Βαριά η δυσοσμία της αστικής πολιτικής καθώς τις τελευταίες ώρες και μέσω της υπόθεσης Χαϊκάλη επαληθεύεται η εκτίμηση ότι το αστικό σύστημα εξουσίας είναι αποφασισμένο να διατηρήσει την ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όσο περισσότερο μπορεί και με κάθε τρόπο, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τους και να υπογράψει νέο Μνημόνιο με ακραία μέτρα κατά του κόσμου της εργασίας.
Για αυτό ακριβώς το λόγο ξαναζεσταίνουν τα σενάρια «εθνικού κινδύνου και εθνικής κρίσης» στο Αιγαίο!
Αξίζει να θυμηθούμε ότι το ίδιο σενάριο παίχτηκε μόλις πριν από λίγες μέρες, για να καταγγελθεί και τότε η κυβέρνηση από το σύνολο του αριστερού και εργατικού κινήματος. Αποκαλύπτοντας ότι οι πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις της ελληνικής πλευράς σχετικά με το ζήτημα της ΑΟΖ, βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με την Τουρκία και πυροδοτούν την ένταση. Πρόκειται για γεγονότα που καλύτερα θα ήταν να λέγαμε ότι σκηνοθετούν την αστάθεια και καλλιεργούν την «εθνική ανασφάλεια», καθώς δεν ανταποκρίνονται στους κινδύνους που προβάλλουν, αλλά κυρίως αποσκοπούν να επιδράσουν στην κοινή γνώμη και στις πολιτικές διεργασίες στο εσωτερικό της χώρας .
Να θυμηθούμε δηλαδή ότι όταν ο ΥΠΕΞ Ευ.Βενιζέλος δήλωνε ότι θα στείλει φρεγάτα και υποβρύχιο στην Κύπρο για να απαντήσει στις προκλήσεις του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «ΜΠΑΡΠΑΡΟΣ» στην κυπριακή ΑΟΖ συνοδεία τριών πολεμικών πλοίων της δύναμης του Τουρκικού Στόλου, εννοούσε την αποστολή πλοίων σε διεθνείς αποστολές. Μάλιστα, ενημέρωσε για την πορεία του υποβρυχίου το ΝΑΤΟ, άρα και το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό, ενώ φρεγάτα δεν εστάλη ποτέ στον Ευρωστόλο που περιπολεί στα χωρικά ύδατα του Λιβάνου. Παράλληλα, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε το κλίμα «εθνικής ανασφάλειας» και προχώρησε σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα –κυρίως αποδοχή μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ-, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των ασκήσεων με ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΑΤΟ-Ισραήλ-Αίγυπτο. Τέλος, το πολυδιαφημισμένο κλίμα έντασης δεν εκφράστηκε στις συνομιλίες Σαμαρά-Νταβούτογλου στη πρόσφατη Σύνοδο των Αθηνών, που κυριάρχησαν οι επιχειρηματικές συμφωνίες και οι συνομιλίες μεταξύ δύο Μητέρων Πατρίδων για το πώς θα επιβάλλουν «τις δικές τους λύσεις» στον Κυπριακό λαό στη βάση της «Κοινής Συνεκμετάλλευσης των υποθαλασσίων Κοιτασμάτων στην ΑΟΖ της Κύπρου»!
Άρα οι δύο κυβερνήσεις, εφαρμόζοντας Μυστική Διπλωματία –μυστική από τους λαούς τους-, συναλλάσσονται μεταξύ τους και προβαίνουν σε σειρά επικίνδυνων για την ειρήνη κινήσεων, εμπλέκοντας ταυτόχρονα τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στους ανταγωνισμούς και τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ τα ΜΜΕ προπαγάνδιζαν τους «εθνικούς κινδύνους από την τουρκική επιθετικότητα-προκλητικότητα», την ίδια περίοδο Τουρκικές και Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεκπαιδεύονταν στο πλαίσιο Νατοϊκών ασκήσεων.
Τώρα και στον απόηχο του σκανδάλου εξαγοράς βουλευτών, με χαρακτηριστικά τα όσα αποκαλύπτονται σχετικά με την υπόθεση Χαϊκάλη, επαναφέρουν δύο τρομολάγνα σενάρια. Σε σειρά μέσων δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον Τούρκο ΑΓΕΝ που διαμηνύει μέσω δηλώσεών του στην ελληνική κυβέρνηση ότι: “Αν επεκτείνεται τα χωρικά σας ύδατα στα 12 μίλια θα ΄χουμε πόλεμο”. Ο τούρκος αντιναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου θυμήθηκε το casus beli το οποίο έχει ψηφιστεί από την τουρκική βουλή το 1995.
