Συγκλονιστικά στοιχεία για το σκάνδαλο Novartis αποκαλύφθηκαν την περασμένη Τρίτη στη Βουλή. Εμβρόντητο το πανελλήνιο πληροφορήθηκε, από χειλέων Παπαγγελόπουλου, ότι είναι λαίμαργος και κομψευάμενος, γι’ αυτό και η Ράικου, κάθε που τον επισκεπτόταν στο γραφείο του στο υπουργείο, του πήγαινε δώρα, γλυκά και γραβάτες. Μάθαμε ακόμα ότι ουδέποτε θα μπορούσε να προσδώσει στον εαυτό του το προσωνύμιο Ρασπούτιν, διότι ούτε κατ’ ελάχιστο θα μπορούσε να ασκήσει την ακόρεστη σεξουαλική δραστηριότητα του Γκριγκόρι Γιεφίμοβιτς!
Κι όμως, ο Τσίπρας χαχάνιζε όταν ο υπουργός του έλεγε τους εξυπνακισμούς του. Και στο τέλος, μαζί με σύμπασα την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, χειροκρότησε θερμά τον αδίκως διωκόμενο Μίμη. Και αποχώρησε αμέσως μετά την ομιλία του, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια ακόμα απείρου κάλλους μονομαχία Πολάκη-Γεωργιάδη, η οποία έκλεισε με την αρειμάνια ατάκα του «αψύ Σφακιανού»: «Τέτοιους ακροδεξιούς σαν και την πάρτη σας τρώμε πέντε για πρωινό, εντάξει; Αντε μπράβο!».
Τι ακριβώς χειροκρότησαν ο Τσίπρας και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από την ομιλία του Παπαγγελόπουλου; Τον ισχυρισμό του ότι, όντας υπουργός του Τσίπρα, συναντιόταν με τον Σαμαρά, αλλά προς το παρόν δε θα αναφερθεί «στο τι μου έλεγε, πώς αποκαλούσε κάποιους και για ποια πράγματα με ρωτούσε και με παρακαλούσε»; Την αποκάλυψή του ότι η Ράικου τον επισκεπτόταν στο υπουργικό γραφείο και του πήγαινε γλυκά και γραβάτες; Οτι η Ράικου του ζητούσε να τη βοηθήσει να ανανεώσει τη θητεία της ως εισαγγελέας Διαφθοράς κι ότι αυτός, αντί να την πετάξει έξω από το γραφείο του, καθόταν και το συζητούσε μαζί της; Οτι η Ράικου του ζήτησε να τη φέρει σε επαφή με τον Σαμαρά κι αυτός την έφερε; Οτι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αγγελής ζητούσε προστασία από τον υπουργό Καλογήρου και έβαλε τη γενική επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης Παπασπύρου να τον πάει στο γραφείο του υπουργού; Οτι πριν από δυο-τρία χρόνια ο Αγγελής του ρουφιάνευε κορυφαίους δικαστικούς, ότι έχουν φτιάξει εγκληματική οργάνωση με τον Βγενόπουλο, τον οποίο υποστήριζε και ο Βενιζέλος, επειδή υπήρχαν οικονομικά συμφέροντα μελών της οικογένειάς του, αλλά αυτός (ο Παπαγγελόπουλος) δεν τα υιοθέτησε και έκοψε κάθε σχέση και επαφή με τον Αγγελή, κρατώντας για τον εαυτό του (αυτή κι αν είναι υπεύθυνη συμπεριφορά υπουργού!) όσα αυτός του είχε πει; Δεν είχαν ακούσει προηγουμένως τον Πλεύρη να «τσιτάρει» Παπαγγελόπουλο, ο οποίος στις 29 Μάρτη του 2016, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, μιλούσε «ειδικά για τον ικανό, έντιμο και αδάμαστο Εισαγγελέα Εφετών Γιάννη Αγγελή»; Τι ήταν τελικά ο Αγγελής, «ικανός, έντιμος και αδάμαστος εισαγγελέας» ή μια διαταραγμένη προσωπικότητα που φαντασιωνόταν εγκληματικές οργανώσεις με Βγενόπουλο, ανώτατους δικαστικούς και Βενιζέλο; Φαίνεται πως ο Αγγελής είναι ό,τι βολεύει τον Παπαγγελόπουλο κάθε φορά!
