Οπως είχαμε υποσχεθεί θα παραθέσουμε όλο το πόνημα – βιογραφία που έχει κάνει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς για τον Αδωνι Γεωργιάδη. Κι αυτό γιατί τέτοιος πολιτικός γυρολόγος, και απίστευτος σαλτιμπάγκος σαν αυτόν τον πρωτοκλασάτο υπουργό και αντιπρόεδρο του κυβερνητικού κόμματος δεν έχει ξαναεμφανιστεί στην πολιτική μας ζωή από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Το ένθετο που υπήρξε στην ΕφΣυν και το οποίο αναπαράγουμε έχει τίτλο: “Αδωνις Γεωργιάδης: Η ακροδεξιά με το γελαστό πρόσωπο”
«ΚΑΙ ΓΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ πρωτίστως, αλλά και για πραγματικούς, πιστεύω αναφανδόν στα αρχηγικά κόμματα». Αυτά έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης τον Νοέμβριο του 2009, μια μέρα μετά τον διορισμό του από τον Γιώργο Καρατζαφέρη στη θέση του γραμματέα του ΛΑΟΣ. Και πρόσθετε: «Η ελληνική φυλή από αρχαιότατων χρόνων -θα μπορούσα να κάνω διαλέξεις επ’ αυτών των θεμάτων- λειτουργεί και επιτυγχάνει όταν έχει αξίους ηγέτας» (Τηλεάστυ, 10.11.2009).
Ο Καρατζαφέρης ήταν περήφανος για την επιλογή του: «Ο Αδωνις έχει έναν τρόπο ιδιαίτερα πειστικό στην ανάπτυξη των επιχειρημάτων. Είναι μια εξαιρετική περίπτωση. Είναι γραμματέας πλέον της Κ.Ε.» (Τηλεάστυ, 23.11.2009).
Έξι χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015. ο κ. Γεωργιάδης θα διεκδικούσε την αρχηγία ενός άλλου κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας, και χάρη στη στήριξη που παρείχε στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στον υποψήφιο που επικράτησε, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα καπάρωνε τη θέση του αντιπροέδρου. Ήδη από την περίοδο της αρχηγίας Σαμαρά είχε βέβαια εξασφαλίσει έναν ηγετικό ρόλο στο κόμμα, παρά το γεγονός ότι ήταν φρέσκος σε έναν πολιτικό χώρο με πολλά και έμπειρα στελέχη.
Πώς τα καταφέρνει τόσο καλά με τους εκάστοτε αρχηγούς του ο κ. Γεωργιάδης; Ασφαλώς δεν αρκεί ως εξήγηση η αναγνώριση απ’ αυτούς των αναμφισβήτητων ειδικών προσόντων του, και ιδιαίτερα η ευχέρειά του να κινείται στον χώρο των τηλεοπτικών εκπομπών και των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το μυστικό μάς το αποκαλύπτει ο ίδιος. Πέντε ολόκληρα χρόνια προτού αναδειχτεί από τον κ. Καρατζαφέρη στη θέση υπ’ αριθμ. 2 του ΛΑΟΣ, ο κ. Γεωργιάδης ανέλυε ως εξής την πολιτική συγκυρία της εποχής: «Σήμερα επιβεβαιώθηκε ένα πράγμα, και θα σας πω ως ιστορικός. Η σημαντική ημερομηνία για την ελληνική ιστορία των τελευταίων ετών δεν ήταν ούτε η είσοδός μας στο ευρώ, ούτε η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε τίποτα άλλο από αυτά τα κουραφέξαλα. Η σημαντική ημερομηνία ήταν η μέρα που ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού Γιώργος Καρατζαφέρης ίδρυσε αυτόν τον πολιτικό φορέα, ο οποίος σήμερα αποδεικνύει την αναγκαιότητα της υπάρξεώς του» (Τηλεάστυ, 7.11.2004). Τι περισσότερο θα ζητούσε οποιοσδήποτε πολιτικός αρχηγός από τους συνεργάτες του;
Ασφαλώς οφείλει πολλά ο κ. Γεωργιάδης στον Γιώργο Καρατζαφέρη. Αλλά η ευκολία με την οποία τον αποχωρίστηκε τον Φεβρουάριο του 2012 για να προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία μαρτυρά το γεγονός ότι ο πολιτικός σύνδεσμος μεταξύ των δύο δεν υπήρξε ποτέ σταθερός. Και μόλις φάνηκε ότι ο κύκλος του ΛΑΟΣ κλείνει, στις αρχές του 2012, και μετά την αυτοκτονική συμμετοχή στην τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου, ο κ. Γεωργιάδης ήταν έτοιμος να αλλάξει κόμμα, δηλαδή αρχηγό.
