Η αποκάλυψη της ημέρας, λόγω και συγκυρίας μας έρχεται από την εφημερίδα του συγκροτήματος Φιλιππάκη, “Δημοκρατία”. Το παρακάτω ρεπορτάζ το υπογράφει ο δημοσιογράφος Γιώργος Χατζηδημητρίου
Μέγα θέμα για τον λαλίστατο υπουργό την ώρα που εισηγείται το εργατικό νομοσχέδιο στη Βουλή
Μια δικαστική απόφαση, που έγινε πλέον αμετάκλητη, κυνηγά από το παρελθόν τον υπουργό Εργασίας Αδωνι Γεωργιάδη, την ώρα που εισηγείται σήμερα στη Βουλή το αντεργατικό του νομοσχέδιο που έχει βγάλει τον κόσμο στους δρόμους. Ας δούμε προσεκτικά αυτή τη διδακτική ιστορία.
Ο Σπυρίδων-Αδωνις Γεωργιάδης, «το παιδί του λαού», είναι ο μνημονιακός πολιτικός που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε μπει στα σπιτικά όλων μας έως τις εσχατιές της χώρας -πέραν των τηλεοπτικών συζητήσεων, όπου πρωταγωνιστεί με εριστικό και υστερικό ύφος-, ειδικώς μέσω των πολυετών εκπομπών τηλεπωλήσεων, μόνος του ή μαζί με τον αδελφό του.
Πρόκειται, θυμίζουμε, για τη γνωστή επιχείρηση εκδόσεων και πώλησης νομισμάτων που διατηρούσε με τον αδελφό του, Λεωνίδα Γεωργιάδη. Από τις εκλογές του Ιουνίου (27/6/2023), ο λαϊκός αγωνιστής της παράταξης και β΄ αντιπρόεδρος της Ν.Δ. είναι και υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ο Σ.Α. Γεωργιάδης, όπου βρεθεί και όπου σταθεί στον δημόσιο λόγο του, από τα «πέτρινα χρόνια» του μέχρι σήμερα, κομπορρημονεί και καυχιέται ότι «ξέρει από αγορά», ότι είναι ο ίδιος «ελεύθερος επαγγελματίας» και ότι κατανοεί και νιώθει τον πόνο των ανθρώπων του χώρου. Υπενθυμίζεται ότι από δεκαετίες δήλωνε -ή τουλάχιστον έτσι υποστήριζε δημόσια- ότι από κοινού με τον αδελφό του, Λεωνίδα, κατείχε την επιχείρηση αρχικά επί της οδού Σόλωνος, στη συνέχεια στην οδό Ακαδημίας, πάλι στο κέντρο της Αθήνας, και τέλος -πριν μετακομίσει στην Κηφισιά- επί της οδού Λένορμαν 114.
Το περιστατικό
Ας περάσουμε τώρα και στο «ψαχνό». Στην οδό Λένορμαν, η επιχείρηση προσέλαβε τον Φεβρουάριο του 2006 ως διορθωτή κειμένων και απασχολούσε μέχρι τον Μάιο του 2013 τον Κ.Χ.Π. (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση της εφημερίδας). Η ίδια επιχείρηση από 1/1/2012 (όταν ο Αδωνις είχε την πρώτη υπουργική θητεία του στην κυβέρνηση Παπαδήμου) εμφανίζεται σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη ότι (α) «μονομερώς και παράνομα τροποποίησε το ωράριο του εργαζομένου από πλήρες σε μειωμένο», (β) «μονομερώς και αυθαιρέτως μείωσε τον μισθό του από 1.000 ευρώ (καθαρά) σε 500 ευρώ», (γ) «τροποποίησε μονομερώς και παρανόμως τα καθήκοντα του εργαζομένου από διορθωτή κειμένων σε υπάλληλο διαχείρισης τηλεφωνικών παραγγελιών» και (δ) στη συνέχεια «απέλυσε παράνομα τον εργαζόμενο, χωρίς να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση».
