδα “Παρατηρητής”. στις 21/11//1942 και στην οποία ο γεννήτορας του σημερινού πρωθυπουργού διαφήμιζε τις υπηρεσίες που μπορούσε να προσφέρει σαν “Γερμανομαθείς δικηγόρος” όταν οδηγούταν αγωνιστές να δικαστούν στα Γερμανικά στρατοδικεία. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλαδή, δικηγόρευε στα έκτακτα στρατοδικεία που έστηναν οι κατακτητές την εποχή που χιλιάδες κομμουνιστές έχυναν το αίμα τους αγωνιζόμενοι ενάντια στις χιτλερικές ορδές.
Η σοβαρότερη κατηγορία διατυπώθηκε από τον γιατρό Ιωάννη Παΐζη, ιδρυτή και ηγετικό στέλεχος της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης που συγκροτήθηκε στα Χανιά τον Ιούνιο του 1941 µε την ονομασία «Ανωτάτη Επιτροπή Αγώνος Κρήτης» (ΑΕΑΚ). Στα αποµνηµονεύµατά του, που κυκλοφόρησαν το 1971, κατηγορεί ευθέως τους Μητσοτάκηδες για στενές κοινωνικές σχέσεις µε τους κατακτητές:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αμέσως σχεδόν μετά την επικράτησιν των Γερµανών στην Κρήτη, φάνηκε ότι πολύ ευχερώς προσαρµόστηκε µε την δηµιουργηθείσαν νέαν κατάστασιν, και σαν επιβεβαίωσις τούτου εθεωρήθη η πρόσληψις της κόρης του Καίτης, σχεδόν ευθύς αμέσως, στην υπηρεσίαν των Γερµανών ως διερµην έως όπου και παρέμεινεν µέχρι τέλους της αποχωρήσεως των Γερµανών»
Ο υιός του Κων. Μητσοτάκης, ο και ήδη θεωρούµενος εν δράσει πολιτικός, ήλθε στην Κρήτη, αν καλώς έχω σηµειώσει, τον Οκτώβριον ή Νοέµβριον του 1941 και η δημιουργημένη οικογενειακή ατμόσφαιρα των καλών σχέσεων µε τους Γερμανούς φάνηκε ότι τον βόλευε στην προσαρμογή του µε την νέα κατάστασιν. Ελέγετο ότι είχε λάβει το δίπλωµά του της Νοµικής και, σαν γνώστης της Γερµανικής γλώσσας, παρίστατο στα ψευτοστρατοδικεία που είχαν συσταθεί από τους Γερµανούς, σε λίγο καιρό µάλιστα οι Γερµανοί τού παρεχώρησαν και αυτοκίνητο».
Οταν ο Κώστας Μητσοτάκης εµφανίστηκε απρόβλεπτα σε κάποιο συνωµοτικό ραντεβού µε τους ντόπιους κοµµουνιστές, συνεχίζει ο Παΐζης, ο ίδιος «ένοιωσε ταραχήν» καθώς είχε «πληροφορίες ότι στο σπίτι τού Μητσοτάκη οι Γερµανοί έκαναν κάθε βράδυ πάρτυ διασκεδάσεως. Την πληροφορία αυτή είχεν αναφέρει στην οργάνωσί µας ο Νικ. Λαµπαθάκης που από δική του πρωτοβουλία παρακολουθούσε το σπίτι του Μητσοτάκη, σαν µεµυηµένος στην οργάνωσίν µας, και που έλεγε µε ασυγκράτητη αγανάκτησή περίπου τα εξής – αν έλεγε την αλήθεια: “∆εν µπορώ πλειά, κάθε βράδυ έχουν πάρτυ στο σπίτι του Μητσοτάκη οι Γερµανοί, και κουβαλούν γλυκά, ανθοδέσµες και τρόφιμα, θα τους ρίξω χειροβομβίδες να τους σκοτώσω όλους κ.λπ.”
Αφήστε μια απάντηση