Ενώ η φωτιά μαίνεται για ακόμη ένα καλοκαίρι και το κράτος απουσιάζει προκλητικά, αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δεν είναι οι τηλεμαϊντανοί της “τάξης και ασφάλειας”, αλλά οι άνθρωποι που χρόνια τώρα η εξουσία συκοφαντεί, διώκει και στοχοποιεί.
Μέλη της εθελοντικής πυροσβεστικής ομάδας του Ρουβίκωνα ήταν από τις πρώτες ώρες στα μέτωπα των πυρκαγιών, δίπλα στους κατοίκους, τους πραγματικούς πυροσβέστες και τους λίγους εναπομείναντες ανθρώπους της Πολιτικής Προστασίας. Όχι για τα εύσημα, όχι για προβολή, αλλά γιατί η αλληλεγγύη γι’ αυτούς δεν είναι σλόγκαν – είναι καθημερινή στάση ζωής.
Και σήμερα, τα ίδια πρόσωπα που μπαίνουν στις φλόγες, βρέθηκαν στον Πειραιά να μαγειρεύουν για τους άστεγους, να προσφέρουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό σε ανθρώπους εγκαταλελειμμένους από την «ευημερούσα» μας κοινωνία.
Γράφει σκωπτικά ο Γιώργος Καλαϊτζίδης στον λογαριασμό του στο f/b:
Κι όμως. Τα αστικά ΜΜΕ, ταΐζοντας καθημερινά το κοινό τους με προπαγάνδα, βρίσκουν “τρομοκρατία” ακόμα και στην αλληλεγγύη. Αποκαλούν τον Ρουβίκωνα “τάγματα εφόδου”, επειδή τόλμησε να εκφράσει έμπρακτη στήριξη στον μαρτυρικό παλαιστινιακό λαό, την ώρα που τα παιδιά της Γάζας πεθαίνουν από βόμβες και πείνα.
Μιλάμε για τα ίδια μέσα που χειροκροτούσαν το Ισραήλ όταν σκόρπιζε φωτιά και θάνατο, τα ίδια που έκαναν “γκεστ” τον Νετανιάχου στις συνειδήσεις μας. Που χαρακτήριζαν “φιλειρηνικές επισκέψεις” τις αγκαλιές Μητσοτάκη με μακελάρηδες, αλλά «βία και φανατισμό» την αλληλεγγύη στους καταπιεσμένους.
Επιμύθιο: Όταν οι καταπιεσμένοι οργανώνονται, οι εξουσιαστές τρομοκρατούνται. Ας κρίνει λοιπόν ο κόσμος:
Ποιος είναι τάγμα εφόδου και ποιος είναι φλόγα ζωής;
Αφήστε μια απάντηση