Κυβέρνηση του ψέματος και του αίματος!

 Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρει ακέραια την ευθύνη για την απρόκλητη, εγκληματική και δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ κατά της ειρηνικής διαδήλωσης των εργαζομένων. Από κυβέρνηση του ψέματος και της συνομωσίας στα σκοτεινά κάστρα του Λουξεμβούργου, μετατράπηκε τώρα και σε κυβέρνηση του αίματος! Από κυβέρνηση οικονομικών δολοφόνων του λαού, μετατράπηκε και σε κυβέρνηση επίδοξων, φυσικών δολοφόνων! Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί και θα ανατραπεί αργά ή γρήγορα από τη λαϊκή οργή.

Η επίθεση της ΕΛΑΣ ήταν συνειδητά προσχεδιασμένη με στόχο να στείλει αιματηρό μήνυμα τρομοκρατίας προς το εργατικό και λαϊκό κίνημα για να περάσει ο κοινωνικός μεσαίωνας που προωθεί  μαζί με την τρόικα, Ευρωπαϊκή Ενωση, Κομισιόν και ΔΝΤ. Για να περάσει το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 20χρονης λιτότητας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και το Σύμφωνο για το Ευρώ που μετατρέπει την Ε.Ε σε πανευρωπαϊκό κοινωνικό Νταχάου.

  Ευχόμαστε ολόψυχα να επιβιώσει το τριαντάχρονο παλληκάρι που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες στο πλαίσιο της πολιτικής των δοσιλόγων της κυβέρνησης Παπανδρέου που ήθελε νεκρούς διαδηλωτές προκειμένου να τρομοκρατήσει το λαό για να πάψει να αντιστέκεται στην καταστροφική πολιτική του επαίσχυντου Μνημονίου, το οποίο συνομολόγησε αυτή η κυβέρνηση Κουίσλινγκ με τις κατοχικές δυνάμεις της ΕΕ και του ΔΝΤ προς όφελος του ξένου και του ελληνικού κεφαλαίου.

Εμετό αισθανόταν την ανάγκη να κάνει κανείς ακούγοντας τους γκεμπελίσκους Πάνο Μπεγλίτη και Γιώργο Πεταλωτή, που αντί να ζητήσουν έστω υποκριτικά συγγνώμη για τη δολοφονική απόπειρα της αστυνομίας τους, προσπαθούν με θράσος χιλίων πιθήκων να κατηγορήσουν τον… ΣΥΡΙΖΑ(!) ως περίπου υπεύθυνο για την απόπειρα δολοφονίας του διαδηλωτή, που έγινε στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Κατά τους υπουργούς της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» Παπανδρέου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δήθεν αυτός που εύχεται να υπάρξουν νεκροί για να δικαιωθεί η πολιτική του – και έχουν το απύθμενο θράσος να το λένε αυτοί που έχουν την πλήρη πολιτική ευθύνη για την απόπειρα δολοφονίας του διαδηλωτή! Οι επίδοξοι φονιάδες! Παραδίδουν και πολιτικά μαθήματα, τα καθάρματα!

«Χτυπούσαν εντελώς απρόκλητα και χρησιμοποιούσαν επικίνδυνα χημικά θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των διαδηλωτών. Αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρόθεση ανθρωποκτονίας» τόνισαν σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε την Πέμπτη στην ΕΣΥΕΑ γιατροί και συνδικαλιστές. «Τέτοια μανία των ΜΑΤ είχαμε να ζήσουμε δεκαετίες» πρόσθεσαν. «Τη στιγμή που η πορεία κατέβαινε την οδό Πανεπιστημίου για να διαλυθεί πέταξαν χειροβομβίδες κρότου – λάμψης και χημικά. Ο κόσμος έτρεχε, πολλοί έπεφταν κάτω. Αστυνομικοί δεν επέτρεπαν στα ασθενοφόρα να πλησιάσουν. Έγινε κατάχρηση χημικών. Διακομίστηκαν ορισμένοι με χημική πνευμονία. Δεν θρηνήσαμε θύματα από καθαρή τύχη» υπογράμμισαν.

