“Σκοπός των κομμάτων, που διαθέτουν πολιτική ισχύ, είναι ένας και μοναδικός. Η κατάληψη της εξουσίας. Για τον λόγο αυτό, οι οβίδιες μεταμορφώσεις των πολιτικών, που τα απαρτίζουν, είναι και θα είναι πολλαπλών μορφών με κύρια επιδίωξη την αλιεία ψήφων, που θα τους διατηρήσουν στους ζηλευτούς τους θώκους”, έγραφε πριν ένα αιώνα περίπου ο αμερικάνος συγγραφέας Mark Twain.
Και ο δικός μας ανεπανάληπτος Νίκος Τσιφόρος συμπλήρωνε: “Τα πλήθη υπάρχουν για να συγκινούνται, να ψηφίζουν και να πληρώνουν φόρους”.
Και οι δυο καλαμαράδες που ανέφερα, δίκιο έχουν. Γιατί όπως το παπαδαριό ονομάζει τον λαό ποίμνιο και πάει να τον κλείσει στο μαντρί του για να τον αρμέγει, έτσι και οι πολικάντηδες μια φορά στα τέσσερα χρόνια ονομάζουν το λαό “ψηφοφόροι” για να αποκτήσει ο κόσμος την ψευδαίσθηση ότι αυτός καθορίζει ανεπηρέαστα την τύχη του για το ποιοι τον κυβερνούν. Αυτή την φάμπρικα οι εθνονταβατζήδες μας την έχουν αναγάγει σε επιστήμη. Τζάμπα τους είναι φυσικά γιατί το μάρμαρο εμείς το πληρώνουμε.
Όπως και να έχει όμως, σήμερα είναι βαθιά νυχτωμένοι αν πιστεύουν ότι μπορεί να βγάλουν ένα νομοσχέδιο και να καταργήσουν την δημοσιολογία ακόμα και την ανώνυμη, στο διαδίκτυο. Το Ιντερνέτ όπως και κάθε άλλο ΜΜΕ κουβαλάει όλες τις αρρώστιες του καπιταλιστικού συστήματος. Εμπόριο πορνείας, παιδεραστία, παραπληροφόρηση, συκοφαντία, ότι δηλαδή συναντάς και στα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εχει αυταπάτες όμως όποιος θεωρεί ότι με νόμους και διατάγματα θα μπορέσει να καθοδηγήσει στην κατεύθυνση που θέλει αυτό το μέσον.
Αφήστε μια απάντηση