Και πάλι περί της συμμετοχής μας στις εκλογές

Του Γ. Γ

Δεν ξέρω αν είναι «μαγκιά» ή κάτι άλλο, αλλά οι σύντροφοι που έχουμε συστρατευτεί στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και εκτός από κάθε κινηματικό μετερίζι δίνουμε την παρουσία μας σ’ αυτό τον ιστότοπο, σε κάποια ζητήματα έχουμε διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Και στην προκειμένη περίπτωση στο θέμα της συμμετοχής μας στις εκλογές.

Προσωπικά πιστεύω ότι η επαναστατική πολιτική πρέπει να τραβήξει μια ευδιάκριτη διαχωριστική γραμμή από το σύνολο των θεσμών του συστήματος (πολιτικών και κοινωνικών) και στο θέμα των εκλογών στις συγκεκριμένες συνθήκες που υπάρχουν σήμερα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι και στο σημερινό πολιτικό σκηνικό πρέπει να δώσουν την εκλογική μάχη.
Φυσικά και οι απόψεις των συντρόφων μου που διαφωνούν με το δικό μου σκεπτικό είναι σεβαστές, όπως και οι επιλογές τους. (Υπάρχουν δυο σύντροφοι που συμμετέχουν στο μπλογκ και στην ιστοσελίδα μας που κατεβαίνουν υποψήφιοι βουλευτές).

Λίγες ώρες έμειναν μέχρι να γνωρίζουμε τα αποτελέσματα των εκλογών. Δεν θα μπω στην διαδικασία να εκτιμήσω το αποτέλεσμα. Αυτό που μπορεί με σχετική βεβαιότητα να προβλέψω είναι ότι τα αστικά κόμματα θα έχουν την δυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση. Πιθανόν και τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα να αυξήσουν τους βουλευτές τους.

Και; Τι θα σημαίνει αυτό για μας, τους ανθρώπους τις δουλειάς, τους ανέργους, τους νεολαίους; Μήπως θα σταματήσουμε να είμαστε πάντα στον ζυγό, να τραβάμε το αμάξι που λέγεται καπιταλισμός, να κουβαλάμε στις πλάτες τα’ αφεντικά μας; Μήπως αν απ’ τις εκλογές βγει ένα «πανίσχυρο ΚΚΕ» που λέει η Αλέκα ή κάνει το εκλογικό άλμα ο Σύριζα που ζητάει ο Αλέξης δεν θα βλέπουμε τις στρατιές των ανέργων να γιγαντώνονται, την κρατική καταστολή να οργιάζει, την τρομοκρατία τους τόπους δουλειάς να ξεσαλώνει;

Όχι. Δεν είμαι γενικά κι’ αόριστα ενάντια στην συμμετοχή των επαναστατών, των κομμουνιστών στις εκλογές, αρκεί αυτή να συμβάλει, όπως έλεγε και ο Μαρξ στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Συμβαίνει αυτό σήμερα; Κατά την άποψη μου όχι. Προσπάθησα σε περασμένη ανάρτησή μας να το αιτιολογήσω αυτό.

Αλλοι σύντροφοι έχουν διαμετρικά αντίθετη άποψη και είναι χαρακτηριστική η συζήτηση που έκανα με τον Αγγελο Χάγιο απ’ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Από κει και πέρα και επανέρχομαι στις απόψεις μου, η αποχή από τις εκλογές δεν λέει απολύτως τίποτα αν αυτή δεν συνοδεύεται με δυναμική συμμετοχή σε αγώνες με μορφές πάλης έξω και ενάντια στην αστική νομιμότητα. Το ζητούμενο είναι ο κόσμος να βρεθεί στους δρόμους. Στους δρόμους της συλλογικότητας, των αναζητήσεων, των πολιτικών αντιπαραθέσεων, στους δρόμους της αντίστασης και του αγώνα. Και όχι να περιμένει μια Κυριακή κάθε τρία-τέσσερα χρόνια για να νιώσει «κυρίαρχος λαός» και να ξυπνήσει την Δευτέρα .. κυρ’ Μήτσος όπως έγραφε μια γελοιογραφία του ΚΥΡ.