«Καταγγέλλουμε την αστυνομική αυθαιρεσία και βαρβαρότητα. Καταγγέλλουμε όλα τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης και τον πρωθυπουργό της χώρας για τη δολοφονική απόπειρα ενάντια στο συγκεκριμένο συμπολίτη μας που είναι σε βαριά κατάσταση και κινδυνεύει η ζωή του, αλλά και ενάντια σε όλους τους άλλους διαδηλωτές» ανέφερε μεταξύ άλλων σε δήλωσή της η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας των γιατρών που έσωσαν –τουλάχιστον σε πρώτη φάση και ελπίζουμε οριστικά– τη ζωή του ετοιμοθάνατου διαδηλωτή.

Δεν καταλαβαίνουν όμως από τέτοιες «λεπτότητες» τα μέλη της κυβερνητικής πολιτικής συμμορίας. Σιγά μην τους νοιάζουν οι νεκροί διαδηλωτές! Μοναδική τους έγνοια είναι αφενός το πώς θα συνεχίσουν να κυβερνούν όσο μπορούν περισσότερο χρόνο και αφετέρου να γλιτώσουν την παραπομπή σε δίκη, μόλις πέσει η μισητή κυβέρνησή τους – ιδίως όσοι έχουν πιο άμεση προσωπική ευθύνη για την κατακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων.

Τρώγονται μεταξύ τους σαν τα σκυλιά οι υπουργοί – ταλιμπάν του Μνημονίου για τη διαδοχή του Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και κάνουν επίδειξη αντιλαϊκής επιθετικότητας για να πάρουν το χρίσμα τόσο από την ελληνική ολιγαρχία, αλλά πρωτίστως σε αυτή τη φάση από τους αμερικανούς και γερμανούς επικυρίαρχους.

Όλοι θεωρούν ήδη ξοφλημένο τον Γιώργο Παπανδρέου και πρωθυπουργό μίας και μοναδικής θητείας, ο οποίος θα φύγει από την Ελλάδα μόλις τελειώσει το «αγροτικό» του για να αναλάβει, όπως ελπίζει και δουλεύει γι’ αυτό, κάποιο διεθνές αξίωμα.

Ο πιο μισητός από τους εργαζόμενους υπουργός του Παπανδρέου, ο Α. Λοβέρδος, άνοιξε τη Δευτέρα το χορό των δελφίνων με αρχηγικές δηλώσεις: «Ενοχικές στάσεις και αμφισημίες δεν χωρούν. Ο επαναπροσδιορισμός των μαχητών στην πρώτη γραμμή πρέπει να γίνει σήμερα κατά κυριολεξία» διακήρυξε αρχηγικά. Δεν παρέλειψε να ρίξει και μια «πολιτική ροχάλα» στον Παπανδρέου για την πολιτική που ακολουθεί, λέγοντας ότι ο ίδιος «δεν έχει θέση σε νεφελώδεις πολιτικές».
Τον άκουσε η… «μαινάδα του Μνημονίου», η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, πουλέν κι αυτή των Αμερικανών για τη διαδοχή του Γ. Παπανδρέου μαζί με τους Α. Λοβέρδο και Μ. Χρυσοχοΐδη, και έσπευσε να υποκριθεί την υποστηρίκτρια του πρωθυπουργού, δηλώνοντας ότι «το καράβι δεν μπορεί να το πάει μόνος του ο καπετάνιος – πρωθυπουργός και στο πλήρωμα να υπάρχει σπαραγμός». Την επόμενη μέρα ήταν η σειρά του Βαγγέλη Βενιζέλου να ρίξει …πύραυλο κατά του Γ. Παπανδρέου: «Πρέπει επειγόντως να ανακτηθεί η ικανότητα πολιτικής διεύθυνσης της χώρας!» δήλωσε χωρίς επιστροφές στη διάρκεια υπουργικού συμβουλίου. Την Πέμπτη ανέλαβε να του απαντήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος: «Τι θα πει πολιτική διεύθυνση; Αν κάποιος θέλει να πει ότι ο πρωθυπουργός δεν ασκεί ικανοποιητικά τα καθήκοντά του, ας το πει» προκάλεσε τον Β. Βενιζέλο, εκλαϊκεύοντας τα όσα είπε ο υπουργος Άμυνας ώστε να το καταλάβουν όλοι…

Φυσικά, όλα αυτά τα σκυλιά μπορεί να τρώγονται μεταξύ τους, αλλά είναι ενωμένα σαν γροθιά όταν κατασπαράζουν τους εργαζόμενους, τη νεολαία ή τους συνταξιούχους.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η δολοφονική επέλαση των ΜΑΤ στην Πανεπιστημίου την Τετάρτη, ο άγριος ξυλοδαρμός εκατοντάδων διαδηλωτών (με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες στα νοσοκομεία), o βαρύτατος τραυματισμός του Γιάννη Καυκά (για προθανάτιο κατάσταση μίλησε η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ Νοσοκομείου Νίκαιας), αλλά και τουλάχιστον ενός ακόμα εργαζόμενου (με ρήξη σπλήνας), ήταν αποτέλεσμα ανώτατης κυβερνητικής εντολής.

