Αλλη μια ιστορική αλητεία από τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιώργη Γιαννακέλλη

Οχι, δεν είναι ανιστόρητος ο λογογράφος του Αλέξη Τσίπρα, Αν μάλιστα είναι ο πρώην διευθυντής του «Ριζοσπάστη» και σήμερα στέλεχος του Σύριζα Θανάσης Καρτερός -που τώρα το όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ τον χαρακτηρίζει, οπορτουνιστή, ψεύτη και ελεεινό, θα λέγαμε το ακριβώς αντίθετο. 
Πρόκειται για έναν πολιτικό αλήτη, έναν αστό δημαγωγό του χειρίστου είδους που δεν διστάζει να ασελγεί στην μνήμη εκατοντάδων δολοφονημένων αγωνιστών και κομμουνιστών, δίνοντας συγχωροχάρτι στον "μοιραίο άνθρωπο που αιματοκύλισε φριχτά τον αθηναϊκό λαό", στον "ασυνείδητο, φιλόδοξο και μωρό «πρωθυπουργό" που με "καταπληχτική πώρωση ηθική εξαπολύει τον εμφύλιο πόλεμο", όπως υπήρξε ο Γεώργιος Παπανδρέου, σύμφωνα με το επαναστατικό ΚΚΕ.   

Κάναμε αυτή την εισαγωγή, επειδή διαβάσαμε, την αποστροφή της ομιλίας στην Πάτρα, του Αλέξη Τσίπρα κατά την οποία απευθυνόμενος στο ακροατήριο του λέει: "... Γι’ αυτό και εμείς απέναντι στη χυδαιότητα, στη τοξικότητα, στο θράσος και στην εκτροπή, θυμόμαστε και ακολουθούμε τα λόγια εκείνα του συντοπίτη σας, που ονομάστηκε Γέρος της Δημοκρατίας: Τι κάνουμε; Τρομοκρατούμε τους τρομοκράτες". 

Ποιός "γέρος της δημοκρατίας" και ποιούς "τρομοκράτες, τρομοκράτησε", ρε ξεκούρδιστοι μπαγλαμάδες του ΣΥΡΙΖΑ, ο δολοφόνος Γ. Παπανδρέου, ένας "παπατζής", υπάκουο όργανο της ντόπιας αστικής τάξης και των ξένων κηδεμόνων της, αυτός που ενέπνευσε στο λαό μας το σύνθημα που ακουγόταν στις τεράστιες λαϊκές συγκεντρώσεις της εποχής του: «Παπανδρέου παπατζή χίτης ήσουνα και συ»;

Πώς τολμάτε πολιτικά καθάρματα στου ΣΥΡΙΖΑ να κάνετε τέτοιες αναφορές για τον «ψηλό ολέθριο άνθρωπο» τον «προτέκτορα και πρωθυπουργό του Σκόμπι και των άγγλων ιμπεριαλιστών», όπως χαρακτηρίζει τον Γεώργιο Παπανδρέου, στο βιβλίο του “Ο Μεγάλος Δεκέμβρης” ο Μενέλαος Λουντέμης. και σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη της εποχής ήταν πρωθυπουργός σε μια χώρα που ο λαός της “φλέγεται από τον πόθο της λευτεριάς. Και από το μίσος εναντίον του φασισμού και του εκπροσώπου του Παπανδρέου”;

Ο Δολοφόνος Παπανδρέου που είναι ο κύριος τίτλος του “Ρ” της 5ης Δεκέμβρη 1944, είναι ο ίδιος άνθρωπος που έδινε τις εντολές για να μακελευτεί ο Αθηναϊκός λαός και λίγο αργότερα δήλωνε ότι “ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή «δώρον τον υψίστου»”.
Είναι το ίδιο πρόσωπο που το 1947 εκτιμούσε ότι «Η Διατήρησις των παρακρατικών Οργανώσεων της Δεξιάς αποτελεί Εθνικήν Ανάγκην».

