Διάβασα την παρακάτω ιστορία σε ένα σάιτ συμβούλων καριέρας την οποία οφείλω να σας μεταφέρω γιατί αυτά που συμβαίνουν διεθνώς είναι συγκλονιστικά και θα πρέπει να τα λάβουμε υπόψη μας.
Και ο Maurer δεν είναι καθόλου μοναδική περίπτωση. Οι μεγάλες ηλικίες είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κομμάτι της ζήτησης στην αγορά εργασίας. Τα προηγούμενα πέντε χρόνια ο αριθμός των εργαζομένων με ηλικία άνω των 65 ετών αυξήθηκε κατά 22% στα 6,2 εκατομμύρια και οι δημογράφοι λένε ότι αυτή η τάση θα συνεχίσει προς την ίδια κατεύθυνση.
Παρόλα αυτά ο 71χρονος πάει στις συνεντεύξεις με καλή διάθεση και χαμόγελο δίνοντας συνεντεύξεις συνήθως σε τριαντάρηδες που τον απορρίπτουν. Στις ΗΠΑ άλλωστε η ηλικία δεν αναγράφεται πάνω στα βιογραφικά με αποτέλεσμα οι εργοδότες να μην ξέρουν την ηλικία όσων καλούς για συνεντεύξεις. Όταν βλέπουν το Maurer αιφνιδιάζονται και συνήθως δεν ξανακούει νέα τους…
Κάποιοι σύμβουλοι εργασίας ηλικιωμένων λένε ότι οι ηλικιωμένοι που ψάχνουν για εργασία είναι συχνά πολύ εκνευρισμένοι αλλά και φοβισμένοι ότι κανένας δεν θα τους προσλάβει. Αναγκάζονται όμως να προσαρμοστούν επειδή είναι απένταροι ή χρεοκοπημένοι.
Και λέω λοιπόν σχολιάζοντας το παραπάνω κείμενο, ότι το χειρότερο από όλα, είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί και δουλειά να βρουν, σίγουρα σύντομα θα αρρωστήσουν, θα μείνουν χωρίς ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη και θα πεθάνουν. Οι περισσότεροι που θα βρουν εργασία θα είναι μόνο και μόνο για να μην κοιμούνται στον δρόμο ή να μην πεινάνε. Δεν θα προλάβουν ούτε να ξεχρεώσουν ούτε να ορθοποδήσουν ούτε να χαρούν τίποτα.
Και μην ξεχνάμε ότι παρόλη την κατάσταση που περιγράφει το κείμενο οι ΗΠΑ είναι μια βαθύτατα χρεοκοπημένη χώρα με ελάχιστες δυνατότητες ελιγμών. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να μας προβληματίζει για να αναζητήσουμε αλλού τις λύσεις.
Αναδημοσίευση από “Greek Rider“
Αφήστε μια απάντηση