Την υπενθύμισή του την κάνει μέσω αλαζονικών δηλώσεων στην εφημερίδα Τζουμχουριέτ. Άρα πρόκειται για επαναφορά των πάγιων τουρκικών θέσεων, για απειλές-ντουφεκιές στον αέρα καθώς από πουθενά δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα, για μια προσπάθεια των Τούρκων στρατιωτικών να επικαιροποιήσουν το ρόλο τους που έχει περιοριστεί, αλλά και για μια κίνηση που κυρίως στοχεύει στο εσωτερικό ακροατήριο, καθώς και πάλι το τουρκικό κατεστημένο βιώνει πολιτική αστάθεια και δρομολογεί βίαιες κατασταλτικές πολιτικές, καταπιέζοντας και δολοφονώντας νέους της Κουρδικής μειονότητας, αδυνατώντας να δώσει λύση στο τεράστιο αυτό ζήτημα που συνδέεται με το σύνολο της εξωτερικής του πολιτικής, που δέχεται μεγάλα πλήγματα. Μια πολιτική που αποτελεί συνιστώσα των πολέμων και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που βιώνουν οι λαοί της περιοχής, με τα ποτάμια της προσφυγιάς να φουσκώνουν από το φόβο του πρωτόγνωρα βάρβαρου φονταμενταλισμού τουISIS, που γνωρίζει όμως την στήριξη Τουρκίας-Σ.Αραβίας κλπ. και αποτέλεσε εργαλείο για την ανατροπή του Άσαντ και επιβολή των σχεδίων Αναμόρφωσης της Μέσης Ανατολής!
Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχει μια απευθείας σύνδεση του ζητήματος της προεδρικής εκλογής με τον Χρήστο Καπούτση να γράφει “για επίσπευση Προεδρικής εκλογής λόγω φόβου εθνικής κρίσης”. Και συνεχίζει το κείμενο: «Δεν κρύβει στην ανησυχία της η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει η χώρα και σοβαρό Εθνικό πρόβλημα, τις επόμενες μέρες. Μάλιστα, κορυφαίος αξιωματούχος του ΥΠΕΘΑ, υποστήριζε ότι, η πιθανή αντιμετώπιση μείζονος Εθνικού Θέματος, συνέβαλλε στην απόφαση του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και του Αντιπροέδρου και Υπουργού Εξωτερικών Β. Βενιζέλου, να επισπεύσουν την εκλογή του πρόεδρου της Δημοκρατίας. Επίσης, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, μετά την ενημέρωσή του στο Στρατηγείο της Ανατολικής Μεσογείου (ΣΔΑΜ), παρουσία ανωτάτων αξιωματικών, επέστησε την προσοχή στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και Αρχηγό του Ναυτικού, που τον συνόδευαν, να έχουν το Στράτευμα σε διαρκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα.
Η ΑΝΥΠΕΘΑ Φ. Γεννηματά, μετά την ενημέρωσή της στο Στρατηγείο του Δ΄ Σώματος Στρατού, δεν έκρυψε την ανησυχία της και δήλωσε: «Από εδώ από τον Έβρο με το βλέμμα στην Αθήνα, τολμώ να πω ότι ο πολιτικός κόσμος πρέπει να πετύχει την εθνική συνεννόηση». Παρόμοια είναι και η κινητοποίηση των διπλωματικών υπηρεσιών του Υπουργείο Εξωτερικών.
