Τι πρέπει να γίνει για να πιάσει τόπο ο ηρωικός αγώνας της εκπαιδευτικής πρωτοπορίας;

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

Απίθανες ιστορίες αντιεκπαιδευτικής τρέλας | ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 13-2-2025.                         

Το δημοσίευμα της ” Συντακτών” είναι σαφέστατα. Κανονικό φασιστικό πογκρόμ του αντιδραστικού εμετικού καθεστώτος Μητσοτάκη και των υποτακτικών του των διοικήσεων εκπαίδευσης εναντίον των αγωνιστών εκπαιδευτικών που δεν σκύβουν κεφάλι στη σαπίλα.

Με αφορμή τη συμμετοχή ενός μέρους των εκπαιδευτικών, του καλύτερου, του πιο συνειδητού κι ανιδιοτελούς, στην προκηρυγμένη από το 2022 “απεργία αποχή” από την κακόφημη “ατομική αξιολόγηση”… 

Εν τω μεταξύ οι νεοεπιθεωρητές του μαύρου καθεστώτος έχουν ήδη σαν τον καρκίνο διεισδύσει μέσα σε πολλά σχολεία των δύο βαθμίδων της εκπαίδευσης, κυρίως δε στην επαρχία, σε μερικούς νομούς όπου οι τοπικές εκπαιδευτικές ενώσεις είναι κυριολεκτικά σφραγίδες, όπως πχ στη Μαγνησία, σε περιοχές όπου η αλλοτρίωση της κοινωνικοπολιτικής συνείδησης των εκπαιδευτικών έφτασε στο σημείο, ενώ βλέπουν το λύκο, να ψάχνουν ακόμα τον ντορό του, κι ενώ υφίστανται καθημερινά σαν το ρόχαλο στη μάπα τη μαύρη μαυρίλα της δεξιάς, να πηγαίνουν “καθ’ έξιν και κατ’ εξακολούθησιν”,  σαν τα πρόβατα επί σφαγή,  μια φορά στα δύο ή στα τρία χρόνια σε μια κάλπη και να … ψηφίζουν τους τοπάρχες αυτής της δεξιάς μαυρίλας σαν διοίκηση του… εκπαιδευτικού τους συνδικάτου – σφραγίδα,  με ποσοστά ακόμα και εξήντα τοις εκατό. Για να τα έχουν καλά οι ανεγκέφαλοι ψηφοφόροι της συμφοράς με την ίδια τη μαύρη- κατάμαυρη εξουσία… Κανονικός ραγιαδισμός δηλαδή…  Το τομάρι εκάστου προβάτου υπεράνω πάντων. Η διαχρονική ρίζα κάθε κοινωνικού δεινού                                                               

Κι όλα αυτά που κάνει σήμερα ο διοικητικός μηχανισμός των κεχαγιάδων της αντίδρασης ξεκίνησε από το γεγονός ότι δυστυχώς οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες δεν οργάνωσαν  στην ώρα της μια πραγματική πανεκπαιδευτική απεργία εναντίον του νόμου του καθεστώτος Μητσοτάκη (περί “αξιολόγησης”). Δεν οργάνωσαν δηλαδή στον κλάδο των εκπαιδευτικών εγκαίρως μια πραγματική απεργία, μια αποτελεσματική απεργία διαρκείας, τέτοια που θα έκλεινε για πολύ καιρό τα σχολεία, που θα έφερνε σεισμό σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία για μήνες, που θα έβαζε στον αγώνα τη νέα γενιά κι όλη την εργαζόμενη προοδευτική κοινωνία… 