Γι’ αυτόν τον τύπο καμάρωναν Τσίπρας και συριζαίοι. Που για να υπερασπιστεί τον εαυτό του αποκάλυπτε (χωρίς κανείς να ξέρει τι είναι αλήθεια και τι όχι) ένα βόρβορο παρασκήνιου και ίντριγκας, με τη συμμετοχή δικαστικών και πολιτικών στελεχών. Πώς βρέθηκε αυτός ο σκοτεινός τύπος, από τη διοίκηση της ΕΥΠ/ΚΥΠ, όπου τον είχε τοποθετήσει ο Καραμανλής, στο υπουργικό συμβούλιο του Τσίπρα; Πώς έγινε το «συμπεθεριό», ποιος ή ποιοι έκαναν το «προξενειό», ποια ήταν τα προσόντα του Παπαγγελόπουλου που εκτιμήθηκαν ώστε να γίνει μόνιμο και αναντικατάστατο στέλεχος στις κυβερνήσεις του Τσίπρα; Αυτά τα ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα και θα αποτελούν μια ακόμα μαύρη κηλίδα γι’ αυτή την κλίκα των ακόρεστων αρχομανών, που κύλησε στο βούρκο έννοιες όπως «αριστερός» και «Αριστερά», που βρισκόταν σ’ ένα απόρθητο ύψωμα ηθικής στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Λάππας εμφανίστηκε στην ομιλία του ως νομικός παραστάτης του Παπαγγελόπουλου, αραδιάζοντας επιχειρήματα υπέρ του ανυπόστατου της κατηγορίας και κάνοντας διάλογο με τον Πλεύρη λες και κατείχαν τα έδρανα της υπεράσπισης και της πολιτικής αγωγής σε μια ποινική δίκη. Και ο Παπαγγελόπουλος στάθηκε αρκετά στα νομικά ζητήματα, έχοντας διαπιστώσει ότι η σε βάρος του κατηγορία στηρίζεται μόνο στις καταθέσεις της Ράικου και του Αγγελή, οι οποίες δε στηρίζονται από κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο (ένα έγγραφο, μια δεύτερη μαρτυρία, μια απομαγνητοφωνημένη τηλεφωνική συνομιλία κτλ.). Οι καταθέσεις αυτές πάσχουν, γιατί δόθηκαν ετεροχρονισμένα και με μεγάλη καθυστέρηση. Αν δε διαψευστούν από άλλα πρόσωπα που εμπλέκει κυρίως ο Αγγελής (Μιχάλη Καλογήρου, Ξένη Δημητρίου, Μαρία Παπασπύρου), τότε θα αποδυναμωθούν τελείως. Ακόμα και αν η Βουλή αποφασίσει να ασκήσει δίωξη κατά του Παπαγγελόπουλου, είναι εξαιρετικά αμφίβολο (για να μην πούμε βέβαιο) ότι το Πενταμελές Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο θα κάνει την ανάκριση, όπως προβλέπει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, θα οδηγηθεί σε βούλευμα παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 86 του Συντάγματος. Ασε που η κατηγορία πάσχει νομικά από την αρχή ακόμα, καθώς ο Παπαγγελόπουλος κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, σε παράβαση καθήκοντος και σε ψευδή κατάθεση, χωρίς να έχουν προσδιοριστεί οι φυσικοί αυτουργοί. Ειδικά για την κατάχρηση εξουσίας, φυσικός αυτουργός μπορεί να είναι μόνο η Τουλουπάκη και οι βοηθοί της, οι οποίοι εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους ως εισαγγελείς Διαφθοράς!