Η έκταση και η διάρκειά της, η κινητοποίηση πολλών διμοιριών των ΜΑΤ (σε άμεσο ή υποστηρικτικό ρόλο) δεν προήλθε από κάποιο διμοιρίτη, ούτε από κάποιο μεσαίο στέλεχος της ΕΛΑΣ. Ας μην προσπαθεί τώρα η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του… Μνημονίου να βγάλει καθαρή την αστυνομία, μιλώντας για «μηδενική ανοχή στη βία από οπουδήποτε κι αν προέρχεται»! Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχύσει την οργανωμένη, ψυχρά σχεδιασμένη, μαζική αστυνομική βία κατά του κινήματος μέσα στο «γενικότερο κλίμα ανομίας και βίας». Η κρατική βία έχει άλλη ποιότητα, ενώ και η παρακρατική βία των φασιστικών συμμοριών στο κέντρο της Αθήνας έχει προφανώς την κάλυψη και την ενθάρρυνση κρατικών και άλλων σκοτεινών μηχανισμών, για να συγκροτηθεί η «εξωθεσμική» σιδερένια φτέρνα κατά της Αριστεράς και των αγώνων.

Δεν πρόκειται για τυχαίες παρεκτροπές. «Εν αναμονή του νέου σφαγείου αντεργατικών μέτρων και του Συμφώνου για το Ευρώ από τη χούντα κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, η ισοπέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων έρχεται στην ημερήσια διάταξη. Είναι ξεκάθαρος όρος από την τρόικα, το κεφάλαιο και τους τραπεζίτες, το αστικό πολιτικό σύστημα, που γίνεται πλέον όλο και πιο αποκρουστικό και εχθρικό για τους εργαζόμενους», τονίζει το ΝΑΡ.

Γνωρίζοντας ότι ήδη βαδίζουν πάνω σε ένα κοινωνικό ναρκοπέδιο οργής και αγανάκτησης, ξέροντας ότι το ληστρικό πακέτο μέτρων γενικού ξεπουλήματος που θα ανακοινώσει ο Γ. Παπανδρέου μέσα στην εβδομάδα θα είναι τόσο άθλιο, που θα κάνει το επαίσχυντο Μνημόνιο να μοιάζει …ήπιο και με την «ελεγχόμενη χρεοκοπία» να προετοιμάζεται στα κρυφά από τους ανταγωνιζόμενους «πιστωτές» μας (Γερμανία, Γαλλία, ΕΕ κ.λπ.), θέλουν να επιβάλουν ένα καθεστώς φόβου και τρομοκρατίας, ώστε να αποτρέψουν τη μαζική συμμετοχή του λαού στις κινητοποιήσεις. Να παγώσουν προκαταβολικά τη θέληση για ένα ξεσηκωμό των εργαζομένων, όπως πέτυχαν πέρυσι με το δολοφονικό εμπρησμό της Μαρφίν. Περισσότερο δε να απομονώσουν τις μαχόμενες πρωτοπορίες του κινήματος και να εκφυλίσουν τη δυνατότητα εμφάνισης ενός μαζικού πολιτικού κινήματος παρουσιάζοντάς το ως καρικατούρα μερικών εκατοντάδων εξεγερμένων και σε «πόλεμο των άκρων», με τα εκατομμύρια τρομοκρατημένα στον καναπέ του τηλεοπτικού ψυχο-βασανιστή. Πρόκειται για τάση σκλήρυνσης και θωράκισης σε όλα τα πολιτικά επίπεδα.