Γιατί δεν μπορούμε να πούμε βέβαια στα σοβαρά ότι τέτοια πραγματική “απεργία – αποχή” συνιστούν οι έντυπες …δηλώσεις  εκπαιδευτικών προς τις διευθύνσεις των σχολείων τους,  που οι περισσότερες από αυτές δεν υπογράφτηκαν παρά μόνο από λίγους, ηρωικούς πραγματικά νεοδιοριστους αριστερούς εκπαιδευτικούς (αυτούς δηλαδή που τώρα τους κυνηγάνε μαζικά οι  ελεεινοί φασίστες του διοικητικού μηχανισμού του μητσοτσκικού καθεστώτος), ενώ δυστυχώς οι πιο πολλοί, οι  μόνιμοι και παλιοί εκπαιδευτικοί, αυτοί με κάμποσες δεκαετίες στην υπηρεσία τους, μέχρι σήμερα δεν έδωσαν κυριολεκτικά ούτε δεκάρα τσακιστή γι’ αυτές τις δηλώσεις της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ.

Κι αυτό συνέβη, αφού με πολύ πονηρό τρόπο οι φασίστες του καθεστώτος δεν τους έμπλεξαν άμεσα στη διαδικασία, ώστε να υποστούν κι αυτοί από την πρώτη στιγμή τους μαύρους νεοεπιθεωρητές.

Διαίρει και βασίλευε… Ίσως να νομίζουν οι παλιοί εκπαιδευτικοί ότι δεν πρόκειται να τους μπλέξουν για καιρό ακόμα στη διαδικασία αυτού του… κόσκινου, ή ότι για δαύτους το κόσκινο του φασισμού θα είναι… τυπικό. Ενώ πάρα πολλοί, ίσως οι πιο πολλοί σίγουρα κοιτάζουν μόνο το πώς θα συμπληρώσουν στα επόμενα χρόνια τα ελάχιστα ηλικιακά όρια για τη σύνταξη, αφού οι περισσότεροι μόνιμοι εκπαιδευτικοί της σημερινής Ελλάδας πλησιάζουν ή έφτασαν ήδη τα .. εξήντα τους. Και εκτός από τα εικοσιτόσα ή τριάντα και βάλε χρόνια στο δημόσιο, έχουν και κάμποσα ένσημα στον ιδιωτικό τομέα, ΙΚΑ και ΤΕΒΕ ανάκατα.

Γιομάτα βιβλιάρια και καρτέλες, από μια εποχή που είχαν φρακάρει οι τότε επετηρίδες διορισμού, ώσπου τις κανόνισε ο “Κινέζος” κι ο “κάτσε καλά Γεράσιμος”…

Υπολογίζουν μάλλον να την κάνουν από το τρελοκομείο με πλάγια πηδηματάκια, προτού τους φτάσει ο μαύρος νεοεπιθεωρητής της συμφοράς. Ακόμη και με … μειωμένη σύνταξη! Ή μάλλον για πολλούς σίγουρα με μειωμένη σύνταξη. Ούτε μέρα παραπάνω!

Κούνια που τους κούναγε βέβαια, αυτούς τους παλιούς που πιστεύουν ότι θα μείνουν  διαρκώς ή για χρόνια ακόμη στο απυρόβλητο, αν τώρα προχωρήσει το έγκλημα που εκτελείται από τους κεχαγιάδες του καθεστώτος εναντίον των νεοδιόριστων.

Στα διαβόητα “πρότυπα” και “πειραματικά” εκπαιδευτικά μαγαζιά που ήδη έστησε η δεξιά, και στα “ωνάσεια” που  τώρα ετοιμάζει, στα υβρίδια αυτά λοιπόν, έχοντας καταργήσει με το νόμο τις οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών, χωρίς να έχει σειστεί ο τόπος από απεργίες, εκεί, στα … κολλέγια αυτά, οι ίδιοι αυτοί οι παλιοί μπήκαν ήδη στη διαδικασία του κόσκινου από τους νεοεπιθεωρητές, για να κρατήσουν τη θεσούλα τους και να μην πάρουν -στα πενήντα και βάλε-  τα βουνά και τα πέλαγα.

