Ο οικονομική κρίση στις ΗΠΑ ξέσπασε τον Οκτώβρη του 1929. Μέσα σε τέσσερα χρόνια έφτασε περίπου τα 13 εκατ. Ο αριθμός των ανέργων, ενώ το 1930 είχαν προστεθεί περί τα 2,7 εκ. επιπλέον στην αυξανόμενη άνεργη μάζα. Η μείωση των μισθών ήταν συνεχής και το 1933 αποτελούσαν λιγότερο τγν μισθών του 1929. Το προλεταριάτο δεν σταύρωσε τα χέρια: διαδηλώσεις για αύξηση παροχών, πορείες κατά της πείνας, λεηλασίες κ.λ.π. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν κόντρα στις περικοπές –πρώτα- των μισθών. Από τις αρχές του 1930 η εργατική τάξη λόγω ανεργίας και χωρίς επιδόματα κατέφυγε σε πολλών ειδών αντιδράσεις.
Το ΚΚΗΠΑ, στα 1930, οργάνωσε καταλήψεις δημαρχείων από ανέργους και δημιούργησε το «Εθνικό Συμβούλιο Ανέργων» με πολλές τοπικές οργανώσεις, που έμεινε γνωστό για την αντίσταση στις εξώσεις μαύρων από τα σπίτια τους. Πρωτοβουλίες από ανέργους ξεκίνησαν το 1931 λ.χ. η λεηλασία καταστημάτων. Τον Ιούλη του 1931 μερικές εκατοντάδες άνεργοι στην πόλη Χενριέτα της Οκλαχόμα διαδήλωσαν κάνοντας γνωστό στους μαγαζάτορες ότι δεν ζητιανεύουν τρόφιμα αλλά τα απαιτούν, απειλώντας με χρήση βίας, αν χρειαζόταν. Το 1932 οι οργανωμένες λεηλασίες είχαν εξαπλωθεί σε όλες τις ΗΠΑ.
Οι μαγαζάτορες δεν τολμούσαν να καλέσουν την αστυνομία. Υπήρξαν πορείες κατά της πείνας, όπως αυτή που οργανώθηκε το Δεκέμβρη του 1931 με βασικό αίτημα τα επιδόματα ανεργίας.
(Τα λέμε στην πεθερά, να τα’ ακούει η νύφη…)
Πηγή: Βασίλης-εφημερίδα «ΚΟΝΤΡΑ»
Αφήστε μια απάντηση