Στον αντίποδα αυτής της εφήμερης σχέσης, ο κ. Γεωργιάδης δεν χάνει την ευκαιρία να σημειώνει τον ιδιαίτερο σύνδεσμό του με δύο πρόσωπα που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης ακροδεξιάς σκέψης στην Ελλάδα. Ο πρώτος είναι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης. ο οποίος θα μας απασχολήσει και παρακάτω. Ο κ. Γεωργιάδης επαναλαμβάνει κάθε τόσο το χρέος που οφείλει στον ιδρυτή του «Κόμματος 4πς Αυγούστου», τον άνθρωπο που θεωρείται -όχι άδικα- γκουρού του ελληνικού νεοναζισμού:
«Η έναρξη της όποιας σταδιοδρομίας έχω κάνει στην τηλεόραση, δηλαδή ο άνθρωπος που μου έδωσε την ώθηση σε εποχές δύσκολες και μαύρες, όταν είχαμε χάσει τους γονείς μας, ήτανε ποιος; Ήταν ο συγγραφέας και ιστορικός και δικηγόρος Κώστας Πλεύρης. Και σε ποιο κανάλι; Στο Telecity τότε, στην εκπομπή ίου Ιστορικές Μνήμες” Εκεί έκανα την πρώτη μον τηλεοπτική εμφάνιση και -οφείλω να το πω αυτό- ο Κώστας ο Πλεύρης, χωρίς ποτέ να μου ζητήσει μία δραχμή, μου έκανε τέτοια προβολή στον εκδοτικό οίκο Γεωργιάδη και τέτοια ώθηση, που μπορώ να πω ότι έκτοτε όλα έγιναν πολύ ευκολότερα. […] Μπορεί να έχονμε πολλές διαφορές ιδεολογικές ή λίγες διαφορές ιδεολογικές. Δεν έχει σημασία. Σέβομαι την προσωπικότητά τον. Σέβομαι τις γνώσεις τον και κνρίως σέβομαι το γεγονός ότι όταν εγώ είχα ανάγκη, ο Κώστας ο Πλεύρης ήταν εκεί και με βοήθησε. Χωρίς αντίτιμο και χωρίς μίζα όπως συνηθίζεται σήμερα στην πατρίδα μας. Κι εγώ αυτά δεν τα ξεχνάω» (Τηλεάστυ, 14.9.2006).
Όπως θα δούμε παρακάτω, η προβολή του Γεωργιάδη από τον Πλεύρη δεν είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Βασιζόταν στην υπεράσπιση των ίδιων πολιτικών και ιδεολογικών θέσεων ενώ υπήρξε και επαγγελματική συνεργασία. Μπορεί να θέλει να το ξεχάσει αυτό σήμερα ο κ. Γεωργιάδης, αλλά τα σχετικά ντοκουμέντα μας το θυμίζουν.
Λιγότερο γνωστή είναι η πνευματική σχέση του κ. αντιπροέδρου με τον δημοσιογράφο Ιωάννη Πασσά (1899-1987), ο οποίος έγινε γνωστός με την έκδοση του Νεωτέρον Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού «Ηλιου». Ο κ. Γεωργιάδης συνόδευε την πώληση των βιβλίων του Πασσά με την υπόμνηση όσων τον συνδέουν με τις απόψεις Πασσά: «θέλω να ξέρετε όχι σπανίως στη ζωή σας Θα σας δοθεί ευκαιρία να αγοράσετε τόσο χρήσιμα και σπουδαία βιβλία όσο αυτά τα βιβλία του Ιωάννου Πασσά. Πρέπει δε να αποκαλύψω δημοσίως ότι αν εμένα μου έχει γεννηθεί μία πολύ μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και για τον διαχρονικό ελληνικό πολιτισμό, σίγουρα χρωστώ πάρα πολλά στον Ιωάννη Πασσά. Στον πατέρα μου πρώτα, που αυτά τα βιβλία τα είχαμε σπίτι μας, αλλά κυρίως στον Ιωάννη Πασσά που τα εξέδωσε.
Γιαιί σε μια νεαρά ηλικία, ο Ιωάννης Πασσάς με έκανε να αισθάνομαι υπερήφανος για την καταγωγή μου, με ώθησε να ψάξω περισσότερο, και έτσι σήμερα μπορώ να σας λέω αυτά πον σας λέω κάθε μέρα» (Τηλεάστν, 18.9.2007)
Παρακάτω θα δούμε ποια ήταν αυτά τα στοιχεία στα βιβλία του Πασσά που ενθουσίασαν τον κ. Γεωργιάδη. Ο ίδιος τον θεωρεί πολιτικό του πρόγονο: «Ο Ιωάννης Πασσάς είναι ο πρόδρομος όλου αυτού του κινήματος της επανελληνίσεως. Από τον αείμνηστο Ιωάννη Πασσά ξεκίνησαν όλα. Εμείς σήμερα που είμαστε εδώ και λέμε αυτά που λέμε, είμαστε πνευματικά τέκνα του αειμνήστου Ιωάννου Πασσά. Η έκδοση αυτού του βιβλίου (σ.σ. επανέκδοση τριών αντικομμουνιστικών φυλλαδίων του Πασσά σε ενιαίο τόμο, Ο Ανθρωπος αυτό το κτήνος, S.O.S., Πώς θα γίνη ο Τρίτος Γύρος] είναι ιστορικό γεγονός. Είναι μείζον ιστορικό γεγονός» (Τήλεάστυ, 17.12.2007)
Και σε άλλη ευκαιρία: «Ο Πασσάς ήταν ο ιδρυτής, ο πρωταγωνιστής του κινήματος της επανελληνίσεως. Η αλήθεια είναι ότι το Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν του ‘Ηλιου* είναι η κορυφαία εκδοτική επιλογή, το κορυφαίο εκδοτικό επίτευγμα σε όλη αυτή την πορεία των ανθρώπων που κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνος θέλησαν να ξαναβρούν τι θα πει να είσαι Έλλην. Και κυρίως, σε μια εποχή όπου η θολοκουλτούρα, η ψευτοαριστερά, ήρθε να αλώσει όλες τις παραδοσιακές αξίες του Ελληνισμού. Το γεγονός ότι σ’ αυτή την εποχή ήρθε ο Πασσάς και κράτησε ψηλά την εθνική αξιοπρέπεια, και το ηθικό έστω και λίγων Ελλήνων για να πάρουμε τη σκυτάλη και να συνεχίσουμε αυτή την πορεία είναι κάτι το οποίο σημαίνει ότι χρωστούμε πολλά στον «Ηλιο» και στον Πασσά. Εμείς μεγαλώσαμε με τον Πασσά. Ο πατέρας μου ήταν φίλοι με τον αείμνηστο Πασσά, είχαμε όλα τα βιβλία του στη βιβλιοθήκη μας» (Τηλεάστυ, 24.12.2007).