Η ΟΛΜΕ κι η ΔΟΕ καμία ουσιαστική παρέμβαση δεν έκαναν για να το εμποδίσουν, ενώ τα επιθεωρητικά τσιράκια του καθεστώτος εφάρμοσαν στην περίπτωση αυτή μάλλον μια πονηρή τακτική. Δηλαδή προφανώς είχαν πάρει εντολές να κάνουν μάλλον τυπική την αρχική διαδικασία του κόσκινου στα μαγαζιά αυτά, για να μην υπάρξουν από εκεί μέσα ουσιαστικές δυναμικές αντιδράσεις, για να περάσει έτσι το δηλητήριο στο αίμα μιας μερίδας αυτών των παλιών  εκπαιδευτικών τέτοιων σχολείων. (“Έλα, βρε αδερφέ, τυπική διαδικασία θα είναι το πράγμα!” Κούνια που τους κούναγε, θα ξαναπούμε, όσους έφαγαν αυτή τη φόλα…).

Καρότο πριν το μαστίγιο, ένα μαστίγιο που θα έρθει σίγουρα και γι’ αυτούς ακόμα τους παλιούς την επόμενη φορά, αν τους πετύχει εν ενεργεία!… Εφόσον μείνει και εδραιωθεί στην πράξη το τερατούργημα της Κεραμέως και συντροφίας, τότε θα φανούν τα δόντια του κόσκινου…                   

Κακά λοιπόν τα ψέματα: η συγκεκριμένη μορφή “απεργίας – αποχής” μέσω δηλώσεων της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ άφησε εδώ και δύο χρόνια μόνους τους νεοδιοριστους εκπαιδευτικούς, τους πιο αγνούς ανθρώπους της δημόσιας εκπαίδευσης, προπάντων όσους διακρίνονται από αφοσίωση στις προοδευτικές αριστερές ιδέες,  να πάνε και να βγάλουν αυτοί -και μόνοι αυτοί- το φίδι από την τρύπα. Χωρίς να έχουν πραγματικά συγκλονιστεί, χωρίς να έχουν τρανταχτεί και κινητοποιηθεί οι πολλοί, οι παλιοί και από δεκαετίες μόνιμοι δάσκαλοι και καθηγητές…. Ακόμα όμως και για αυτή τη μορφή αντίστασης που επελέγη από τις ηγεσίες τους, η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ ποτέ δεν μπήκαν μπροστά.

Πότε δεν είδαμε τα ηγετικά τους στελέχη να οργώνουν καθημερινά όλη την χώρα, να μπαίνουν  στα σχολεία όλων των βαθμίδων κάθε νομού, να ξυπνάνε τις συνειδήσεις και να οργανώνουν τη δίκαιη οργή της πλειοψηφίας των τίμιων συναδέλφων τους. Πουθενά δεν είδαμε αυτές τις ηγεσίες να μπαίνουν μπροστά για να πετάξουν έξω από τα σχολεία τους νεοεπιθεωρητές που πήγαιναν να κάνουν εκ του ασφαλούς το μάγκα στους μη μόνιμους. Πουθενά δεν είδαμε τις ηγεσίες αυτές των συνδικάτων να μπαίνουν αυτές στα σχολεία και να μαζεύουν με το άμεσο, το δικό τους παράδειγμα,  δεκάδες χιλιάδες δηλώσεις συμμετοχής εκπαιδευτικών σ’ αυτή την απεργία- αποχή που προκήρυξαν.

Μόνο μία μειοψηφία πραγματικά αριστερών συνδικαλιστών εκπαιδευτικών μπήκαν ως τώρα στον αγώνα αυτό με το σθένος και την αυτοθυσία που ταιριάζει στη συγκυρία. Κυρίως ήταν οι προερχόμενοι από τις Παρεμβάσεις και την Ταξική Πορεία και εν μέρει και κάποιοι πραγματικοί ταξικοί αγωνιστές του χώρου του  ΠΑΜΕ, άνθρωποι που δεν παίζουν σε  γραφειοκρατικά ρεφορμιστικά ή διασπαστικά  παιχνίδια. Αυτοί ακριβώς είναι οι μαχητές του εκπαιδευτικού χώρου που διώκονται τώρα με κάθε μέσο από το καθεστώς των κτηνανθρώπων της δεξιάς, παλιοί και νεοδιοριστοι. 

