Του Ν. Μπογιόπουλου – “Ριζοσπάστης”
Απ τα βασικά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι δυνάστες του λαού ώστε να επιβάλουν την πολιτική του λαϊκού εξανδραποδισμού είναι η βία, η καταστολή, ο αυταρχισμός.
Για να «εξαγνιστεί» η αντιλαϊκή πολιτική, όταν καταφεύγει στο μοχλό της βίας, της καταστολής και του αυταρχισμού, χρειάζεται τη φαιά προπαγάνδα και την προβοκάτσια.
Οσο πιο ωμός είναι ο αυταρχισμός, τόσο πιο φαιά η προπαγάνδα, τόσο πιο άθλια η προβοκάτσια.
Μέσω της προπαγάνδας και της προβοκάτσιας ενάντια στο λαό που διαμαρτύρεται, η βία, η καταστολή και οι αυταρχικές μεθοδεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, εμφανίζονται σαν «αναγκαίες», σαν «δικαιολογημένες», σαν «νόμιμες».
Οι φορείς της πολιτικής του βίαιου ξεκληρίσματος του λαού, με την προπαγάνδα και την προβοκάτσια βαφτίζουν «βία και ανομία» την αντίσταση του λαού και των εκπροσώπων του λαού στα σχέδιά τους.
*
Η προπαγάνδα και η προβοκάτσια, επιχειρεί εδώ και δυο μέρες να παρουσιάσει σαν «βία και ανομία» την παράσταση διαμαρτυρίας των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας.
Η προπαγάνδα και η προβοκάτσια σκηνοθέτησε «σπασμένες πόρτες» στο γραφείο του Βρούτση.
Για το ποια είναι η αλήθεια:
Πρώτος και αδιάψευστος μάρτυρας είναι η ίδια η ιστορία του ΠΑΜΕ και των κομμουνιστών ως προς το πώς αγωνίζονται.
Οταν οι «σωτήρες» χτυπούν ακόμα και φωτορεπόρτερ (Τατιάνα Μπόλαρη) για να μην καταγράφουν τη «νομιμότητά τους», 6/10/2011
Δεύτερος αδιάψευστος μάρτυρας είναι οι φωτογραφίες – ντοκουμέντα από το γραφείο του Βρούτση, που δημοσίευσε χτες το πόρταλ του «902» (σ.σ.: δημοσιεύονται σήμερα στη σελίδα 8 του «Ρ»), όπου αποδεικνύεται η σκηνοθεσία.
Τρίτος αδιάψευστος μάρτυρας, και φυσικά όχι τελευταίος, είναι το «ποιόν» και η σχέση τους με τη βία, την πραγματική κρατική βία, την πραγματική κατασταλτική βία, την πραγματική αυταρχική βία όλων εκείνων που «ανακάλυψαν», που σκηνοθέτησαν μια «σπασμένη πόρτα» για να «στοιχειοθετήσουν», να δικάσουν και να καταδικάσουν τη «βία του ΠΑΜΕ».
Να ένα μικρό δείγμα της «ποιότητας» αυτών που μιλούν και σκηνοθετούν «σπασμένες πόρτες». Και το κάνουν με ένα και μοναδικό στόχο: Για να επιβάλουν και να δικαιολογήσουν μια αδίστακτη πολιτική, που είναι τόσο «σωτήρια» ώστε για να την περάσουν σπάνε – επανειλημμένως και στην κυριολεξία – κεφάλια…
Αφήστε μια απάντηση