Πηγή: Νίκος Παπαδογιάννης – Documento
«Μεμονωμένα τα περιστατικά παραβατικότητας από αστυνομικούς», ορκιζόταν ο ρεπορτάκος που ξεροστάλιαζε για το μεροκάματο έξω από το κτίριο της Ασφάλειας. Ε, τι να κάνουμε, στους δέκα χωροφυλάκους μπορεί να υπάρχουν και τρεις βιαστές και ένας εκβιαστής και δύο μαστροποί και ένας δολοφόνος και δύο μέλη εγκληματικής συμμορίας. Άνθρωποι είναι και οι βασανιστές, όπως και εμείς και εσείς. Παιδιά του λαού.
Γιατί να καταστραφεί η ζωή τους σε κάποιο κάτεργο; Επειδή δηλαδής βάζουν το γιο τους να συνουσιάζεται με τη γυναίκα τους; Και πού είναι το κακό; Στα έργα έχουμε δει και χειρότερα. Να, στην Ολλανδία υπάρχουν λέει οίκοι ανοχής για κτηνοβάτες, όπου μπορείς να πληρώσεις και να πηδήξεις ένα ζώο. Γιατί να μη πηδήξει εσένα ένα ζώο και μάλιστα ένστολο; Τιμή σου καμάρι σου και κακώς διαμαρτύρεσαι. Την επόμενη φορά να σκύψεις πρόθυμα και να βάλεις και λιπαντικό για να το απολαύσεις.
Στο άλλοτε Twitter του Έλον Μασκ αλίευσα κάτι ανατριχιαστικό, βγαλμένο λέει από τα χείλη αυτού του αστυνομοπατέρα, του Καλιακμάνη. Σύμφωνα με μαρτυρία ψυχιάτρου που επεξεργάστηκε τα ψυχομετρικά τεστ των αστυνομικών, το 60% από δαύτους δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να κρατάει όπλο. Είναι ψυχικά διαταραγμένοι και συνεπώς επικίνδυνοι για τον εαυτό τους και κυρίως για τους άλλους.
Εγώ δεν είμαι άνθρωπος που φοβάται εύκολα, αλλά με πιάνει τρόμος όποτε σκέφτομαι ότι κάποια μέρα μπορεί να χρειαστώ τη βοήθεια της Αστυνομίας. Ή της Δικαιοσύνης, σπεύδω να προσθέσω. «Ή και της Υγείας», συμπληρώνει αυθόρμητα κάποιος φίλος, με αφορμή τον καρκινοπαθή που έζησε ένα χρόνο στο σκοτάδι με ευθύνη του νοσοκομείου όπου εξετάστηκε για άλλο νόσημα. Είπαμε, στα χρόνια του Μητσοτάκη όλα τα πτώματα είναι ίδια. Το αίμα ποτίζει πρώτα τα δικά του δάχτυλα.
Αφήστε μια απάντηση