Ο επονομαζόμενος και «λαγός» της τρόικας, Α. Λοβέρδος, υπενθύμισε τη δήλωση του Γ. Παπανδρέου πως θα συνεχίσει τη μάχη με όσους το επιθυμούν και τόνισε «ενοχικές στάσεις και αμφισημίες δεν χωρούν. Ο επαναπροσδιορισμός των μαχητών στην πρώτη γραμμή πρέπει να γίνει σήμερα, κατά κυριολεξία»! Στην πραγματικότητα ο Α. Λοβέρδος, εκφράζοντας τη γραμμή του Μαξίμου (παρά τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η προσωπική υπερπροβολή) έθεσε την ανάγκη να σχηματιστεί ένα ακραία αντιδραστικό πολιτικό επιτελείο (ίσως και μέσω ενός κυβερνητικού ανασχηματισμού), με τον επονείδιστο Γ. Παπανδρέου επικεφαλής, το οποίο θα αναλάβει να περάσει μέτρα που απαιτούν μια «κατάσταση πολιορκίας» του λαού για να προχωρήσουν. Προετοιμάζουν μια κυβέρνηση ανοικτού κοινωνικού πολέμου, με ταλιμπάν του Μνημονίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Αποκαλυπτικές οι δηλώσεις του Α. Λοβέρδου μετά τη συνάντηση με την τρόικα στο υπουργείο Υγείας, αναφερόμενος στις «αναγκαίες» περικοπές: «Εάν αποτύχει το νυστέρι του χειρουργού, θα πιάσουμε τον κασμά του κατεδαφιστή»!Βρισκόμαστε σε μια καμπή των εξελίξεων, σε ένα προθάλαμο που εισάγει σε κρίσιμες καταστάσεις. Το κίνημα βρίσκεται σε μια στιγμή άμπωτης, με σημεία ατονίας και κούρασης. Βέβαια και ο αντίπαλος εμφανίζει συμπτώματα αδυναμίας, γι’ αυτό ανασυγκροτείται.

Σήμερα το εργατικό – λαϊκό κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά χρειάζονται άμεση ανασυγκρότηση και πολιτικό επανεξοπλισμό, μπροστά στις ακόμα πιο συνολικές και κρίσιμες μάχες του Συμφώνου για το Ευρώ, του προγράμματος λεηλασίας μέχρι το 2015, της «αναδιάρθρωσης του χρέους» και της πτώχευσης της λαϊκής οικογένειας. Απαιτείται να βαθύνει το πολιτικό περιεχόμενο των αγώνων, για την ανατροπή της «χούντας» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Φέρνοντας στην πρώτη γραμμή το αίτημα της πτώσης της κυβέρνησης της κοινωνικής εξαθλίωσης, της δολοφονικής καταστολής και της κοινωνικής βαρβαρότητας (ενδεικτικά όσα γίνονται στο κέντρο της Αθήνας), της ήττας κάθε πολιτικής που θέλει να ρίξει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους (βλ. Ζάππειο ΙΙ της ΝΔ).

Για να σπάσει το αυταρχικό πλέγμα που διαμορφώνεται και η κυοφορούμενη αντιδραστική αστική αντι-μεταπολίτευση (και οι πιθανές διάδοχες δεξιές ή συναινετικές λύσεις), με στόχο να διαμορφωθεί ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης.Είναι ζητούμενο ένα ανανεωμένο πνεύμα λαϊκού ξεσηκωμού, με λογική παρατεταμένης αναμέτρησης κι εξεγερτικής δυνατότητας, που θα διαπεράσει σαν ηλεκτροσόκ τις πρωτοπόρες δυνάμεις του κινήματος και θα τις φέρει σε νέα επικοινωνία και βαθύτερη επαφή με την ευρύτερη δυσαρέσκεια του εργαζόμενου, του άνεργου, του νέου, του συνταξιούχου, του φτωχού αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου.

Η διεκδίκηση των δημοκρατικών ελευθεριών έρχεται επιτακτικά στο προσκήνιο, άμεσα συνδεδεμένη με τα κοινωνικά δικαιώματα και με το δικαίωμα του κινήματος να αγωνίζεται και στο δρόμο και στο χώρο δουλειάς. Συνδέεται στενά με την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου, «όλης αυτής της βάρβαρης πολιτικής και του σάπιου πολιτικού συστήματος που τη στηρίζει», όπως τονίζει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στην ενίσχυση του πολιτικού εργατικού – λαϊκού κινήματος, που θα επιβάλει μια τέτοια εξέλιξη, πρέπει να συμβάλει η Αριστερά (και με την κοινή της δράση). Κι όχι βέβαια με νέες αυταπάτες για εκλογική διέξοδο και υπεράσπιση των θεσμών που μεταλλάσσονται σε νέα τυραννία με κοινοβουλευτικό μανδύα, ούτε με την άρνηση της κοινής δράσης και την παραπομπή των πάντων στη λαϊκή εξουσία.