Για την ταμπακιέρα

Συναγωνισμό απ’ το πρωί ποιος δημοσιοκάφρος θα γλύψει περισσότερο την εξουσία και ποιος θα βγάλει το καλύτερο λογύδριο του για το «κοινωνικό έργο της αστυνομίας».
Αιτία ο τραυματισμός ενός μπάτσου από κάποιον ποινικό.

Προσπέρασαν ακόμα και το ολοφάνερο γεγονός το πόσο έχουν απαξιωθεί οι δυνάμεις καταστολής στα μάτια του κόσμου προσπερνώντας την αντίδραση μια μεσήλικης γυναίκας που χωρίς να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, με το που είδε τους μπάτσους να επιχειρούν σύλληψη ενός ατόμου τους αποκάλεσε αλήτες και ζήτησε να τον αφήσουν ελεύθερο.

Δεν είναι κάτι πρωτοφανές αυτό. Το έχουμε δει με γυναίκες στα Εξάρχεια να πετούν γλάστρες στους μπάτσους, σε γήπεδα όπου ρυθμικά χιλιάδες φίλαθλοι βρίζουν τις δυνάμεις καταστολής.
Αλλά και σημειολογικά να το δει κάποιος, πριν καιρό η απαξιωτική λέξη «μπάτσος», θα ακουγόταν μόνο σε κάποιες παρέες αναρχικών και αντιεξουσιαστών. Σήμερα βρίσκεται στα χείλη του περισσότερου κόσμου.

Για την ταμπακιέρα τώρα. Απ’ το πρωί, Παπαδάκης, Αυτιάς, Οικονομέας, έβαλαν την ίδια κασέτα που αναμάσησαν και τα μεσημβρινά δελτία ειδήσεων των ρ/σ.
«Για το κοινωνικό έργο που επιτελούν τα σώματα ασφαλείας», για τους «άθλιους μισθούς που παίρνουν οι αστυνομικοί», για τις «απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των οργάνων της τάξης», για το ότι «ρισκάρουν την ζωή τους καθημερινά» και ένα σωρό άλλες τέτοιες μαλακίες.

Τα πράγματα είναι απλά. Μπορεί για τα χαμηλόβαθμα μπατσογούρουνα να έχει κάποιον κίνδυνο η δεύτερη δουλειά που κάνουν (γιατί η πρώτη είναι να το παίζουν νταβατζήδες της συμφοράς, να προστατεύουν μπαρπουτιέρες, σκυλάδικα και μασατζίδικα, να «σπρώχνουν» την «άσπρη»).
Ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτούς αν όχι οι περισσότεροι για να μην είμαστε απόλυτοι.

Και σ’ αυτή την δουλειά τους είναι «στο πρόγραμμα» τέτοιες συνέπειες.
Αλλά μην τρελαθούμε και εντελώς! Είναι πρόκληση να ακούς τον μπατσοσυνδικαλιστή να σου λέει ότι τα τελευταία χρόνια, έχουν σκοτωθεί 11 αστυνομικοί «στην εκτέλεση του καθήκοντος», τους και να ζητάει απ’ την κυβέρνηση να πάρει κι άλλα «μέτρα για να προστατέψει τους αστυνομικούς».

Δεν ξέρουμε από που έχει βγάλει αυτά τα νούμερα και πόσα είναι αυτά τα «τελευταία χρόνια», αλλά σίγουρα μέσα σ’ αυτούς θα εννοεί και κάποιους σαν τον μπάτσο που σκότωσαν τον πριν μερικούς μήνες όταν συνόδευε σαν μπράβος τον ιδιοκτήτη σκυλάδικου και πήγαν άλλα λαμόγια να τους ληστέψουν.
Πάντως τα «τελευταία χρόνια» οι μπάτσοι έχουν δολοφονήσει εν ψυχρώ περίπου 30 άτομα και κανείς τους δεν την πλήρωσε. Η ασυλία που απολαμβάνουν είναι παρομοιώδεις.

Πέρα απ’ αυτό όμως γιατί δεν μας λεν όμως πόσοι εργάτες οικοδόμοι δολοφονήθηκαν (αυτοί τα λεν εργατικά ατυχήματα) το ίδιο χρονικό διάστημα, γιατί η υπερεκμετάλευση των εργοδοτών τους στερεί και τα βασικά έστω μέσα προστασίας στην εργασία τους.

Δεν κάνουν τον κόπο να μετρήσουν πόσοι ναυτεργάτες άφησαν την τελευταία τους πνοή στα τελευταία χρόνια, στον βωμό της εφοπλιστικής ασυδοσίας όταν τους αναγκάζουν να δουλεύουν σε συνθήκες μεσαίωνα.

Αλλά αν τολμούν ας μας πουν πόσοι Δεητζίδες σκοτώθηκαν ή σακατεύτηκαν, το ίδιο διάστημα, στα λιγνιτωρυχεία και στις κολώνες απ’ το πρεσάρισμα της εργοδοσίας.
Με δυο λόγια, η «επικίνδυνη εργασία» των μπάτσων είναι ένα παραμύθι.

Οσο για τους «άθλιους μισθούς που παίρνουν», καλύτερα να μην το σχολιάσουμε καθόλου.
Μπορεί βασικό μισθό να έχουν τρεις κι εξήντα, αλλά “απολαμβάνουν” τα επιδόματα απ’ τα σκυλάδικα, τις μπαρμπουτιέρες, τα μπουρδέλα, την διακίνηση της «άσπρης».

Η «συμπόνια για τον σοβαρό τραυματισμό του αστυνομικού» και όλες αυτές οι παπαριές που ακούμε αυτές τις ώρες εμάς δεν μας λεν τίποτα.

Οι μηχανισμοί καταστολής και τα τσουτσέκια που υπηρετούν εκεί είναι φιλιππινέζες του βάρβαρου, απάνθρωπου, καπιταλιστικού συστήματος και συνεπώς ταξικοί μας αντίπαλοι.