Τραβούν τις κοινωνικές ανισότητες στα άκρα – μόνη λύση η σύγκρουση

Oσα θα διαβάσετε συνέβησαν το προηγούμενο Σάββατο σε πολυκατάστημα διεθνούς αλυσίδας της οδού Πειραιώς. Ενώ έμπαινα στο πάρκινγκ και ένας υπάλληλος μού υποδείκνυε πού να σταθμεύσω, λίγα μέτρα πιο δίπλα ένας συνάδελφός του με προέτρεπε να φύγω, ενημερώνοντάς με ότι το κατάστημα είναι κλειστό λόγω απεργίας.
Δεν ήταν ακριβώς έτσι. Το κατάστημα λειτουργούσε μεν, αλλά με το 1/3 των υπαλλήλων του. Οι «υπόλοιποι» ήταν ακριβώς έξω από την κεντρική του είσοδο, μοιράζοντας φυλλάδια στον κόσμο για να καταγγείλουν την εταιρεία τους ότι έχει διώξει 85 εργαζομένους σε όλη την Ελλάδα και παρακαλώντας ευγενικά τους πελάτες «να μη νομιμοποιήσουν τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που είχε στήσει ο ιδιοκτήτης».

Το σοκ από την πρωτόγνωρη αυτή εικόνα έγινε ακόμη μεγαλύτερο όταν μπήκα στο μαγαζί και είχα μια συζήτηση με όσους εργάζονταν. Διότι συνειδητοποίησα ότι τους «έξω» σε σχέση με τους «μέσα» δεν τους χώριζε απολύτως τίποτα. «Λόγω προϋπηρεσίας παίρνω 670 ευρώ καθαρά τον μήνα και όχι 630, όπως οι περισσότεροι», μου είπε ένας υπάλληλος, εξηγώντας μου ότι «τώρα θέλουν να μας τα κόψουν και αυτά επιβάλλοντάς μας να δουλεύουμε εκ περιτροπής εξάωρα». Μια συνάδελφός του μου επιβεβαίωσε ότι έχουν εκδιωχθεί 85 εργαζόμενοι μόνο τους τελευταίους μήνες «και τρέμουμε μήπως έχουμε την “τύχη” τους», ενώ ένα άλλος προσέθετε: «Την προηγούμενη εβδομάδα απήργησα κι εγώ, αλλά δεν μπορώ να χάσω κι άλλο μεροκάματο, γιατί έχω δύο μικρά παιδιά»…
Kάθε τόσο μια γυναικεία φωνή ακουγόταν από τα μεγάφωνα: «Το κατάστημά μας λειτουργεί κανονικά και οι διαμαρτυρόμενοι δεν έχουν καμία σχέση με την εταιρεία μας και τη βούληση των εργαζομένων». Ελεγε εν γνώσει της ψέματα, καθώς από τον τόνο της φωνής της μπορούσες να καταλάβεις ότι διάβαζε αμήχανα ένα μήνυμα της εργοδοσίας.
Ειλικρινά, αμφιβάλλω αν η κυβέρνηση και εν γένει οι κρατούντες έχουν πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει πλέον στη χώρα μας. Θα βοηθούσε να πάνε επιτέλους μια βόλτα στην αγορά. Μήπως και οι σημερινοί περιορίσουν, έστω, τα τηλεοπτικά χαμόγελα αυταρέσκειας ότι «πάμε καλά» και οι προηγούμενοι πάψουν να διατείνονται ότι δεν μας οδήγησαν μόνον εκείνοι ώς εδώ που φτάσαμε.

Μπαίνοντας σήμερα στις ειδήσεις στο Google έπεσα πάνω στην παρακάτω φοβερή είδηση: «Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, πραγματοποίησε διασταυρώσεις περιουσιακών στοιχείων που αφορούν ιδιοκτήτες κατοικιών ή οικοπέδων σε επιλεγμένες, ακριβές περιοχές κατοικίας. Και βρήκε 772 οφειλέτες με συνολική ληξιπρόθεσμη οφειλή 12,5 εκατομμύρια ευρώ. Οφειλέτες οι οποίοι είναι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας αξίας 1.162 δισεκατομμυρίων ευρώ».

Έτσι όπως σας τα λέω. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 34 άρθρα ειδήσεων στη σελίδα του google που παρουσιάζουν το θέμα με την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία στην οποία μας έχει συνηθίσει ο τύπος μας. Ας δούμε μερικούς τίτλους:

● Το ανατρεπτικό Έθνος: Χρωστούν στο Δημόσιο 772 κατέχοντες!