Το καθεστώς του μητσοτσκικού φασισταριού συνεπώς προσδοκά να εξανεμιστούν διά πυρός και σιδήρου οι υπαρκτές αντιδράσεις, ασκώντας πλέον στυγνή τρομοκρατία με πειθαρχικά συμβούλια και απειλή απόλυσης στους αριστερούς προοδευτικούς νεοδιοριστους εκπαιδευτικούς και σέρνοντας σαν τα πρόβατα στην υποταγή τους άλλους, τους λιγότερο συνειδητούς πολιτικά…

Μετά θα στραφούν πλησίστιοι εναντίον κάθε προοδευτικού στοιχείου του εκπαιδευτικού κλάδου, ανεξαρτήτως ετών υπηρεσίας. Έτσι δρα η δεξιά. Για το δεξιό ασπόνδυλο συρφετό του εκπαιδευτικού χώρου δεν τίθεται κανένα θέμα αποχής η απεργίας από το κόσκινο του Μητσοτάκη, γιατί βέβαια αυτοί οι απερίγραπτοι τύποι, που με την εν γένει κοινωνική συμπεριφορά τους  ντροπιάζουν την έννοια του επιστήμονα και του δασκάλου, έχουν μπει εξαρχής με τα τσαρούχια στο παιχνίδι του καθεστώτος με το αζημίωτο….

Σε ένα παιχνίδι άλλωστε που για τους δεδηλωμένους δεξιούς μάλλον θα είναι από εντελώς τυπικό έως και στημένο εκ των προτέρων, αρκεί να παραμείνει η μαύρη σαπίλα στην κυβερνητική εξουσία. (Άριστα δέκα σε κάθε δεδηλωμένο δεξιό από τους κεχαγιάδες του Μητσοτάκη! Αυτοί οι θεόστραβοι προβατοειδούς τύπου ψηφοφόροι του εκάστοτε χουντιΚούλη της “παρατάξεως”, (ανάθεμα τα… πτυχία τους!) βλέπετε έχουν πάντοτε για τιμή και καμάρι τους ένα …μπάρμπα στην Κορώνη  Έχουν και …κουμπάρο ή νονό το δεξιό βουλευτή ή υπουργό της περιοχής τους… Κάτι σαν το “Νονό” του Κόπολα σε ελληνική επαρχιακή έκδοση. Μήπως δα δεν ξέρουμε ποια είναι η ποιότητα των ανθρώπων της δεξιάς σε όλους τους τομείς και σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους; Να κλείνει τη μύτη του ο κόσμος από τη διαχρονική- διαπλανητική βρώμα τους…). 

 Έτσι έχει σήμερα η κατάσταση και πρέπει να βρεθεί επιτέλους τόσο η κατάλληλη ταξική ηγεσία και στις δύο εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, όσο και οι απαραίτητες μορφές μαζικοποίησης και κλιμάκωσης μιας πραγματικής απεργιακής σύγκρουσης αυτού του κλάδου με το καθεστώς. Μιας σύγκρουσης που θα πιάσει πραγματικά τόπο. “Στα σκουπίδια όλοι οι νόμοι της Κεραμέως και του Πιερρακάκη, μαζί με όλους αυτούς τους φασίστες πολιτικάντηδες που τους εμπνεύστηκαν και τους έβαλαν σε εφαρμογή”. Αυτό πρέπει να γράφει εφεξής η σημαία κάθε τίμιου δασκάλου, παλιού ή καινούργιου. Αλλιώς, και μόνο με τη σημερινή τυπική μορφή αντίστασης μέρους του εκπαιδευτικού κλάδου, τίποτα δεν αλλάζει και τίποτα δυστυχώς δεν μένει στα χαρτιά. Απολύτως τίποτα…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *