Του Γ.Γ.
«Από δω απ’ τα Γιάννενα θέλω να πω άλλη μια αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς και τα δυο μεγάλα κόμματα κουκούλωσαν το θέμα της Ζήμενς. Είναι αλήθεια δυστυχώς ότι τα δυο μεγάλα κόμματα δεν ψάξαν να βρουν που πήγαν τα 100 εκατομμύρια μίζες της Ζήμενς. Κι αυτό διότι υπήρξαν λεφτά που φτάσανε σε κάποιους λογαριασμούς σε κάποιους ανθρώπους στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν το βρήκανε στην εξεταστική επιτροπή».
Οι παραπάνω εκτιμήσεις για ένα σκάνδαλο που χαρακτηρίστηκε το μεγαλύτερο από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, έλεγε ένα πρόσωπο υπεράνω υποψίας.
Στον αγώνα της ψηφοθηρίας κάποιες φορές λέγονται και μερικές αλήθειες.
Ηταν 22/1/2011 και η Ντόρα Μπακογιάννη έχοντας αποχωρήσει από την Ν.Δ., είχε ιδρύσει το δικό της κόμμα, την Δημοκρατική Συμμαχία πάλευε να αποκτήσει εκλογική βάση για να μπορέσει να έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Μιλώντας, λοιπόν σε οπαδούς της στα Γιάννενα και θέλοντας να αλιεύσει ψήφους, επιτέθηκε κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την υπόθεση της Siemens τονίζοντας ότι επιχείρησαν να καλύψουν την υπόθεση και δεν έκαναν το πλέον απλό, να ανοίξουν τους λογαριασμούς των κομμάτων τους για να δουν αν και ποιοί πήραν μίζες.
Παρακολουθούμε αντιδράσεις κάποιων, σαν να ανακάλυψαν την μετά την αυταπόδεικτη αλήθεια που είπε ο Κασσελάκης για το μαύρο χρήμα που συντηρεί τα αστικά κόμματα και τους βουλευτές τους, κάτι που το παραδέχονται και αστικές φυλλάδες.
Αν θέλετε μόνο φέρτε στο μυαλό ότι όταν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο Χριστοφοράκου – Ζήμενς στην χώρα μας, εφημερίδα υπεράνω πάσης υποψίας για… αντιπολιτευτική διάθεση τότε –τα «Νέα»- είχαν γράψει:
“Η πλευρά του κ. Χριστοφοράκου απειλεί ξανά τον πολιτικό κόσμο της χώρας με τα CD στα οποία όπως υποστηρίζει έχει καταχωρίσει όλες τις λεπτομέρειες και τις αποδείξεις για τα «δωράκια» του προς 153 βουλευτές και 12 πρώην και νυν υπουργούς. Για την ώρα τα στοιχεία αυτά μένουν καλά κλειδωμένα σε 2 συμβολαιογραφικά γραφεία του Μονάχου, αφήνουν να διαρρεύσει οι Γερμανοί συνήγοροι του, που από την άλλη πλευρά παίζουν το παιχνίδι της βόμβας που είναι έτοιμη να απασφαλιστεί με την πρώτη «στραβή»”.
Και προφανώς είναι σταγόνα στον ωκεανό αυτά που έχουν δει την δημοσιότητα για “λαδιάρηδες” υπουργούς και βουλευτές. Θυμηθείτε τις περιπτώσεις του Τσοχατζόπουλου, του Μαντέλη, του Παυλίδη, του Μιχελάκη.
Πάνω απ’ όλα όμως θυμηθείτε τις δηλώσεις που είχε κάνει το δεξί χέρι του Σημίτη, ο “στρατηγός” Θόδωρος Τσουκάτος για να δικαιολογήσει το ένα εκατομμύριο μάρκα που έλαβε από τη Siemens το 1999 με σκοπό, κατά την κατηγορία, να διατεθούν σε δωροδοκίες για τη σύμβαση «8002» με τον ΟΤΕ.
«Το 2000 οι χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ από εταιρίες έφθασαν τα 16 δισ. δραχμές. Δεν ήταν μόνο η Siemens, ήταν και άλλες εταιρίες. Αυτές οι εταιρίες συνεχίζουν να υπάρχουν και συνεχίζουν να χρηματοδοτούν κόμματα… Οι χορηγίες στα κόμματα από ιδιώτες είναι παλιά και σε όλους γνωστή καθιερωμένη πρακτική, την κληρονόμησα δεν την καθιέρωσα. Οι ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις των κομμάτων ήταν ένα καθεστώς που κανείς δεν ήθελε να το ψάξει, από κανένα κόμμα».
Αφήστε μια απάντηση