Πηγή: ΕφΣυν
ΙΣΧΥΡΟΙ ΜΕΤΑΣΕΙΣΜΟΙ, παγωνιά, ερείπια παντού σε μια περιοχή που έχει συνολικά την έκταση της Κύπρου, ραγδαία αύξηση των θανάτων και δραματικές εκτιμήσεις για τον τελικό απολογισμό νεκρών και για τον αριθμό των εκατομμυρίων που θα αναγκαστούν να ξεριζωθούν, ήταν οι χθεσινές τραγικές ειδήσεις από το μέτωπο των σεισμών στη νότια Τουρκία και τη βόρεια Συρία Εικόνες και ιστορίες από τα χαλάσματα που δεν χωρούν στον νου. Αξιωματούχοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας εκτιμούν ότι μπορεί να επηρεαστούν περίπου 23 εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους και 1,4 εκατ. παιδιά.
ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι αισιόδοξο που φωτίζει τα σκοτάδια της ολοκληρωτικής καταστροφής, δεν είναι άλλο από τις αυθόρμητες αντιδράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης του απλού κόσμου στη χώρα μας -και όχι μόνο- απέναντι στους δοκιμαζόμενους λαούς των γειτονικών χωρών.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ στιγμή εκατοντάδες ήταν οι πρωτοβουλίες από συλλογικότητες σε όλη τη χώρα δήμους, φορείς, σωματεία, σχολεία οργανισμούς για τη στήριξη των ανθρώπων που έχασαν οικογένειες και σπίτια, με αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης και συγκέντρωση χρημάτων. Την ίδια ώρα η ΕΜΑΚ σώζει ζωές στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ απέναντι σε μια φυσική καταστροφή, όπως φαίνεται στις μικρές στιγμές των απλών ανθρώπων, για ακόμα μια φορά ξεπερνά σύνορα και εθνικισμούς, σπάζει φράχτες, αδιαφορεί για τα ανταγωνιστικά γεωπολιτικά συμφέροντα και αντιπαρέρχεται το φιλοπολεμικό κλίμα που έχουν καλλιεργήσει οι πολιτικές ελίτ στις δυο πλευρές του Αιγαίου.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ χθες είπε πως «είναι ώρα να βάλουμε προσωρινά στην άκρη τις διαφορές μας και να αντιμετωπίσουμε μια επείγουσα κατάσταση». Και θυμήθηκε πως «οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι φίλοι. Εχουμε πολιτικές διαφορές, αλλά δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους Τούρκους». Το προσωπείο του ανθρωπισμού δεν αναμένεται να φορεθεί για πολύ καιρό ακόμα από μια κυβέρνηση που έχει αναγάγει τους πρόσφυγες σε υπέρτατο κακό, σε εισβολείς που τους στέλνει η Τουρκία στην Ελλάδα. Αλήθεια πώς θα συμπεριφερθεί η ίδια κυβέρνηση μεθαύριο στους νέους εκτοπισμένους από τα ερείπια της Συρίας και της Τουρκίας;
ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ των σεισμών του 1999 είναι ακόμα νωπές και ο κόσμος που νιώθει τον πόνο του Αλλου δεν νοιάζεται τόσο για τη «διπλωματία των σεισμών» όσο για την άμεση ανακούφιση σε μια οριακή και ακραία κατάσταση. Για τους λίγους ανθρώπους που θα βρουν καταφύγιο για τη νύχτα, για το παιδί που αν γλιτώσει θα αφήσει την ελπίδα να φυτρώσει.
_____________
Και σε συνάρτηση με αυτή την ανάρτησή μας ένα βιντεάκι με τον Βασίλη Ραφαηλίδη
Αφήστε μια απάντηση