Το βαθύ αστικό κράτος θέλουν να είναι και καλοταϊσμένο και με “λυμένα όλα του τα προβλήματα”. Αυτό είναι το μήνυμα που εξέπεμψε χθες, 23/12, από το υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός. Έτσι, μετά την ειδική αύξηση των αποδοχών – άλλωστε, εδώ και πολλά χρόνια είναι στα ειδικά μισθολόγια – διασφαλίζεται η στέγαση, πρακτικά, σε όποια μονάδα εκτός του μόνιμου τόπου κατοικίας τους κι αν υπηρετούν, στα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων. Θα ανεγερθούν, λέει, χιλιάδες σπίτια γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους. Για “ξεκάρφωμα”,15-20% αυτών των κατοικιών θα μπορούν να παραχωρούνται (δωρεάν;) στην υπόλοιπη δημοσιοϋπαλληλική πλέμπα…
Μια σειρά χώροι εργασίας και ειδικότητες στον κρατικό τομέα της οικονομίας ΔΕΝ αναγνωρίζονται ως ανθυγιεινοί-νές. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τους χώρους υγειονομικής περίθαλψης, ή της τοπικής λεγόμενης, αυτοδιοίκησης, για να μείνουμε στους πιο μαζικούς. Αυτοί μπορούν να γίνονται μπαλάκι στις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ή κομμάτων της αστικής αντιπολίτευσης, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Σε καμιά περίπτωση, πάντως, δεν πρόκειται να εξισωθούν με τους ένστολους, τους δικαστικούς, τους διπλωμάτες, τους καθηγητές πανεπιστημίων ή τους μη λαϊκούς κληρικούς, που αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός… ανώτερου θεού.
Ας αντιπαραβάλει ο καθένας αυτή την αντιμετώπιση με τους μισθούς πείνας της χαμηλόμισθης-χαμηλόβαθμης δημοσιοϋπαλληλίας ή με το γενικότερο ξεσπίτωμα των ανθρώπων του λαού, ακόμη κι από την πρώτη κατοικία τους. Θα έχει μπροστά του ανάγλυφη την εικόνα της επιλεκτικής μεταχείρισης των μηχανισμών που πάνω τους στηρίζεται η αστική εξουσία. Ακόμη, θα δει μια σειρά από κίνητρα προσέλκυσης σ’ αυτούς, τη στιγμή που η νεολαία, με τις τελευταίες επιλογές της στα μηχανογραφικά των πανελληνίων εξετάσεων, δείχνει να μην “τσιμπάει” για καριέρα στους αντιλαϊκούς αυτούς μηχανισμούς.
Και καλά κάνει, θα προσθέταμε!
Σ.Π.
Πηγή: Αντίσταση στις γειτονιές
ΕΠΙΜΥΘΙΟ (Νίκος από τον Βόλο):
Φάτε, με μασέλες δέκα, όλοι οι πραιτωριανοί,/μπάτσοι και καραβανάδες, τωρινοί κι αυριανοί!/
Πάρτε κι άλλα, είν’ η ώρα, ”κυριεύσατε τη γη”,/τους αφέντες να φυλάξτε απ’ “των κάτω” την οργή./
Κι όπως κάποτε “λαλούσε” κι ένας άχαρος… “Ψηλός”:/”Πραιτωριανοί, ‘στε κράτος (κι είν’ εχθρός σας ο λαός)!”/.
Τ’ αποσπόρι αυτού, “του γέρου με τον ώμο που όλο …σειόταν”, / τώρ’ αδίστακτα ξεσκίζει, δίχως “ίσως, αν κι οπόταν”…/
Δόγμα πρώτο αυτού του γδάρτη: “όλα στην πλουτοκρατία”/και “τσακίζω τον εργάτη!” (και δεν λέει αυτός… αστεία!)./
Κι όσο η μαυρίλα ετούτη κι η σκλαβιά μας θα βαθαίνει /κι όσο θα εξακολουθούμε ν’ ανεχόμαστε σκυμμένοι,/άλλο τόσο η μαύρη φάρα των τυράννων θα … εξορμάει,/δίχως φρένο, δίχως σάλιο τον “κοσμάκη ” να …”πηδάει”!!/
Μα επειδή στο “κατά βάθος” νιώθει ότι το… “γαϊδούρι”,/ που όλο το παραφορτώνει και του …φτύνει και τη μούρη, /μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, μα την τρίτη θα τσινήσει,/ το βασανιστή, το δήμιο στις… κλωτσιές θα τον αρχίσει,/να προφυλαχτεί κι ετούτος απ’ εξέγερση γυρεύει,/ να προλάβει, το “γομάρι” πριν ν’ αρχίσει αυτό ν’ αγριεύει!/
Έχει ανάγκη, σαν αφέντης, τους πιστούς… γαϊδούρολάτες,/ ψωμωμένους, πωρωμένους, με στομάχι και με πλάτες,/ να κρατάν γερά τα γκέμια και μαζί βαριά μαγκούρα,/ χέρια νά’χουν να βαράνε ,(- κι όσο για μυαλό; … -σαβούρα!!)/
Τέτοιους, το λοιπόν, ταΐζει, πλάθει κι όλο…επιμορφώνει,/έτσι η κλίκα κι ο αφέντης διαιωνίζεται, δεν “σώνει”!…/ Όσους όμως κι αν ταΐζει κι αν παχαίνει μισθοφόρους, /το “γαϊδούρι” θα ξυπνήσει και θ’ αλλάξει αυτούς τους όρους!/
Κι όσο πιο πολύ βαστάει τώρα η μαύρη του ανηφόρα,/ τόσο πιο μεγάλη η οργή του και το ξέσπασμα με φόρα!/ Τότε κι οι “γαϊδούρολάτες” και τ’ αφεντικά μαζί τους/ τις κλωτσιές δεν θα γλιτώσουν, στα κεφάλια, στο λειρί τους!/
Κι όσο πιο βαριά η μαγκούρα που βαστούν τώρα οι κακούργοι,/ αλλο τόσο θά ‘ν’ το …ξύλο που θα φάν’ αυτοί, οι … μούργοι /απ’ τους σκλάβους που ξυπνάνε, που εξεγείρονται κι ορμάνε/καταπάνω στους … διαβόλους/ και …στο διάολο στέλνουν όλους!!!
Αφήστε μια απάντηση