Αυτά θα τα βρει η προανακριτική ήταν η απάντηση του Πλεύρη, που σήκωσε το βάρος από πλευράς ΝΔ, μαζί με τον Λιβανό, ο οποίος απαντούσε και για λογαριασμό του Μητσοτάκη! Η ίδια η ΝΔ κατάλαβε ότι ήταν γκάφα η αποχή του Μητσοτάκη και των υπουργών (και πρωτοκλασάτων στελεχών) από αυτή την αντιπαράθεση, καθώς ο Τσίπρας έδειχνε τα άδεια υπουργικά έδρανα και τους αποκαλούσε δειλούς και δυο φορές δειλούς επειδή δεν τόλμησαν να παραπέμψουν τον ίδιο. Το επιχείρημα ότι… σέβονται τη διάκριση των εξουσιών και ότι αυτή ήταν μια υπόθεση της Βουλής και της κυβέρνησης, μόνο γέλια προκάλεσε. Το πρωί της Τετάρτης, ο Μητσοτάκης πήγε να τα μπαλώσει λέγοντας ότι οι υπουργοί δεν κάθονταν στα υπουργικά έδρανα, κάθονταν όμως στα βουλευτικά τους έδρανα! Τον είχε διαψεύσει, όμως, ο «αντ’ αυτού» Λιβανός, ο οποίος είχε πει στη Βουλή: «Τόσο η μη υπογραφή της πρότασης όσο και η σημερινή απουσία του [πρωθυπουργού] και όλων των κοινοβουλευτικών μας υπουργών από τη διαδικασία αυτή αποτελούν απόδειξη για την προσήλωσή τους στις αρχές της δημοκρατίας και στον σεβασμό της διάκρισης των εξουσιών»! Τα ίδια και ο Πλεύρης: «Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, η πρωτοβουλία ανήκει στους βουλευτές και γι’ αυτόν τον λόγο δεν βλέπετε υπουργούς στα έδρανα, δεν βλέπετε υπουργούς να τοποθετούνται». Υπήρξε, βέβαια, ένας υπουργός που τοποθετήθηκε. Το έκανε ο Γεωργιάδης, αλλά μόνο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τις κατηγορίες που του απήγγειλε ο Πολάκης για έγκριση γενναίας ανατίμησης σε φάρμακο της Novartis. Ο Μητσοτάκης απέφυγε να μπει στο κάδρο, για να μη χρεωθεί ο ίδιος το διαφαινόμενο φιάσκο (μη παραπομπή του Παπαγγελόπουλου). Υπήρχαν πρωτοκλασάτα στελέχη-μη υπουργοί που μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος της αντιπαράθεσης. Η Ντόρα πρώτη και καλύτερη. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το ήθελαν, γιατί βλέπουν ότι ποινικά η υπόθεση είναι «μούφα» και δε θα ήθελαν να εκτεθούν για χάρη του Σαμαρά.
Πλήγμα για τη ΝΔ ήταν σίγουρα και οι έξι βουλευτές που δεν ψήφισαν υπέρ της παραπομπής Παπαγγελόπουλου σε προανακριτική επιτροπή. «Πρόκειται για έξι Καραμανλικούς», έσπευσε να διαμηνύσει το ΚΙΝΑΛ, διά του διευθυντή της κοινοβουλευτικής του ομάδας Δ. Μάντζου. Κανένας δεν ξέρει (η ψηφοφορία ήταν μυστική) αν ανάμεσά τους ήταν και κανένας πασόκος, όμως οι υποψίες στρέφονται στη ΝΔ. Σε καραμανλικούς, αλλά και μητσοτακικούς, θα λέγαμε εμείς. Τζάμπα νομίζετε ο Παπαγγελόπουλος αναφέρθηκε στο «προδοτικό», αντι-μητσοτακικό παρελθόν του Σαμαρά;
Οσοι μπήκαν στη δοκιμασία να παρακολουθήσουν Βουλή παρακολούθησαν μεν ένα σύστριγγλο, ταυτόχρονα όμως πήραν μια καλή γεύση του τι εστί αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δεν αναφερόμαστε στις ατομικές συμπεριφορές αλλά στην πολιτική ουσία. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έστησε μια εγκληματική οργάνωση με δικαστικούς για να παραπέμψει τους δέκα πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς (οι εφτά εκ των οποίων έχουν ήδη απαλλαγεί). Τώρα, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορεί τη ΝΔ ότι έστησε εγκληματική οργάνωση με δικαστικούς και δημοσιογράφους, στοχοποιώντας τον Παπαγγελόπουλο για να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Τσίπρα. Οι μεν ξιφουλκούσαν ενάντια στους «κουκουλοφόρους» μάρτυρες, οι δε ξιφουλκούν ενάντια στους επώνυμους Ράικου και Αγγελή. Κατά τα άλλα, όλοι εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στην… ανεξάρτητη και αδέκαστη Δικαιοσύνη. Και προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι αυτή είναι το καταφύγιό του απέναντι στην αδικία!
