Πρώτα είχαμε την εκλογολογία. Τροφοδοτούμενη από την κυβερνητική παράταξη, η οποία ψιθύριζε διάφορα σενάρια στ’ αυτιά φιλικών δημοσιογράφων. Ακολούθησε η ανασχηματισμολογία. Με τα ονόματα να κάνουν το γύρο των δημοσιογραφικών γραφείων: αυτοί φεύγουν, αυτοί έρχονται. Μετά είχαμε συνδυασμό εκλογολογίας και ανασχηματισμολογίας: αν ο Μητσοτάκης κάνει ανασχηματισμό, τότε δεν πάει για εκλογές. Αν δεν κάνει ανασχηματισμό, τότε πάει για εκλογές το φθινόπωρο και γι’ αυτό κρατάει τους ίδιους υπουργούς, μιας και ξέρουν τα «κατατόπια».
Πάνω στην τούρλα του Σαββάτου, άρχισαν να πέφτουν και ονόματα πασόκων που είναι έτοιμοι να ορκιστούν βουλευτές του Μητσοτάκη. Μανιάτης στην πρώτη θέση και ακολουθούν Κωνσταντινόπουλος, Γιαννακοπούλου και Κεφαλίδου (οι τρεις τελευταίοι είναι και βουλευτές). Τα διάβασε όλ’ αυτά η Φώφη και έβαλε τα φωφάκια να κάνουν οργισμένες δηλώσεις καταγγελίας, συνοδευόμενες από υπερήφανες διακηρύξεις για το λαμπρό σοσιαλδημοκρατικό μέλλον του ΚΙΝΑΛ, που προκάλεσαν αφόρητα γέλια.
Βλέποντας ότι ο Μητσοτάκης πάει για εκλογές και έχοντας τα δικά του σχέδια, ο ΣΥΡΙΖΑ τροποποίησε τη δική του τακτική, μετατρέποντάς την από τακτική απόσπασης πασόκων και ένταξής τους στο νέο κόμμα του Τσίπρα, υπό την ταμπέλα της «προοδευτικής συμμαχίας», σε τακτική «συνεργασίας του προοδευτικού χώρου». Ανάλογα με τον αρθρογράφο είναι και το σενάριο. Ετσι, έχουμε μια γκάμα που ξεκινά από την εκλογική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και φτάνει μέχρι τη δημιουργία νέου κόμματος με πρόεδρο τον Τσίπρα και «διακριτό ρόλο» για τη Φώφη.
Η Φώφη δεν πήγε να ψηφίσει για τη διεύρυνση του κατηγορητήριου κατά Παπαγγελόπουλου, της την έπεσε ο Πρετεντέρης κι αυτή βγήκε και έκανε παράπονα στον Χατζηνικολάου. Ο Τσίπρας ξαναθυμήθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου και προανήγγειλε «νέο κοινωνικό συμβόλαιο». Στην Προανακριτική ο Κυρανάκης αποκάλεσε κότα λειράτη τον Πολάκη και σηκώθηκε να καθαρίσει ο Γκιόλας.
Μην έχετε αμφιβολία ότι θα έχουμε πολλά ακόμα παρόμοια δημοσιεύματα και απείρου κάλλους επεισόδια. Ετσι κι αλλιώς «μυρίζει» εκλογές, ο Μητσοτάκης έχει το πάνω χέρι, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αμυνθεί, το ΚΙΝΑΛ της Φώφης πρέπει να διασωθεί, πριν διαμοιραστεί «μεταξύ δύο ληστών». Οι επαγγελματίες της αστικής πολιτικής και οι υπάλληλοί τους στα ΜΜΕ και στους κομματικούς μηχανισμούς έχουν κάθε λόγο να τροφοδοτούν την επικαιρότητα. Αυτή είναι η δουλειά τους, έτσι βγάζουν το παντεσπάνι τους. Ο εργαζόμενος, όμως, γιατί θα πρέπει να δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον γι’ αυτούς που αποδεδειγμένα διαχειρίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου; Οχι, δεν κηρύσσουμε την α-πολιτική. Λέμε πως οι εργάτες και οι εργαζόμενοι πρέπει να χτίσουν τη δική τους πολιτική, στον αντίποδα της αστικής πολιτικής.
Πηγή: “ΚΟΝΤΡΑ“
Αφήστε μια απάντηση