Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Με αφορμή τις τελευταίες δηλώσεις του βουλευτή της Ν.Δ. Αγγελου Συρίγου, για την Συνθήκη της Λωζάνης, έχει ανοίξει πάλι μια σχετική συζήτηση.
Κάνω την συγκεκριμένη ανάρτηση με αφορμή την τοποθέτηση που έκανε ο Ν. Μπογιόπουλος στον λογαριασμό του στο “Χ”, (την παραθέτω στο τέλος του κειμένου), και η οποία δεν είναι προσωπική του άποψη, αλλά πάγια θέση του ΚΚΕ. Η υπεράσπιση δηλαδή της Συνθήκης της Λωζάνης.
Αλλο ένα ζήτημα που διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με το ΚΚΕ αφού κατά την άποψη μου όσο επαφή έχω εγώ με την αστροφυσική άλλη τόση έχει και το ΚΚΕ με τον μ_λ όσο αφορά ειδικά το εθνικό ζήτημα.
Αλήθεια, από πότε ένα κομμουνιστικό κόμμα αποδέχεται και υπερασπίζεται τις ιμπεριαλιστικές συνθήκες, όπως αυτή της Λωζάνης; (Η συνθήκη αυτή υπογράφτηκε στις 24 Ιούλη του 1923 από τους νικητές του Α’ Παγκοσμίου πολέμου – τη Γαλλική Δημοκρατία, τη Βρετανική Αυτοκρατορία, το Βασίλειο της Ιταλίας, την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας, το Βασίλειο της Ελλάδας, το Βασίλειο της Σερβίας και το Βασίλειο της Ρουμανίας και από την Τουρκία, αποτέλεσμα παζαριού των αστικών τάξεων αυτών των χωρών).
Μια τέτοια θέση υποκλίνεται στον πιο χυδαίο αστικό εθνικισμό, αφού έχει σαν βάση για το εθνικό ζήτημα τις ιμπεριαλιστικές συνθήκες και όχι το πραγματικό εθνικό ζήτημα. Και ποιο συγκεκριμένα αυτή η τοποθέτηση πηγάζει από την ανιστόρητη θέση του ΚΚΕ ότι δεν υπάρχει Τουρκική μειονότητα στην Θράκη.
Είναι ακριβώς αυτό που έχει γράψει ο Ν. Μπογιόπουλος: «Η δε Συνθήκη της Λοζάνης αποτελεί αυτό που θα λέγαμε “ακρογωνιαίο λίθο” στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου για την απόκρουση από την Ελλάδα αιτιάσεων που εγείρονται από τρίτους. Όποιος επιχειρεί να ξηλώσει κάποιον “πόντο” από τη Συνθήκη της Λοζάνης επαπειλείται το ξήλωμα όλης της “κάλτσας”. Συνεπώς με την Συνθήκη της Λοζάνης δεν “παίζουμε”. Ούτε επιτρέπουμε σε άλλους να “παίζουν”. Τελεία. Και παύλα!».
Οχι, δεν είναι ανιστόρητος ο υπάλληλος του Χατζηνικολάου. Απλώς ο κακός εννοούμενος κομματικός πατριωτισμός τον υποχρεώνει να υπερασπιστεί την λαθεμένη θέση του κόμματός του.
Να συμπληρώσουμε τηλεγραφικά -γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να παραθέσουμε αποσπάσματα από κείμενα του Ι.Β.Στάλιν που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το λεγόμενο εθνικό ζήτημα- κάποια πράγματα.
Με την συνθήκη της Λωζάνης υπήρξαν μαζικοί ξεριζωμοί πληθυσμών, εθνικές καταπιέσεις …
Κι αυτή η συνθήκη έγινε «εργαλείο» στα χέρια των αστικών κυβερνήσεων να καταπιέζουν μειονότητες. Αυτή την συνθήκη επικαλείται και σήμερα η Τουρκία ισχυριζόμενη ότι δεν υπάρχει μειονότητα Κούρδων στο έδαφός της, παρά μόνο «Τούρκοι, κουρδικής καταγωγής» και εξαπολύει διωγμούς σε Κούρδους που παλεύουν για στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα.
Και τελικά το ερώτημα παραμένει: Με ποια λογική ένα κομμουνιστικό κόμμα υπερασπίζεται μια ιμπεριαλιστική συνθήκη -η οποία είναι “ιερή” σύμφωνα με τον Μπογιόπουλο- η οποία ήταν ένα παζάρι των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Υ.Γ: Το ελληνικό κράτος δέχεται ότι υπάρχει εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία (η οποία αναγνωρίζεται από το αλβανικό κράτος), καθώς και ελληνική μειονότητα στην Τουρκία, αλλά αποκαλεί την Τουρκική μειονότητα της Θράκης «μουσουλμανική», επειδή έτσι την αποκαλεί ο Μπογιόπουλος και …. η ιμπεριαλιστική συνθήκη της Λωζάνης.
Αφήστε μια απάντηση