Του Γ.Γ
Θα αφιερώναμε στον υπουργό Δικαιοσύνης τους στίχους του Κώστα Καβάφη: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, / τούτο προσπάθησε τουλάχιστον / όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις».
Κι αυτό γιατί τώρα καταπιεζόμαστε να μην γράψουμε αυτά που θεωρούμε σαν αρμόζουσα απάντηση στην αθλιότητα που ξεστόμισε -την βλέπουμε στην διπλανή φώτο- ένα άτομο που τις επιδόσεις του θα τις ζήλευε και ο πατέρας του ο οποίος χρημάτισε σκληρός κομματάρχης της ΕΡΕ στο Κικλίς επί σκοτεινών εποχών του “εθνάρχη” Καραμανλή.
Εμένα όλο αυτό το σκηνικό και για κάποια ανεξήγητη αιτία που έφερε στο μυαλό την συμπεριφορά των πολιτικών προγόνων του υπουργού “Δικαιοσύνης”. Είναι γνωστό ότι σε όλη την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, παρακρατικές συμμορίες, ΜΑΥδες, χωροφύλακες και ο λεγόμενος “Εθνικός Στρατός” θεωρούσαν “απόλαυση” να κόβουν τα κεφάλια σκοτωμένων ανταρτών του ΔΣΕ και με ζουρνάδες και νταούλια να μεταφέρουν τα μακάβρια “τρόπαια” τους από πόλη σε πόλη. στήνοντας γλέντια. (Είναι γνωστή η σκηνή από τον “Θίασο” του Αγγελόπουλου, με τα κομμένα κεφάλια του Άρη Βελουχιώτη και του πρωτοπαλίκαρού του Τζαβέλλα).
Και το εξωφρενικό ήταν ότι αυτή η μαύρη αθλιότητα, είχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε είχε περάσει τα σύνορα της χώρας μας, με Αμερικανικές εφημερίδες να το κάνουν πρωτοσέλιδο θέμα. Ηταν τότε που κάτω απ’ την πίεση της κοινής γνώμης αναγκάστηκε ο Αμερικάνος πρόξενος στην Ελλάδα, να κάνει διάβημα στο μοναρχοφασιστικό καθεστώς για να πάρει την απάντηση ότι: “Οι κομμένες κεφαλές και η δημόσια επίδειξή τους αποτελούν ελληνικό έθιμο”!!!
Εκανα αυτή την αναφορά γιατί δηλώνω αδυναμία να σχολιάσω με κόσμιο τρόπο της αποστροφή του Φλωρίδη “Τα Τέμπη και οι κλάψες πάνε”.
Αφήστε μια απάντηση