Μπροστά στα κέρδη των αφεντικών και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα πάντα, ακόμη και οι ανθρώπινες ζωές, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που διαπιστώνεται καθημερινά από εμάς, τους προλετάριους και τις προλετάριες, τον κόσμο της κοινωνικής βάσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα εργατικά ατυχήματα και, ακόμα χειρότερα, οι εργατικές δολοφονίες έχουν γίνει συνήθη φαινόμενα. Το τελευταίο εξάμηνο έχουμε μετρήσει ρεκόρ 120 εργατικών δολοφονιών.
Εργατικές δολοφονίες.
Γιατί, μόνο ως τέτοιες μπορούμε να τις εκλάβουμε, τη στιγμή που η ασφάλεια των εργαζομένων παραμελείται ακόμα και υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες.
Καμία από αυτές δεν θα μείνει αναπάντητη.
Το Σάββατο 28 Ιουνίου, ηλικιωμένος εργάτης του δήμου Ιλίου πέθανε μετά από πολυήμερη οικοδομική εργασία, εν μέσω καύσωνα, στα υπό ανακαίνιση γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ Ιλίου, στην οδό Μεσολογγίου και Πετρουπόλεως.
Ο 65χρονος ήταν σε πρόγραμμα του δήμου για ηλικιωμένους που αναγκάζονται να εργαστούν προκειμένου να συμπληρώσουν τα ένσημα που χρειάζονται για να βγουν στην σύνταξη. Όσο κι αν αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο που έχουν βρεθεί άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμα και στα 65 για να καταφέρουν να βγουν κάποια στιγμή στη σύνταξη, δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε υπεύθυνη τη δημοτική αρχή που βάζει ανθρώπους μιας ευπαθούς κοινωνικής ομάδας να καταπιάνονται με βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και μάλιστα υπό συνθήκες αφόρητης ζέστης, όπου είναι πρακτικά σίγουρο ότι θα συμβεί αυτό που συνέβει· να θρηνήσουμε ακόμα έναν άνθρωπο της τάξης μας!
Δεν θεωρούμε ότι η δημοτική αρχή είναι αρκετά αφελής για να μην το περίμενε αυτό. Είναι γεγονός ότι οι διατάξεις ασφαλούς εργασίας συχνά παραβιάζονται, ακόμα κι από τους δήμους, όταν προτεραιότητα είναι να πάει καλά η τοπική οικονομία και τα κέρδη και να ολοκληρωθούν τα έργα, δεν θα λογαριάσουν ως κόστος μια ανθρώπινη ζωή.
Την συγκεκριμένη ημέρα μάλιστα, ήταν προγραμματισμένη και η Λευκή Νύχτα. Ένα υπερθέαμα που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι δήμοι, ανάμεσά τους και ο δήμος Ιλίου, σε συνεργασία με τοπικά αφεντικά και επιχειρήσεις, και με βασικό στόχο την δημιουργία κλίματος καταναλωτικής μανίας και την αύξηση των κερδών. Τις ημέρες προετοιμασίας το εργατικό δυναμικό του δήμου γίνεται λάστιχο. Οι εργασίες είναι πολλές και πρέπει να γίνουν όλες. Τα πάντα πρέπει να είναι στην εντέλεια. Υπό αυτές τις τεταμένες συνθήκες είναι που τέτοια συμβάντα αναπαράγονται και θα συνεχίσουν να αναπαράγονται.
Μετά τον θάνατο του 65χρονου ο δήμος ακύρωσε τις προγραμματισμένες συναυλίες, ως ένδειξη πένθους. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι οι τοπικοί μαγαζάτορες και όσοι έχουν συμφέροντα από τις Λευκές Νύχτες, εναντιώθηκαν στην ακύρωση των εκδηλώσεων. Ο πρώην δήμαρχος Νίκος Ζενέτος, μάλιστα, τόνισε πως αυτή η Λευκή Νύχτα πρέπει να αφιερωθεί στην μνήμη του Νικόλαου Γραμματικόπουλου. Εν τέλει, ο εμπορικός σύλλογος Ιλίου ανακοίνωσε ότι τα “γιορτινά” ωράρια θα τηρηθούν κανονικά. Έκαναν το παν για να πραγματοποιηθεί η Λευκή Νύχτα και να διατηρηθεί το κατάλληλο “γιορτινό” κλίμα, μη τυχόν και χαθεί η όρεξη για κατανάλωση.
Αν ο δήμος Ιλίου λυπάται πραγματικά για τον θάνατο του Νικόλαου Γραμματικόπουλου θα φροντίσει κάτι τέτοιο να μην επαναληφθεί. Η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί και οφείλει να μεριμνήσει για την ασφάλεια των εργατών του δήμου.
Κανένας εργάτης να μην ξαναδουλέψει υπό συνθήκες καύσωνα.
Κανένα άτομο που ανήκει σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να μην ξαναμπεί σε πόστο βαρέων και ανθυγιεινών.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ – ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Αφήστε μια απάντηση