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΠΡΓΙΑΔΗΣ αναδείχθηκε στην πολιτική χάρη στην τηλεοπτική μέθοδο Καρατζαφέρη, την οποία ανέπτυξε ο ίδιος, καθώς και οι συνεργάτες του στο ΛΑΟΣ και το Τηλεάστυ Κυριάκος Βελόπουλος και Δημοσθένης Λιακόπουλος. Ο Καρατζαφέρης ήταν ο πρώτος ο οποίος διέκρινε την πολιτική ισχύ που θα μπορούσε να αντλήσει η Ακροδεξιά από την τηλεοπτική εικόνα και μάλιστα σκαρφίστηκε έναν πρωτότυπο τρόπο να αποκτήσει πρόσβαση σε τηλεοπτικό χρόνο πολύ προτού ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτική τηλεόραση. Ο κ Καρατζαφέρης είχε εφεύρει την «ενοικιαζόμενη πολιτική βιντεοκασέτα» από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μέσω αυτής κατόρθωσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ζεύγους Κωνσταντίνου και Μαρίκας Μητσοτάκη. Όταν ήρθε η ώρα της ιδιωτικής τηλεόρασης, ο Γ. Καρατζαφέρης ανταμείφθηκε με την παραχώρηση μιας από τις πρώτες «άδειες» για να ανοίξει τον δικό του σταθμό, το Telecity, εν συνεχεία Τηλεάστυ και εν τέλει APT.
Ένας από τους λόγους που ο Α. Γεωργιάδπς αναδείχτηκε σε πολιτικό στέλεχος του χώρου, ενώ απέτυχαν οι συναγωνιστές του Βελόπουλος και Λιακόπουλος, παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί απ’ αυτόν στις εκπομπές παραπολιτικού τηλεμάρκετινγκ. είναι και ότι ο ίδιος αφομοίωσε καλύτερα τα διδάγματα της σχολής Καρατζαφέρη. Είναι γνωστό ότι ένας από τους λόγους που είχε αναδειχθεί μέσα σε λίγους μήνες το ΛΑΟΣ σε σοβαρό παράγοντα της πολιτικής ζωής ήταν το γεγονός ότι ο κ. Καρατζαφέρης έχει κατορθώσει να μετατρέψει το ίδιο το κόμμα του σε αγαπημένο αντικείμενο των εκπομπών της πρωινής, της μεσημεριανής, αλλά και της μεταμεσονύκτιας ζώνης των περισσότερων καναλιών, αναδεικνύοντας τα στελέχη του σε πρωταγωνιστές ενός ειδικού εθνικοπατριωτικού life style. Σ’ αυτό το πεδίο, ο κ. Γεωργιάδης κέρδισε κατά κράτος τους ανταγωνιστές του Βελόπουλο, Λιακόπουλο, αλλά και τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος βέβαια δεν χρειάστηκε να καταφύγει σε παρόμοιες εκπομπές, εφόσον διέθετε ήδη το εισιτήριο για τα τοκ σόου των «μεγάλων καναλιών», ενώ και η πολιτική του προέλευση ήταν διαφορετική: η Νεολαία της ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Η ώσμωση του ΛΑΟΣ με την τηλεόραση ολοκληρώθηκε μέσα από την προσφορά της ιδιωτικής ζωής των ίδιων των στελεχών του ως τηλεοπτικού θέματος και θεάματος. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα κανάλια ένα απλό υποτίθεται οικογενειακό συμβάν στη ζωή του κ. Γεωργιάδη, τον γάμο του με την Ευγενία Μανωλίδου τον Ιούνιο του 2009. Τρία τουλάχιστον κανάλια μετέδιδαν «ζωντανά» στιγμιότυπα, ενώ την επομένη ανέλαβαν τα μεσημεριανάδικα να μεταδώσουν τις κρυφές και «αποκλειστικές» σκηνές του μυστηρίου και του γλεντιού που ακολούθησε. Και ας σημειωθεί ότι δυο μέρες νωρίτερα είχε μεταδοθεί και πάλι σε «ζωντανή σύνδεση» η βάπτιση του γιου του Μάκη Βορίδη, με νονό (ποιον άλλο;) τον Γιώργο Καρατζαφέρη και την παράσταση να κλέβει και πάλι το μελλόνυμφο ζεύγος Γεωργιάδη.