Συνεπώς, το χρονικό διάστημα μέχρι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίες ή και μέχρι των Βουλευτικών εκλογών, εκτιμάται ως ιδιαίτερα επικίνδυνο και απειλητικό για τα Εθνικά μας συμφέροντα, γι’ αυτό απαιτείται Εθνική συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων.[…] Και ακόμη, επιβάλλεται να αναρωτηθούμε, μήπως οι γεωπολιτικές και οικονομικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, ενταθούν το αμέσως προσεχές διάστημα, ειδικά μάλιστα στην περίπτωση, που θα υπήρχε στην Αθήνα μια «αντιμνημονιακή» Κυβέρνηση; Παρεμπιπτόντως, για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα και μάλιστα στις σημερινές τραγικές συνθήκες, αμφισβητώντας τα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, οφείλει να διαθέτει μια πολύ καλά επεξεργασμένη εξωτερική και αμυντική πολιτική, αλλά και βαθειά γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος. Τα διεθνιστικά οράματα και οι θεωρίες για ειρηνική συνύπαρξη των Λαών, έχουν αδιαμφισβήτητη Φιλοσοφική και Ηθική αξία, βρίσκονται ωστόσο, εκτός διεθνούς πραγματικότητας και κυρίως, δεν έχουν απαντήσεις σε άμεσα και πιεστικά ζητήματα ασφάλειας και διαχείρισης πολυδιάστατων κρίσεων».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι όχι μόνο γίνεται μια βίαιη προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος της εργασίας και να επιβληθεί κλίμα «εθνικής συμφιλίωσης-συνεννόησης», την ώρα που σχεδιάζουν κυβέρνηση και Τρόικα να επιβάλλουν νέο Μνημόνιο και οδυνηρά αντιλαϊκά μέτρα, ενώ η Αριστερά απειλείται να δείξει «υπεύθυνο εθνικό πρόσωπο», να μετακινηθεί σε θέσεις «ρεαλιστικές» και να ενσωματωθεί στις κυρίαρχες αστικές πολιτικές και συμμαχίες. Ενώ βεβαίως την ίδια στιγμή ο συντάκτης του άρθρου διαπιστώνει ακριβώς την αποτυχία αυτών των πολιτικών επιλογών και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τους λαούς: «Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι ενθαρρύνουν, με την ανοχή τους, την τουρκική συμπεριφορά στην ΑΟΖ της Κύπρου, επιδιώκουν να επαναφέρουν μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν, ως λύση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου. Δηλαδή μια λύση της διζωνικής, δικοινοτικής συνομοσπονδίας ισοτίμων κρατικών οντοτήτων, που προφανώς, θα ακυρώνει, όχι μόνο την πλήρη ελληνική, αλλά και την τουρκική κυριαρχία στην Κύπρο. Θα αναβαθμίζει όμως την πολιτικο-οικονομική παρουσία της Βρετανίας και των ΗΠΑ, αλλά και των διεθνών τραπεζών, που ήδη αποκτούν τον έλεγχο του κυπριακού τραπεζικού συστήματος».
Αυτό που όμως αποκρύπτει ο αρθρογράφος είναι ότι Σχέδιο Ανάν αποτελεί επιλογή του αστικού ελληνικού και ελληνοκυπριακού κατεστημένου, των Σαμαρά-Βενιζέλου-Αναστασιάδη, που επιπλέον εμπλέκουν ολοένα τους λαούς τους σε βρώμικους πολέμους διεκδικώντας συμμαχίες, αναβάθμιση του ρόλου τους και χρυσοφόρα συμβόλαια για τους επιχειρηματίες, εμπλεκόμενοι στον ενεργειακό πόλεμο και στην νέα έξαρση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, μετατρέποντας τις χώρες τους στις σημαντικότερες βάσεις εφόρμησης των ιμπεριαλιστών εναντίον των λαών της περιοχής.
Τα θερμά τους επεισόδια και την πολεμική τους προετοιμασία
θα αποτρέψει μόνο ένα ανατρεπτικό εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα.
Χρειάζεται άμεσα να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο δράσης ενάντια στον ελληνοτουρκικό ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Σήμερα όσο ποτέ έχουμε ανάγκη την ανάπτυξη κοινών αγώνων και της έκφρασης της διεθνιστικής ταξικής αλληλεγγύης μας. Να αμφισβητήσουμε τα «εθνικά δίκαια» και τους «εθνικούς στόχους» της αστικής πολιτικής.
Οι συντονισμένοι εργατικοί διεθνιστικοί αγώνες για την ανατροπή των κυβερνήσεων της αντεργατικής λαίλαπας, της εξαφάνισης των λαϊκών ελευθεριών και του πολέμου, η αποφασισμένη δράση για το μπλοκάρισμα της δικής μας πολεμικής μηχανής. Αρνούμαστε να πολεμήσουμε για τα συμφέροντά τους.
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αφήστε μια απάντηση