Είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει με φυλλάδες σαν το «Παρόν» π.χ ή δημοσιοκάφρους τύπου Πρετεντέρη.
(Καλά για τους μαρτσουκοφόρους της κρατικής τηλεόρασης δεν το συζητάμε).
Αυτοί που μέχρι χτες χλεύαζαν τον Γ. Παπανδρέου για τα σαρδάμ που κάνει, οι ίδιοι που τον αποκαλούσαν υποτιμητικά «Γιωργάκη», οι ίδιες πένες που πριν καιρό έγραφαν άρθρα θεωρώντας απόλυτα σωστή την εκτίμηση του Μητσοτάκη ότι «ο Γιώργος είναι καλό παιδί αλλά για πρωθυπουργός δεν κάνει», σήμερα έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών.
Οι ίδιοι γραφιάδες ξαφνικά ανακάλυψαν τον «δυναμισμό» του Γιώργου Παπανδρέου, την «αποφασιστικότητα του αυριανού πρωθυπουργού»!
Μιλάμε ότι ρίχνουν τόσο γλείψιμο στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που προκαλούν αηδία.
Αυτές τις κωλοτούμπες, οι δημοσιοκάφροι, για να μην χάσουν το παντεσπάνι τους, τις έχουν διδαχθεί απ’ τον Θ. Πάγκαλο.
Όπως αυτός ο πολιτικάντης έριχνε ροχάλες στον Γ. Παπανδρέου όταν αυτός δεν ήταν μαέστρος στην Πασοκική ορχήστρα και μετά άρχισε να τον γλύφει όταν ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε την μακέτα για να ρυθμίσει τον πασοκικό χαβά έτσι και οι δημοσιοκάφροι.
Οπου φυσάει ο άνεμος…
Και για να θυμηθούμε:
«Εγώ δεν είμαι φίλος του κυρίου Παπανδρέου ούτε υπάρχει καμία προοπτική να γίνουμε φίλοι στο μέλλον (…) Με το που ανέλαβε (σ.σ. ο Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών επί Σημίτη) εμφανίστηκε ένα σύνολο ανθρώπων που δε μιλάνε καν καλά ελληνικά – διότι είναι Ελληνοαμερικανοί – πάντες μέσα στο υπουργείο. Οι διπλωμάτες γελάνε… “Στους διαδρόμους του υπουργείου” λένε “επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική με αμερικανική προφορά”. Οχι ότι η χρήση της αγγλικής αποτελεί κανενός είδους ένδειξη για μειωμένη εθνική συνείδηση, αλλά το να υπηρετείς στο υπουργείο Εξωτερικών μιας χώρας και η μητρική σου γλώσσα να είναι άλλη, οπωσδήποτε σοκάρει»…
(Θ. Πάγκαλος, «Βήμα», 3/10/1999)
«Ημουν και είμαι πολύ κοντά στις απόψεις του Γιώργου Παπανδρέου»
(Παγκαλος, «ΝΕΑ», 2/5/2006)…
Αφήστε μια απάντηση