Με την ξεδιαντροπιά που τους χαρακτηρίζει, οι συριζαίοι θυμήθηκαν ότι η προανακριτική για Παπαγγελόπουλο πρέπει να εξετάσει κάθε πτυχή του σκανδάλου Novartis. «Ξέρω ότι σας εκνευρίζουν όλα αυτά που ακούτε, αλλά θα το πιείτε το ποτήρι μέχρι τέλους, σταγόνα-σταγόνα, και ειδικά στην Επιτροπή σταγόνα-σταγόνα», είπε ο Τσίπρας. Και συνέχισε: «Θα θυμηθεί ο ελληνικός λαός και την τελευταία υπερτιμολόγηση και την τελευταία υπογραφή που έβαλαν κυβερνητικά στελέχη για υπερτιμολόγηση φαρμάκων της NOVARTIS. Ολα, ένα προς ένα, θα έρθουν».
Γιατί δεν ήρθαν στην προανακριτική για τους δέκα; Αφού αυτοί οι δέκα (ή κάποιοι απ’ αυτούς, που διετέλεσαν υπουργοί Υγείας) «έβαζαν την υπογραφή για υπερτιμολόγηση φαρμάκων της Nοvartis», γιατί δεν προχώρησαν σε πραγματική προκαταρκτική εξέταση, αλλά έκριναν τη Βουλή αναρμόδια και έστειλαν τους δέκα στην Τουλουπάκη, για να τους απαλλάξει τον ένα μετά τον άλλο; Το αν τα αδικήματα είχαν παραγραφεί, είναι αδιάφορο από πολιτική άποψη. Αφού έχουν τα στοιχεία -όπως λέει ο Τσίπρας- θα έπρεπε να αποδώσουν στον καθένα ό,τι υπέγραψε και στο τέλος να πουν ότι τα αδικήματα παραγράφηκαν, γιατί μεσολάβησαν απανωτές εκλογές (όπως είπε ο Πολάκης). Το πολιτικό όφελος θα ήταν το ίδιο. Εύκολα μπορεί να υποθέσει ο καθένας ότι δεν άνοιξαν το φάκελο Novartis στη Βουλή, γιατί δεν ήθελαν να αποκαλυφθούν οι πραγματικές πολιτικές πτυχές του διαρκούς σκανδάλου του φαρμάκου.
«Η συμμετοχή μας στην Προανακριτική που θα στήσετε θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να μάθει και ο τελευταίος έλληνας πολίτης πώς στήθηκε αυτός ο άθλιος μηχανισμός που είχε αποτέλεσμα εν μέσω της κρίσης, όταν του κόβατε μισθούς και συντάξεις, να τον αναγκάζετε να πληρώνει πιο ακριβά τα φάρμακά του», είπε ο Τσίπρας στη Βουλή. Τώρα που του πατάνε τον κάλο, με τη δίωξη Παπαγγελόπουλου, θυμήθηκε ότι πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός για το σκάνδαλο του φαρμάκου. Απ’ αυτούς ο ελληνικός λαός δε θα μάθει τίποτα. Γιατί οι φαρμακευτικές εταιρίες συνέχισαν το… θεάρεστο έργο τους και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αλλαξαν οι τρόποι δράσης, όχι όμως και η ουσία.
Πηγή: ¨ΚΟΝΤΡΑ“
Αφήστε μια απάντηση