«Ουδέν έχομεν να ωφεληθώμεν εξ οιωνδήποτε αποπειρών και προκλήσεων εναντίον των Αρχών κατοχής. Διά τούτο πάντες οφείλομεν, αφιερωμένοι εις την παραγωγικήν εργασίαν, ν’ αναμείνωμεν την ώραν της ειρήνης, εγκαρτερούντες και πιστεύοντες εις τον δικαιοκρίτην Θεόν».
Ο τότε αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός
Το αναφέραμε και σε προηγούμενη ανάρτησή μας και τώρα το επαναλαμβάνουμε:
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν αυτές οι μαλακίες για το “έθνος που αγωνίστηκε σύσσωμο ενάντια στον εισβολέα” και οι σχετικές παπαριές.
Τους κατακτητές υποδέχτηκαν με ανθοδέσμες οι κάτοικοι του Κολωνακίου και όχι μόνο, -υπάρχει κινηματογραφικό υλικό που το αποδεικνύει-, ενώ δεκάδες χιλιάδες ήταν οι ντόπιοι ένοπλοι ή οικονομικοί δωσίλογοι που συνεργάστηκαν μαζί τους.
Από την άλλη οι ΕΑΜίτες και οι ΕΛΑΣίτες έγραψαν χρυσές σελίδες δόξας, αγωνιζόμενοι και χύνοντας το αίμα τους πολεμώντας τους κατακτητές.
Ε, λοιπόν δεν είμαστε όλοι ίδιοι κι όμοιοι. Εμείς είμαστε απόγονοι ανταρτών, κάποιοι άλλοι είναι απόγονοι ταγματασφαλιτών, κουκουλοφόρων, συνεργατών των ναζιστικών δυνάμεων.
Το μεγαλείο του Εαμικού Λαϊκού απελευθερωτικού Αγώνα ήταν ότι κατάφερε να στρατεύσει στην Αντίσταση ακόμη και αστικής προέλευσης στοιχεία από το Κολωνάκι! Όταν λέμε ότι “το Κολωνάκι” υποδέχθηκε με λουλούδια τους φασίστες κατακτητές, εννοούμε βέβαια όχι όλους τους ανθρώπους γενικά που έτυχε να κατοικούν εκεί, αλλά βεβαίως την ξενόδουλη πλουτοκρατική ολιγαρχία ως κοινωνική τάξη εκμεταλλευτών του λαού, της οποίας μεγάλο τμήμα στην Κατοχή τάχτηκε με τους Γερμανούς ναζιστές, ενώ μετά το 1945-47 άλλαξε τη σκούφια του κι έγινε αμερικανολακέδικο. Αυτούς υπονοεί η λέξη “Κολωνάκι” κι όχι γενικά τη συνοικία και τους κατοίκους της, ως κατοίκους. Τη διευκρίνιση αυτή δεν την κάνω εγώ προσωπικά, αλλά την έχει κάνει πριν ογδόντα χρόνια το ίδιο το ΚΚΕ και το ΕΑΜ. Για το “Κολωνάκι” δηλαδή την ξενόδουλη πλουτοκρατία, αγαπητοί σύντροφοι, γράφτηκε στα 1947 στο Ριζοσπάστη ένα καταπληκτικό άρθρο του Κώστα Καραγιώργη, ένα αμείλικτο “κατηγορώ” για τα τσογλάνια εκείνα του Τσόρτσιλ και μετά του Τρούμαν, αφού αρχικώς τα ίδια υποκείμενα ήταν υμνητές του χιτλερισμού. Δεν το έχω τώρα πρόχειρο να σάς το στείλω αυτό το πρωτοσέλιδο άρθρο του τότε Ριζοσπάστη για το “Κολωνάκι”, αλλά,αν το βρεις, Γιώργη, αξίζει να το αναδημοσιεύσεις στο Βαθύ Κόκκινο. (Νομίζω ότι αναδημοσιεύτηκε και από το Ριζοσπάστη του σημερινού ΚΚΕ πριν κάμποσα χρόνια σε αφιέρωμα για τα γεγονότα του Εμφυλίου).