Αλλά τι μάθαμε από αυτές τις εκπομπές; Όπως μας αποκάλυψε ο Alpha στις 23.6.2009, «υπήρχαν τρία είδη σαλάτας. Το φύλλο το άνοιγαν μόνοι τους. Και μπουρεκάκι βλέπω. Και ψητά κρεατάκια». Πρόκειται βέβαια για την προετοιμασία του γαμήλιου γλεντιού: «Παρούσα στην εκπομπή η διοργανώτρια γάμον. Τα τραπέζια ήταν γεμάτα. Το επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά και ξανά, ότι αυτά είναι πλάνα που βλέπετε μόνο στην εκπομπή μας, γιατί ήμαστε εκεί στη δεξίωση. Εμένα μ’ αρέσει πολύ η Ευγενία. Είναι Θεά. Και ο γαμπρός παιδιά. Μετά θα σχολιάσουμε και το καταπληκτικό νυφικό. Να δούμε πού φρεσκαρίστηκε η Ευγενία».
Την ίδια μέρα, το Alter είχε «αποκλειστικό» με τον Λεωνίδα Γεωργιάδη, ο οποίος ανέλυσε τον γάμο του αδελφού του με την ίδια εμβρίθεια που προβάλλει τους αρχαίους συγγραφείς. Το κανάλι προχώρησε σε αποκαλύψεις: «Τι έκαναν το πρώτο βράδυ τον γάμον τους Άδωνις-Ευγενία. Ας δούμε τι απάντησε η Ευγενία Μανωλίδου πάνω στην καρέκλα τον μακιγιάζ ποια η παράκλησή της στον παντοτινό Μπουμπούκο της». Ο Λεωνίδας παρεμβαίνει: «Η γραβάτα, το μαντίλι, όλα αυτά έχουν σημασία». Το πλάνο απογειώνεται με «τα δάκρυα της Ευγενίας Μανωλίδου όταν είδε τον Άδωνι στην εκκλησία». Από το ρεπορτάζ δεν έλειπε φυσικά και το εξειδικευμένο Star, το οποίο αναγόρευσε το συμβάν σε «γάμο της χρονιάς» και παρέθεσε τις δικές του αποκλειστικές πληροφορίες: «Της πάτησαν το νυφικό. Πήγε στο σούπερ μάρκετ πριν τον γάμο».
Ο λόγος που η τηλεοπτική κάμερα έλκεται από τις προσωπικές στιγμές των πολιτικών έχει αναλυθεί διεξοδικά και συνδέεται με την ανάγκη ή τη μόδα «οπτικοποίησης» της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι υπάρχει μια ειδική σχέση της «λαϊκής τηλεόρασης» με την Άκρα Δεξιά και τα στελέχη της. Το φαινόμενο ερμηνεύει ο καθηγητής Αντώνης Έλληνας: «Το πολιτικό ρεπερτόριο της Άκρας Δεξιάς ικανοποιεί τη δίψα των μέσων ενημέρωσης για αισθησιακές, απλοποιημένες, προσωποποιημένες και αμφιλεγόμενες ιστορίες. Υπερβολικές αναφορές σε βίαια εγκλήματα και εντάσεις στις πόλεις, που αποτελούν τυπικά συστατικά των επικλήσεων της Άκρας Δεξιάς, συνάδουν με την αυξανόμενη τάση των μέσων ενημέρωσης να δραματοποιούν τις ειδήσεις. Η “υπεραπλούστευση’ που επίσης χαρακτηρίζει τις επικλήσεις της Άκρας Δεξιάς συνάδει με μια διάθεση των μέσων ενημέρωσης για μονοαιτιακές εξηγήσεις και για τη διατύπωση εύκολων λύσεων σε σύνθετα φαινόμενα».
Όπως είναι προφανές, η τηλεοπτική κάμερα αναζητά τα πρόσωπα που θα υποδυθούν τους ήρωες σ’ αυτές τις «προσωποποιημένες ιστορίες». Στις περιπτώσεις που προσφέρεται ο ίδιος ο πολιτικός να μετάσχει στα σενάρια αυτά, τα κανάλια είναι πρόθυμα να αναπαράγουν οτιδήποτε τους προσφερθεί.
Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να έχει άλλη τύχη ο γάμος Γεωργιάδη-Μανωλίδου, όταν αποτέλεσε κοσμικό γεγονός για ία κανάλια τρία χρόνια αργότερα ο γάμος του χρυσαυγίτη Παναγιώταρου. Η διαφορά είναι ότι ο κ. Γεωργιάδης έχτισε για τον εαυτό του μια πολιτική καριέρα μόνο μέσα από τξν τηλεόραση. Ακολουθώντας τα χνάρια του τότε αρχηγού του, στηρίχτηκε στους κανόνες που εκείνος του είχε διδάξει, τους κανόνες δηλαδή της εμπορικής διαφήμισης.
Γνωρίζουμε σήμερα ότι ο συνδυασμός του προσωπικού life style με ανάμειξη πολιτικής και τηλεμάρκετινγκ δεν είναι πάντοτε αποδοτικός. Αν παρακολουθήσει κανείς τα θαυματουργά ματζούνια διά πάσαν νόσον που πουλάνε τον τελευταίο καιρό ο Βελόπουλος, ο Λιακόπουλος αλλά και ο ίδιος ο αρχηγός Καρατζαφέρης, θα μελαγχολήσει για την κατάντια των υποψήφιων ταγών του έθνους. Στην ίδια κατηγορία οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια και ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης, από τη στιγμή που αποφάσισε δίπλα στα βιβλία να πλασάρει και θαυματουργά παυσίπονα «νανογιλέκα». Το βήμα προς την αυτογελοιοποίηση είχε ήδη ολοκληρωθεί.
Εδώ και δέκα χρόνια ο κ. Γεωργιάδης είχε λάβει το μήνυμα ότι μπορεί η πόση θυσία ιηλεπροβολή να μην είναι και τόσο ανώδυνη. Είχε τότε επικριθεί από τους τηλεοπαδούς του για τη συμμετοχή της κυρίας Μανωλίδου σε ένα άθλιο τηλεριάλιτι, με τίτλο «Η στιγμή της αλήθειας!».
Μιλώντας σε συνάντηση που οργανώθηκε από ομοϊδεάτες του σε κλειστή αίθουσα («Π. Σ. Θερμοπύλαι»), στις 20.10.2008, ο κ. Γεωργιάδης επιχείρησε να τα ρίξει όλα στη σύντροφό του. Κάποιος από τους συγκεντρωμένους οπαδούς του διατύπωσε τότε την απογοήτευσή του: «Εχω στενοχωρηθεί από το παιχνίδι που παρουσιάζει η γυναίκα σας. Το είδα προχτές και μου πέσανε τα μούτρα». Με τη γνωστή του ευκολία ο κ. Γεωργιάδης ένιψε τα χέρια του: «Υπάρχει κανένας εδώ να με έχει ακούσει να είπα ότι εγώ σας καλώ να δείτε αυτό το παιχνίδι στην τηλεόραση; Εγώ είπα το ακριβώς αντίθετο. Εγώ είπα ότι όπως όλα τα ριάλιη τα θεωρώ τηλεσκουπίδια, το ίδιο είπα στην εκπομπή μου, ότι αυτό που παρουσιάζει η γυναίκα μου είναι το ίδιο τηλεσκουπίδι. Και δεν καλώ κανέναν να το δεί. Τελεία. Αν σου πω εγώ επειδή είναι η γυναίκα μου δες το, να ‘ρθεις και να με φτύσεις. Τώρα, τις επαγγελματικές επιλογές της γυναίκας μου, στη γυναίκα μου».
