Έφυγε ο Μιχάλης Βαρδάνης, ο «Κόκκινος Ίλαρχος»

Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έφυγε ο Μιχάλης Βαρδάνης, ο «Κόκκινος Ίλαρχος»

Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74 πληροφορήθηκε με οδύνη την απώλεια του επί δεκαετία προέδρου του Μιχάλη Βαρδάνη.

Ο Μιχάλης Βαρδάνης γεννήθηκε στην Απείρανθο Νάξου το 1936. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Νάξου και στη συνέχεια εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1958 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε σε ακριτικές περιοχές και ως εθελοντής στην Κύπρο.

Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (των αποστατών όπως την αποκαλούν) τον μετέθεσε μαζί με όλους τους δημοκρατικούς αξιωματικούς από την Κύπρο στη Βόρειο Ελλάδα.

Στις αρχές Δεκεμβρίου 1966 εκλήθη να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ. Κατέθεσε στις 28/12/66 και από μάρτυρας κατηγορίας μετατράπηκε σε μάρτυρα υπεράσπισης των δημοκρατικών αξιωματικών. Από τότε μπήκε στο στόχαστρο των χουντικών, που προετοίμαζαν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου

Το πραξικόπημα βρίσκει το Μ. Βαρδάνη να υπηρετεί στο Πολύκαστρο «χωρίς ανάθεση καθηκόντων». Συλλαμβάνεται αμέσως και τίθεται μέσα στο στρατόπεδο «σε απομόνωση».

Συμμετέχει στην προετοιμασία του «κινήματος του βασιλιά», αλλά στις 26/10/67 αποτάχτηκε από τις Ένοπλες Δυνάμεις ως «επικίνδυνος».

Ο Μιχ. Βαρδάνης, ως απότακτος πλέον, συμμετέχει με άλλους αποστράτους στις αντιστασιακές οργανώσεις «Ελεύθεροι Έλληνες» και «Αντίσταση-Απελευθέρωση-Ανεξαρτησία». Στις 22/4/72 συλλαμβάνεται και υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια. Αργότερα απελευθερώνεται και συλλαμβάνεται πάλι το Σεπτέμβριο 1972, για να οδηγηθεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου υποβάλλεται και πάλι σε φρικτά βασανιστήρια. Από 22/6/72 έως 16/12/72 παραμένει φυλακισμένος στον Κορυδαλλό.
Με την αποφυλάκισή του παίρνει μέρος στο «Κίνημα του Ναυτικού», που επρόκειτο να εκδηλωθεί στα τέλη Μαΐου 1973, μυημένος από το Σπύρο Μουστακλή. Το Κίνημα προδίδεται και ο Μ. Βαρδάνης συλλαμβάνεται και πάλι στις 24/5/73, για να υποστεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ πρωτοφανή σε σκληρότητα βασανιστήρια από τους Σπανό, Χατζηζήση, Κόφα κ.λπ. Παρέμεινε φυλακισμένος μέχρι τον Αύγουστο 1973, οπότε οι δικτάτορες έδωσαν γενική αμνηστία.

Μετά την απόταξή του ο Μ. Βαρδάνης συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του και ξεκίνησε ν’ ασκεί τη δικηγορία.

Δύο ημέρες πριν από τη μεταπολίτευση κι ενώ η χούντα διαπράττει το τελευταίο και μεγαλύτερο έγκλημά της, την προδοσία της Κύπρου, ενώ η Τουρκία έχει αρχίσει την εισβολή, ο Βαρδάνης, μαζί με άλλους 3 απότακτους δημοκρατικούς αξιωματικούς (Αρχάκη, Αρχοντίδη, Βασιλικόπουλο) αποστέλλουν προς τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων επιστολή, όπου γράφουν ότι «πιστοί εις τον όρκον μας και εν όψει διαγραφόμενης απειλής έναντι ακεραιότητος του Έθνους, θέτομεν εαυτούς εις την διάθεσιν της Πατρίδος».

Το 1975 δεν αποκαταστάθηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις μαζί με τους άλλους διωχθέντες από τη χούντα αξιωματικούς. Ύστερα από έντονες διαμαρτυρίες επανήλθε στο στράτευμα το 1976, παίρνοντας όλους τους βαθμούς που είχε στερηθεί. Αποστρατεύτηκε το 1990 από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με το βαθμό του Υποστρατήγου.

Μετά την αποστράτευσή του δραστηριοποιήθηκε στο Σύνδεσμό μας, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος από το 1995 έως το 2005, δίνοντας παράδειγμα υψηλού πατριωτικού και δημοκρατικού ήθους. Την περίοδο της προεδρίας του συνέβαλε αποφασιστικά στην ενίσχυση των συναγωνιστικών δεσμών μεταξύ των μελών του Συνδέσμου «ΣΦΕΑ 67-74» και στην ανάδειξη του Συνδέσμου σε σημαντικό παράγοντα του λαϊκού κινήματος, στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην επικαιροποίηση των  μηνυμάτων του αντιδικτατορικού αγώνα στις νέες συνθήκες. Παρέμεινε μέχρι τέλους, ενεργός στο πλάι του Δ.Σ. του Συνδέσμου, συμβάλλοντας με την συνεχή παρουσία του, τις επισημάνσεις του, τις κριτικές παρατηρήσεις και σκέψεις του, στην προώθηση των σκοπών του Συνδέσμου. Συνεπής με την αγωνιστική του στάση, αρνήθηκε τα «οφίτσια εξουσίας» που του προσφέρθηκαν από τα κέντρα της εξουσίας, επιλέγοντας τη συμπόρευσή του με το εργατικό κίνημα και τη συνεχή συμμετοχή του στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες. Αν και καταγράφτηκε ως άνθρωπος χαμηλών τόνων, με χιούμορ και γνώσεις, στην ουσία ήταν ένας φλογερός και ασυμβίβαστος μαχητής και υποστηριχτής των απόψεων και επιλογών του, που ποτέ του άλλωστε δεν έκρυψε και δεν αποσιώπησε. Για την τίμια, συνεπή, ασυμβίβαστη και αγωνιστική του στάση, ο Μιχάλης Βαρδάνης, απέσπασε τον σεβασμό και τον θαυμασμό, όλων εκείνων που συνεργάστηκαν μαζί του, όλων εκείνων που ήρθαν σε επαφή μαζί του, στις διάφορες φάσεις της ζωής του.

Καλό σου ταξίδι  Πρόεδρε, όπως συνηθίζαμε πάντα να σε αποκαλούμε.

Ο αγώνας για μια καλύτερη κοινωνία, για την κοινωνία που ονειρεύτηκες και για την οποία  με συνέπεια και μαχητικότητα αγωνίστηκες σε όλη σου τη ζωή, συνεχίζεται μέχρι τη νίκη!!!

Αθήνα 15- Ιανουαρίου 2014             Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΦΕΑ 1967-1974