● Η αδέσμευτη Ελευθεροτυπία: 727 μεγαλοϊδιοκτήτες οφειλέτες καλούνται να «ξηλωθούν» 12,5 εκατ.!

● Για την επαναστατική ΕΡΤ δεν το συζητάμε: Τελεσίγραφο έως τις 15 Δεκεμβρίου για ρύθμιση χρεών μεγάλο-οφειλετών!

● Ο οικονομικός τύπος πιο μετρημένος, όπως η Εξπρές, περιορίζεται στο γεγονός, ο τίτλος δεν αφήνει να καταλάβουμε αν αισθάνεται εθνικά περήφανος ο συντάκτης: Οι διασταυρώσεις εντόπισαν 772 οφειλέτες που χρωστούν 12,5 εκατ.

Μοναδική εξαίρεση ο Ριζοσπάστης, που μιλάει για φαρσοκωμωδία, αλλά συσχετίζει το θέμα με τις επιχειρήσεις γράφοντας:

«Συνεχίζεται η κυβερνητική φαρσοκωμωδία, για τους οφειλέτες του δημοσίου με μεγάλη ακίνητη περιουσία… Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τη μία πλευρά δημοσιοποιεί στοιχεία μεγαλο-οφειλετών οι οποίοι χρωστάνε στο δημόσιο μερικά εκατομμύρια ευρώ, και από την άλλη, με την εφαρμογή του μνημονίου τους προσφέρει δισεκατομμύρια.

Υπενθυμίζουμε ότι το 2011 μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας των μη διανεμόμενων κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων στο 20% (από 24%), εν μέσω κρίσης ενεργοποιούνται προγράμματα “ενεργητικής απασχόλησης” μέσω των οποίων χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις με εκατομμύρια ευρώ, ενώ η μείωση των μισθών που θα επέλθει με την υπερίσχυση των εργοστασιακών συμβάσεων σε βάρος των κλαδικών μεταφράζεται σε ισόποση αύξηση των κερδών».

Τέλος πάντων από την πλευρά του ο Ριζοσπάστης ίσως και να έχει δίκιο. Έξαλλου έχει το πλεονέκτημα να μην κρύβει τις απόψεις του. Λάθος, σωστές, αρέσουν δεν αρέσουν, άλλο θέμα.

Αλλά όλοι οι άλλοι, αδέσμευτοι, μη κομματικοί, μη καθοδηγούμενοι ; Από περιέργεια και αγανάκτηση κοίταξα όλα τα σχετικά άρθρα. Ένας, ούτε ένας, δεν βρέθηκε να κάνει την διαίρεση: 12,5 εκατομμύρια σε αξία 1,162 δισεκατομμύρια είναι ένα ποσοστό της τάξης του 1,05%.

Μπήκα στο Ίντερνετ να δω την κατάσταση αλλού και σταμάτησα σε ένα νούμερο. Στη Γαλλία, στην πόλη του Σαρκοζί, στην οποία υπήρξε δήμαρχος επί σειρά ετών, το Neilly sur Seine, θεωρείται το πιο εύπορο προάστιο του Παρισιού, μια πόλη με 63 χιλιάδες κατοίκους, ο φόρος κατοικίας και ιδιοκτησίας ακίνητης δομημένης και μη περιουσίας, απέφερε το 2009 στον προϋπολογισμό της πόλης, 22 εκατομμύρια ευρώ.

Και σε όλα τα αθηναϊκά προάστια υψηλού κόστους κατοικίας από τα οποία μόνο η Γλυφάδα είχε, το 2001, 85 χιλιάδες κατοίκους, βρήκαμε καθυστερημένες οφειλές 12 εκατομμυρίων. Που ένας θεός ξέρει από πότε καθυστερούν, γιατί αυτό δεν ειπώθηκε στις νέες αποκαλύψεις.

Περαστικά μας και συγχαρητήρια και στους δημοσιογράφους μας.

Υστερόγραφο: Όχι ότι κακώς έκανε ο Παπακωνσταντίνου να προσπαθήσει να τα μαζέψει. Αλλά ας μην μας κουράζουν με τις επαναστάσεις και την κοινωνική δικαιοσύνη κιόλας. Ίσως αν κλείσουν κάποιες εφημερίδες ακόμα, να δούμε άσπρη μέρα στην κριτική ενημέρωση…