Αλλά η κυρία Μανωλίδου τον είχε ήδη διαψεύσει. Σε συνέντευξη που έδωσε στην Αθηνά Πώρου για την Ελευθεροτυπία, μία μέρα νωρίτερα, η παρουσιάστρια αποκάλυψε όιι ο βουλευτής της είπε: «Μακάρι να γίνει (το ριάλιη) γιατί είναι ένα μεγάλο κανάλι και ενδεχομένως να βρεις ανθρώπους που να μπορούν να σε βοηθήσουν και στον άλλο σου τομέα». Μάλιστα, σε άλλο σημείο η κυρία Μανωλίδου ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική: «Μα ο λόγος που δέχτηκα να κάνω τη ’Στιγμή της αλήθειας” ήταν η επιμονή του Αδώνιδος. Εγώ δεν ήθελα καθόλου αυτό το παιχνίδι. Ήμουν πολύ αρνητική. Εκείνος μου είπε Ξεκίνα και, αν δεν σου αρέσει, όταν τελειώσει ο κύκλος σταματάς’».
Μ’ άλλα λόγια, αν έβαζαν τον κ. Γεωργιάδη στη δοκιμασία του «ανιχνευτή ψεύδους» θα αποτύχαινε παταγωδώς. Η κ. Μανωλίδου κάρφωνε, μάλιστα, και τον πρόεδρο του κόμματος, τον κ. Καρατζαφέρη, ότι ενημερώθηκε κι αυτός και της ευχήθηκε καλή επιτυχία!
Είναι η μοίρα πολλών τηλεοπτικών αστέρων να καταντούν καρικατούρα του εαυτού τους. Αυτό είναι που συνέβη με την πρόσφατη προβολή των «νανογιλέκων από τον κ. Γεωργιάδη. Δεν ξέρω αν ζήλεψε τη δόξα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ο οποίος πρώτος είχε εκθειάσει στις εκπομπές του τα «θαυματουργά» και μυστηριώδη αυτά προϊόντα, αλλά ακόμα και οι υποστηρικτές του κ. Γεωργιάδη έδειξαν να ξαφνιάζονται. Το διαδίκτυο άρχισε να γεμίζει ειρωνικά σχόλια και να μεταβάλλεται από πρόθυμος σύμμαχος σε επικίνδυνο εχθρό του.
Υποχρεώθηκε λοιπόν ο κ. Γεωργιάδης να διακόψει τις εκπομπές και να αναρτήσει τον περασμένο Νοέμβριο μακροσκελή ανακοίνωση στο facebook, όπου μιλά για «συντονισμένη επίθεση σε μένα με αφορμή τις τηλεοπτικές εκπομπές που έκανα για τα γιλέκα αυτής της εταιρίας», δηλώνει ότι είναι πολιτικός και δεν είναι πλούσιος, και δυστυχώς «ο χώρος τον βιβλίου διέρχεται τεράστια κρίση και άρα θα κάνουμε αυτό που πρέπει και μπορούμε για να ζήσα η οικογένειά μας φυσικά στα πλαίσια της νομιμότητας».
Το κακό για τον κ. Γεωργιάδη είναι ότι η υπόθεση έχει αναδειχθεί σε φιάσκο εδώ και πολλά χρόνια. Το περιοδικό Hot Doc είχε από το 2012 αποκαλύψει με δημοσιογραφική έρευνα ότι ο θησαυρός του γιλέκου ήταν άνθρακας, ενώ ο κ. Τριανταφυλλόπουλος παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, το οποίο αποφάσισε σε δεύτερο βαθμό να του επιβάλει ποινή προσωρινής διαγραφής για τη διαφήμιση αυτού του προϊόντος στις εκπομπές του.
Το σημαντικότερο είναι ότι ως επιχείρημα ο κ. Γεωργιάδης προκαλεί τους επικριτές του να εξετάσουν και τα άλλα προϊόντα που διαφημίζονται, όπως τις κρέμες αδυνατίσματος, τις ζελατίνες, τα χάπια, κ.λπ. Πρόκειται για κλασικό επιχείρημα κάποιου που αισθάνεται ένοχος για κάτι: «εγώ δεν κάνω τίποτα περισσότερο από όσα κάνουν άλλοι» ή «υπάρχουν και χειρότεροι».
Αφήστε μια απάντηση