Στο μεσοδιάστημα, στα γραφεία της Λένορμαν, ο εργαζόμενος (στις 19/11/2012) έπεσε θύμα εργατικού ατυχήματος, όταν παραπάτησε στο κλιμακοστάσιο και υπέστη κατάγματα στα άκρα, σπάζοντας πόδι και χέρι. Το ΙΚΑ τού χορήγησε αναγκαστικά πεντάμηνη αναρρωτική άδεια, εποπτευόμενη κάθε μήνα από τις υγειονομικές επιτροπές του. Τι έκανε τότε η επιχείρηση Γεωργιάδη;
Στη διάρκεια της (πρώτης) τρίμηνης αναρρωτικής άδειας ασθενείας, στις 20/2/2013, φέρεται ότι δήλωσε στον ΟΑΕΔ πως ο εργαζόμενος είχε «αποχωρήσει οικειοθελώς», αν και φυσικά γνώριζε για το εργατικό ατύχημα και, ταυτόχρονα, κατήγγειλε τη σύμβαση και τον απέλυσε. Ο εργαζόμενος κατήγγειλε εγγράφως το περιστατικό (8/4/2013) στην Επιθεώρηση Εργασίας και συντάχθηκαν μάλιστα και τα σχετικά δελτία εργατικής διαφοράς. Ποια η τύχη των διοικητικών προστίμων και της διαβίβασης αμφοτέρων προς την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών για την άσκηση ποινικών διώξεων κατά της επιχείρησης; Κανείς δεν έμαθε ποτέ. Η τύχη τους και σήμερα ακόμα αγνοείται…
Αγωγή
Ο εργαζόμενος άσκησε στη συνέχεια αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και το δικαστήριο με την απόφασή του (3764/2014) απέρριψε το σκέλος της αγωγής που υποστήριζε ότι ο Αδωνις Γεωργιάδης είναι «αφανής εταίρος» της εταιρίας στην οποία διέπρεψε ως τηλεοπτικός πωλητής. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, έκανε δεκτές όλες εν μέρει τις αξιώσεις του εργαζομένου και του επιδίκασε το ποσό των 21.655,31 ευρώ, εκ των οποίων μάλιστα το ποσό των 10.000 ευρώ ως προσωρινώς εκτελεστό!
Η αμετάκλητη απόφαση από το 2020 δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο νέος γύρος που ακολούθησε. Το Εφετείο στο οποίο προσέφυγε η επιχείρηση Γεωργιάδη το 2015 έκρινε, ύστερα από δύο χρόνια (4ο Μονομελές Εφετείο Αθηνών, Τμήμα Εργατικών Διαφορών, Απόφαση 5101/14.11.2017), ότι η εν λόγω επιχείρηση υποχρεούται «να καταβάλει τους μισθούς υπερημερίας, λόγω της άκυρης τροποποίησης του ημερήσιου ωραρίου της εργασίας του υπαλλήλου της».
Επιπροσθέτως, αναγνώρισε την «παράνομη και καταχρηστική απόλυση του υπαλλήλου λόγω εκδικητικότητας», αναγνώρισε επίσης την «ηθική βλάβη» του και του αναγνώρισε και αποζημίωση 1.000 ευρώ λόγω «προσβολής της προσωπικότητάς του, της μείωσης της τιμής και της υπόληψης και της επαγγελματικής υπόστασης έναντι των συναδέλφων του», και τελικώς του επιδίκασε και 900 ευρώ για δικαστική δαπάνη.
Η απόφαση κατέστη αμετάκλητη το 2020, όταν ο κ. Γεωργιάδης ήταν υπουργός Ανάπτυξης. Το γεγονός τον εκθέτει, έστω έμμεσα, αν πιστέψει κανείς ότι ο εθνοπατέρας δεν είναι πλέον μέτοχος της εταιρίας. Πώς ανέχεται αυτές τις αντεργατικές συμπεριφορές στον οικογενειακό του κύκλο; Οικογενειακή ευθύνη προφανώς δεν νοείται. Ούτε όμως και άγνοια για ένα μαγαζί στου οποίου τη βιτρίνα ο ίδιος στεκόταν μέχρι χθες…
Οσο για τον άτυχο, όπως περιγράφεται, υπάλληλο, δεν έχει εισπράξει τίποτα από πλευράς Γεωργιάδη, δεν έχει καταφέρει να πάρει καν τη σύνταξή του, λόγω των προβλημάτων και των εμποδίων που θέτει διαρκώς η οικογένεια Γεωργιάδη, και σήμερα βιοπορίζεται υπό άκρως δυσμενείς συνθήκες. Την ίδια ώρα, από το 2017, το ποσό των 21.655 ευρώ που του χρωστάνε με τους νόμιμους τόκους έχει ξεπεράσει τα 30.000 ευρώ! Μπορεί ο υπουργός Εργασίας Αδωνις Γεωργιάδης να κάνει το… παγόνι και να παριστάνει τον αναμορφωτή της απασχόλησης στην Ελλάδα;
Αφήστε μια απάντηση