Η αξιολόγηση είναι μια διαδικασία ηττημένη ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά, το συνολικό οικοδόμημα που η συγκυβέρνηση επεδίωξε να δημιουργήσει καταρρέει και η εφαρμογή της πλησιάζει στο οριστικό τέλος της. Είναι ζήτημα ουσίας και τιμής για το εκπαιδευτικό κίνημα να επιβάλλει την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ όλων των νόμων που αναφέρονται στην αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση κλπ
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις συνέβαλαν καθοριστικά στην ιδεολογική και πολιτική απονομιμοποίηση της αξιολόγησης, αναδεικνύοντας ότι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής στρατηγικής Ευρωπαϊκής Ένωσης-ΟΟΣΑ-αστικών κυβερνήσεων, αποδεικνύοντας, και από τη διεθνή εμπειρία, ότι δεν μπορεί να διαχωριστεί σε καλή και κακή, «παιδαγωγική» ή τιμωρητική, εσωτερική ή εξωτερική, αλλά ότι σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι μοχλός ιδεολογικής χειραγώγησης και υποταγής, μισθολογικής καθήλωσης και απόλυσης.
Γενικότερα, αποδείξαμε ότι η υλοποίηση της αξιολόγησης στο Δημόσιο αποτελεί βασικό μοχλό για την εφαρμογή της αντιλαϊκής αναδιάρθρωσης, της δραματικής συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα και της ιδιωτικοποίησης βασικών υπηρεσιών του, και επίσης βασικός μοχλός για την απόλυση χιλιάδων Δημοσίων Υπαλλήλων, κατάργησης της μονιμότητας και ανατροπής της ασφαλούς σταθερής εργασιακής σχέσης.
Η απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ συσπείρωσε το σύνολο των Ομοσπονδιών του Δημοσίου σε μια αποφασιστική μάχη ενάντια στην αξιολόγηση και οδήγησε τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης σε άτακτη υποχώρηση.
Στο χώρο της εκπαίδευσης οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων αγωνιστήκαμε αποφασιστικά ενάντια στα σεμινάρια της «ντροπής» και ενάντια στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Η απεργία-αποχή της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ βοήθησαν τους συλλόγους διδασκόντων και τους εκπαιδευτικούς να αγωνιστούν σθεναρά ενάντια στην εφαρμογή της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις Διευθυντών Σχολείων –ακόμη και Σχολικών Συμβούλων- που παραιτήθηκαν, προκειμένου να μη γίνουν υποχείρια εφαρμογής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και έρθουν έτσι σε σύγκρουση με τους συναδέλφους και τα σωματεία τους. Η αντίσταση αυτή, άλλωστε, ανάγκασε το υπουργείο παιδείας σε συνεχείς παρατάσεις των ημερομηνιών εφαρμογής της αξιολόγησης.
Πρόσφατα, με ανακοινώσεις τους, τόσο η «Πανελλήνια Ένωση Διευθυντών Εκπαίδευσης» όσο και η «Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων», αντί να συνταχτούν στον αγώνα για παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο, με τον αγώνα δηλαδή που δίνει η ζωντανή εκπαίδευση εδώ και πάνω από ένα χρόνο, αντί να ζητήσουν το αυτονόητο, να σταματήσει κάθε διαδικασία αξιολόγησης [λόγω ΚΑΙ της προεκλογικής περιόδου], έχουν το θράσος να επιχειρούν με κάθε τρόπο να κρατήσουν ανοιχτές και ενεργές τις πλατφόρμες καταχώρισης των αξιολογήσεων!
Δηλώνουμε στους επίδοξους επιθεωρητές ότι δεν τους θεωρούμε συναδέλφους μας και ότι δεν έχουν καμιά θέση στον κλάδο και το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα.
Το σύνολο των εκπαιδευτικών απαιτεί την οριστική και καθολική κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης, την οριστική δηλαδή και αμετάκλητη δικαίωση του αγώνα μας. Κάθε προσπάθεια εφαρμογής οποιασδήποτε αξιολογικής διαδικασίας, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα μας βρει απέναντί της. Μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες [αποφάσεις Συνεδρίου ΟΛΜΕ, Γ.Σ., ΔΣ ΕΛΜΕ, επιτροπών αγώνα κλπ] θα αποτρέψουμε την εφαρμογή της με κάθε μέσον.
ΓΕΝΑΡΗΣ 2015
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ
Αφήστε μια απάντηση