Ολα αυτά πολιτικά σκουπίδια του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα ξέρετε;

__________________________

Και επειδή δεν πρέπει να αποσιωπούμε τα μεγάλα λάθη του κομμουνιστικού μας κινήματος, δείτε και την παρακάτω ανάρτηση που είχα κάνει:

Σαν σήμερα ξεκινά η Σύσκεψη του Λιβάνου, που οδήγησε στην ομώνυμη Συμφωνία κατά την οποία ΚΚΕ και ΕΑΜ παρέδωσαν την εξουσία ουσιαστικά στην αστική τάξη.

Διά να ύπαρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνον με την συμμετοχήν και του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και διά να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι διά την Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνον της Καζέρτας. Και διά να μη γίνη η Στάσις – «το δώρον του Υψίστου» – έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχειρήση την Στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι ωδήγουν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.     
  Γ. Παπανδρέου 1/3/48».

Απίστευτος ο κυνισμός του «παπατζής», πολιτικού που περιλαμβάνετε στην επιστολή που είχε στείλει για να απαντήσει στην κριτική «από τα δεξιά» που του ασκούσε η τότε η “Καθημερινή”.
Ο Γ. Παπανδρέου λέει ξεκάθαρα ότι παγίδευσε το λαϊκό κίνημα όπως αυτό εκφραζόταν από τις αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, και του ΕΛΑΣ που συμμετείχαν στην σύσκεψη του Λιβάνου, η οποία ξεκίνησε στις 17/5/1944 και ολοκληρώθηκε στις 20/5 με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας.

Η συμφωνία του Λιβάνου ήταν ο προπομπός για να ακολουθήσει η συμφωνία της Καζέρτας που καθόριζε μεταξύ άλλων ότι όλες οι αντάρτικες ομάδες τίθενται στις διαταγές της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η οποία με τη σειρά της τις θέτει υπό τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπι.

Ένα παντοδύναμο ΕΑΜ, ένας οπλισμένος και αποφασισμένος λαός πέφτει θύμα μιας ανάξιας ηγεσίας η οποία βρέθηκε παγιδευμένη σε μια πολιτική σχεδιασμένη από τους Βρετανούς, που με όργανο τον Γ. Παπανδρέου, χρησιμοποιώντας εκβιασμούς και εκμεταλλευόμενοι  την νεφελώδη πολιτική για επιδίωξη “εθνικής ενότητας” του ΚΚΕ,  οδήγησαν τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να παίξουν το παιχνίδι τους, υπογράφοντας την συμφωνία του Λιβάνου.

Στο μπλοκ “ιστορικά ντοκουμέντα” αναρτήσαμε όλο το σχετικό κεφάλαιο που έχει τίτλο “Η διάσκεψη του Λιβάνου και οι παραφυάδες” από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη “Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνιού κράτους 1830 – 1974)”. Προσωπικά η προσέγγιση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο αφού είναι γραμμένη από τροτσκιστικό πρίσμα και παίρνει σαν δεδομένα υποθετικές κρίσεις του συγγραφέα..
Η ουσία είναι, όπως σημείωνε και ο  σ. Τάσος Κατιντσάρος σε κείμενο του ότι στο Λίβανο, ΚΚΕ και ΕΑΜ αποδεχόμενοι το σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Παπανδρέου και παίρνοντας 7 υπουργεία, παρέδωσαν την εξουσία ουσιαστικά στην αστική τάξη.

Δέχτηκαν τη δημιουργία Εθνικού Στρατού (τη διάλυση δηλαδή του ΕΛΑΣ) και μαζί με τους συνωμότες του Καΐρου χαρακτήρισαν την εξέγερση των Ελλήνων στρατιωτών και ναυτών στη Μέση Ανατολή ως «έγκλημα εναντίον της πατρίδος» (!) αφιερώνοντας ολόκληρη παράγραφο για να αναφέρουν ότι «εις την ύπαιθρον θα διασφαλιστεί η τάξις, η προσωπική ασφάλεια και η πολιτική ελευθερία», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για να χαρακτηριστεί στη συνέχεια «τρομοκρατικό» το έργο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στις απελευθερωμένες περιοχές!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *