Απ’ αφορμή την αυριανή επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας , καλό είναι να απομυθοποιηθει ο “γέρος της Δημοκρατίας” Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος ενώ στην ομιλία του της 18 του Οχτωβρη του 44 ,δήλωνε “πιστεύουμε εις την λαοκρατια”, στην πράξη εφάρμοζε την Αγγλοκρατία. Και αυτό τόσο με τον εγκλεισμό χιλιάδων αγωνιστών στα σύρματα της Μέσης Ανατολής, που αποτέλεσε προάγγελο των Δεκεμβριανών, όσο και με την μετέπειτα υποταγή του στον Ιγγλεζικο ιμπεριαλισμο.
Ιδού τι δήλωνε ο ίδιος .
«Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή “δώρον τον υψίστου”. Αλλά, δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνο με την σνμμετοχήν και τον ΚΚΕ εις την κυβέρνησίν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και δια να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνον της Καζέρτας. Και δια να γίνη η Στάσις – “το δώρον του Υψίστου” – έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχείρηση την Στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίοι ωδήγουν εις την συντριβήν του» (από κείμενό του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 1ης Μαρτίου 1948)
Γι αυτό και είχε δίκιο ο λαός μας να τραγουδά το “Παπανδρέου παπατζη μας πρόδωσες κι εσύ “, και το “Παπανδρέου παπατζη χιτης ήσουνα και συ”.
Ο πατέρας μου έγκλειστος των Άγγλων στο σύρμα του Τμιμι κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας των κρατουμένων
Ο Παπατζης με τον αγγλο στρατηγό Σκόμπι και οι οδηγίες που έστειλε στον Σκόμπι ο Τσώρτσιλ: «Είσθε υπεύθυνος διά την τήρησιν της τάξεως εις Αθήνας και διά την καταστροφήν όλων των ομάδων EAM-ΕΛΑΣ αι οποίαι πλησιάζουν εις την πόλιν. Δύνασθε να λάβετε όλα τα μέτρα που θα θεωρήσετε σκόπιμα διά τον έλεγχον των οδών και την παγίδευσιν των ταραξιών… μη διστάσετε να πυροβολήσετε εναντίον παντός ενόπλου… Μη διστάσετε να ενεργήσετε ως να ευρίσκεσθε εις μόλις καταληφθείσαν πόλιν όπου έχει εκραγεί επαναστατικόν κίνημα».
Πηγή: Γιώργος Ρούσσης – f/b
Με την ευκαιρία της δημοσίευσης αυτού του παρά πολύ σημαντικού άρθρου που αναφέρεται σε μια
Εξαιρετικά κρίσιμη καμπή της δύσμοιρης Πατρίδας μας, θέλω να προσθέσω ακόμα ένα δύστιχο που
τραγουδιοταν συχνά πυκνά από τους “πάντα ευκολόπιστους και πάντα προδομένους” αγνούς και
τίμιους και αληθινούς Δημοκράτες Αγωνιστές. “Παπανδρέου παπατζη κρίμα την υποδοχή, που
πουλήθηκες κι εσύ για τη λίρα τη χρυσή” Αυτό καθώς και αλλά πολλά παρόμοια απλά αλλά θαύμαστα
Δείγματα καταδεικνύουν τον αυθορμητισμό της λαϊκής συμμετοχής στους κοινωνικούς αγωνες