Γράφει ο mitsos175
Μπα; Άνοιξε το Τριώδιο; Ή μήπως είσαι από κείνους των συλλαλητηρίων για τη Μακονία και φοράς χιτώνα;
«Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Είμαι πραγματικός Αρχαίος Έλληνας που ταξίδεψα στο χρόνο για να γελάσω λίγο με το κατάντημα των σημερινών.
Σοβαρά τώρα; Σέρνεστε στα τέσσερα; Τι είναι αυτά που κάνετε; Εμείς, όταν προσευχόμασταν στους θεούς ήμασταν όρθιοι. Θεωρούσαμε μεγάλη ντροπή να γονατίζουμε, πολύ περισσότερο να ξαπλώνουμε και να έρχεται ο ιερέας από πάνω λες κι είμαστε ετοιμοθάνατοι!»
Δεν έχεις άδικο. Αλλά βλέπεις ο Χριστιανισμός τελικά επικράτησε.
«Το φοβόμουν. Ήρθαν οι Χριστιανοί και μας αλλοίωσαν τον πολιτισμό! Ξέρεις γιατί; Γιατί οι έμποροι και οι ιερείς το είχαν παρακάνει. Θυσία στον ένα θεό, θυσία στον άλλον, που να βγούμε πέρα με τόσους; Ένα γίδι να θυσίαζες στον καθένα, πάει το κοπάδι! Οι Χριστιανοί έλεγαν πως θα καταργήσουν τις θυσίες μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο. Θεωρητικά συνέφερε. Άλλο τι έκαναν στην πράξη».
Καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς.
«Αλλά είχαμε και πολλά καλά. Πρώτα απ’ όλα τα όργια μας. Μια χαρά περνούσαμε. Τουλάχιστο όσοι δεν ήταν δούλοι ή φτωχοί. Θα μου πεις “πάντα οι πλούσιοι μια χαρά περνάν”, δεν είχαμε όμως αυτό το άγχος που έχουν σήμερα. Ύβρη και αμαρτία ήταν πολύ συγκεκριμένα και σίγουρα δεν ήταν το σεξ. Ούτε τους gay ενοχλούσε κανείς. Μάλιστα οι Θηβαίοι τους είχαν σε μεγάλη εκτίμηση.
Άσε το άλλο. Να τρως “αμαρτία”, να κοιμάσαι αμαρτία (οκνηρία), να ντύνεσαι ελαφρά να μη σκάσεις το καλοκαίρι “αμαρτία”! Τι δεν είναι αμαρτία;»
Για τους παπάδες η υποταγή.
«Μα αυτό είναι το χειρότερο! Θεοί, τι κατάντια! Θυμήθηκα που είχα δει ξανά το “τρενάκι”, ο ένας πάνω στον άλλο. Σε ένα συμπόσιο, όταν ήμουν νέος, ήπιαμε πολύ άκρατο οίνο. Την άλλη μέρα ξυπνήσαμε με πονοκέφαλο και τσούξιμο στα οπίσθια! Τι να πω;»
Να πεις πως εμείς ζηλεύουμε τους Αρχαίους για όσα κάνατε.
«Ναι, αλλά εμείς σας λυπόμαστε! Όταν δε γελάμε μαζί σας. Κρίμα! Πολύ κρίμα. Θα μπορούσατε να συνεχίσετε από ’κει που τ’ αφήσαμε εμείς. Δε λέω πως ήμασταν τέλειοι – κάθε άλλο – αλλά τέτοιο χάλι δεν είχαμε. Αντί να διορθώσετε τα στραβά, τα κάνατε χειρότερα. Χάρηκα πάντως που τα είπαμε».
Στο καλό! Και κάνετε περισσότερα όργια. Θα λείψουν στο μέλλον.
Αφήστε μια απάντηση