“Δικαιοσύνη” δύο ταχυτήτων: Από την “δικαίωση” του Λοβέρδου, στην περιφρόνηση των συγγενών των θυμάτων του κρατικού εγκλήματος των Τεμπών

Του Γ. Γ.

Η χθεσινή καταδίκη των δύο πρώην προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση NOVARTIS έδωσε την ευκαιρία στον Ανδρέα Λοβέρδο να εμφανιστεί «δικαιωμένος».

Αντί να βρει τρύπα να κρυφτεί, ο στυγνός διαπομπευτής των οροθετικών γυναικών –που ηθικά φέρει ευθύνη για τις αυτοκτονίες της Κατερίνας και της Μαρίας– εμφανίζεται τιμητής της δημόσιας ζωής. Και όχι μόνο αυτό: Σήμερα κι’ όλας, με τον αέρα της «δικαίωσης», συναντήθηκε με τον Μητσοτάκη για να ανακοινώσει την προσχώρησή του στη Ν.Δ.

Αυτή είναι η μία πλευρά της λειτουργίας της εξουσιαστικής δικαστικής κάστας. Εχουμε με δυο λόγια μια “δικαιοσύνη” που κλείνει το μάτι στους ισχυρούς, που εξαγνίζει πολιτικά στελέχη, που ξεπλένει βαρύτατες ευθύνες.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η κυβέρνηση των Καρτέλ …Ανδρέας Λοβέρδος .

Τι σημαίνει ΞΕΦΤΙΛΑ πατέρα??
Τι σημαίνει ρεζίλι των σκυλιών??
pic.twitter.com/LbDQroGZaU

— entimos (@entimos3) September 16, 2025

Η άλλη πλευρά, της “δικαιοσύνης” τους, φάνηκε στην υπόθεση του μαζικού κρατικού εγκλήματος των Τεμπών. Εκεί όπου, σε λιγότερο από επτά ημέρες, «μελετήθηκαν», –υποτίθεται–, από τον εισαγγελέα, 60.000 σελίδες δικογραφίας και συντάχθηκε πρόταση σχεδόν 1.000 σελίδων. Μια διαδικασία που θυμίζει περισσότερο παρωδία παρά σοβαρή δικαστική εργασία. Μια πρόταση που στάλθηκε στους διαδίκους, την ώρα που οι συγγενείς θρηνούν και παλεύουν απελπισμένα να βρουν την αλήθεια.

Την ώρα που ένας πατέρας νεκρού παιδιού φτάνει σε απεργία πείνας και δίψας για να απαιτήσει το αυτονόητο –την εκταφή και τη διερεύνηση των αιτίων θανάτου– η “Δικαιοσύνη” επιδεικνύει την απόλυτη περιφρόνησή της. Τους αντιμετωπίζει σαν εμπόδιο που πρέπει να «ξεπεραστεί» για να κλείσει ο φάκελος.

Η εικόνα είναι ξεκάθαρη:

➤ Δικαιοσύνη για τους ισχυρούς σημαίνει ασυλία και δικαίωση.

➤ Δικαιοσύνη για τα θύματα του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη σημαίνει υποτίμηση, εμπαιγμός, συγκάλυψη.

Η εξουσιαστική δικαστική κάστα δεν είναι «ανεξάρτητη». Είναι ένας από τους σκληρούς πυλώνες του αστικού συστήματος, που φροντίζει να παραμένει ανέπαφο. Το βλέπουμε ξεκάθαρα: NOVARTIS από τη μια, Τέμπη από την άλλη. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Της αστικής “δικαιοσύνης”